YÜREĞİMDEN ÖP BENİ

• 24 Mart 2012 Cumartesi 16:24:13

gülnur ateşoğlu

Bu davranışlara çocuklarda hep rastlamışımdır.İlgi ,alaka ve sevginin hep kendilerinde olmalarını isterler.Dünyanın merkezi gibi görürler kendilerini ve sizinde bir hayatınz olduğunu bilmeden etrafında dönün isterler.Başınız dönesiye kadar.

Aynı durum yetişkinlerde yokmu sanki ?
Sevgi arsızı bunlar,sevgi açlıklarından kaynaklanan.Aşırı ilgi sevgi gördüklerinde sudan çıkmış balık gibidirler, biran ne yapacaklarını, nasıl davranacaklarını bilmezler.Hatta çoğu kez yanlış davranışlar sergileyip kırıp dökmektende geri kalmazlar.O kadar emindirler ki sevildiklerinden ,karşısındakileri ne yapsalar sindireceklerini ,görmezden geleceklerini sanırlar.Soğuk hava estirip de sıcakkanlı olduklarını düşünürler.

Oysa sevenin ,değer verenin bu mu olmalı mükafatı ?
Sevgi insanı arsız mı yapmalı ?
Boynunuz bükülmeli ağırlığı karşısında.
Korkmalısınız kaybetmekten,
kaybettiğinizde , bulamamaktan.
Sevgiler yüceltmeli insanı,sevdiğinizle yüceltmelisiniz.Dişinizle tırnağınızla çıkılan tepelerde,birlikte mola vermelisiniz.Sırtınızı rüzgara siper edip kesmelisiniz yelleri,elleri.Toz toprak yapıştığında yüzlerine,değdirmemelisiniz yağmuru ,toprağı çamura dönüştürmeden.
Silkeleyip ne kadar toz varsa üzerinde ,görmelisin gözlerinin ışıltısını.Ve sonra ellerini öpmelisin alnına koyup,
sonra
sonra...yüreğinden öpmelisiniz yüreğinizde saklayıp.