Bir çok insan şiir sevmediğini söyler dil içinde ikinci bir dil olan şiir tadının ayrımına vardınız mı? Şiiri sevmemek, ya da güzel sanatların bir kolu olan edebiyatı sevmemek insanın kendisini sevmemesi demek değil midir?hayatımızı daha çok fiziksel ihtiyaçlarımız kavramında algılama alışkanlığımız duygularla terbiye edilmesi gereken insan modelini gerektirmiyormu??Biz Türkler kafasını yormayan, kelimelerin ardında barındırdıkları güzellikleri göremeyecek sığ insanlar olabiliyoruz,Sevmek sevilmek üzerine, ne söylenmişse, biliniz ki hepsini şairler söylemiştir. Ne kadar ahlaksızlık varsa aşkı bozuntuya uğratan, hepsi şairler tarafından yıkılmıştır.Her şeyin bir anda, böylesine anlamsızlaştığı bir dönemde ancak, şiirden bir dünya yaratıp, bir anlıkta olsa bu rezillik deryasından kurtulup medeniyetin kapılarını aralamış olanlar anlayacaktır ancak sanatı,cehalet ruhunun heykelini dikmek ile ilgilenmeyen, öyle gelmiş ve öyle gidecek olan insandır hayat roman havasında kıvıran bir süreç değildir sadece...BERRIN KORKMAZ