Bugün hava çok güzel sanki yazdan kalma. Baharın geldiği belli oluyor her yer rengarenk cıvıl cıvıl, kuşların ötüşü bile şen şakrak.İçim içime sığmıyor küçük bir çocuk gibi kıpır kıpır.

Bu yüzden bugün içimden içli duyguları değilde coşkulu duygulara meyil verdim. Aksın dedim içimden şırıl şırıl bir çağlayan gibi hani çağlayanlar akar ya insana bir ferahlık verir benimkisi de öyle olsun istedim. İçimden geçenleri yaşama arzumla bütünleştirip aktarmak istedim. Hayat öyle güzel ki bunları bazen ya görmüyoruz yada görmemek için elimizden gelen ne varsa bütün çabalarımızı sarfediyoruz.

Şimdi ne isterdim biliyormusunuz? Kendimi dışarı atıp şu sımcacık güneşi kucaklamak, onunla dans etmek isterdim. Her ne kadar yetişkin birer insanlar da olsak içimizdeki çocuğa söz geçirmek mümkün mü? Seviyorum ya öyle değil harbi harbi seviyorum içimdeki çocuğu. Biraz da insana içindeki yaşama arzusunu bu çocuk veriyor, belki bir yanım bu yüzden çocuk. Çocuklarda hile olmaz saftır su gibi berraktır, her zaman gözlerinin içleri güler en üzüntülü anlarında bile. Çabuk barışırlar küs olsalar bile af etmeyi büyüklerden daha çabuk yapıyorlar.

Çocukları bu yüzden çok seviyorum karşılık beklemeden yapıyorlar sevgilerini olduğu gibi gösteriyorlar. Çocuk olabilmek ve çocuk olmayı başarmak...