YUMRUK KADAR BİR KALP

• 17 Mart 2012 Cumartesi 02:42:02

Yumruk kadar bir kalbe, koskoca dünya sığar mıydı ? Sizce..
Mecaz bir terim miydi, yoksa aslı var mıydı..? Bir anket yaptık, liseli üniversiteli gençlerle. Çoğu, mecaz anlamlı deyip, kıs kıs gülüp geçti. Azınlıkta olan diğer gençler, çeşitli cevaplar vererek esip geçtiler.
Ama net, sağlıklı ya da içime sinecek bir yanıt bulamamıştım. Dilim döndüğünce izah etmeye çalıştım.
Evet.. ! Yumruk kadar bir kalbe, koskoca dünya sığar ve taşardı üstelik. Her şey bilimden, ilimden, öğrenmekten, okumaktan başlıyordu.
Dünya seyyahı Evliya Çelebi, Seyehatname adlı dev bir eser bırakmıştır. Dünyayı gezip, her dilden, her ırktan çoğu insanla tanışmış ve onların gelenek göreneklerini vs vs. kaleme almıştır. Acaba, kaç kişi okudu bu Seyahatname adlı eseri. Elbette, hepimizde aynı şans, aynı olanak olmayacaktır. Yani dünyayı gezme lüksümüz yoktur. İmkanı olanlar zaten gezip, dolaşıyor.
Dünya yaratıldığından bu yana, ne Devletler, ne medeniyetler, ne uygarlıklar geldi de geçti. İnsanoğlu yokluklar, savaşlarla ne acı günler yaşadılar. Tarihe tanıklık eden bir devrin evlatlarıyız. Bilim adamlarının bütün yaşadıkları , günümüzde tarih kitaplarında yer alıyor. Dünyayı tanımak bir yana, çoğumuz kendi cennet vatanımızı tanımıyoruz. Cennetten kovulan Adem ve Havva anamızın, Peygamberler şehri Urfa da yaşama devam ettiğini anllattığımız çoğu öğrenci şaşkınlıkla dinledi, bizleri. Ne üzücü ki ; çoğu bu bilgilerden yoksundu. Sonra, Çanakkale Harbi açlıkla yoklukla kazanılan bir savaş. Ve sadece kitaplarda okunmasa, herkesin imkanı olsa da gidip gezebilse Çanakkale yi. O zaman anlaşılır, belki bu vatanımızın değeri. Açlıkla, yoklukla kazanılan bir savaş. Bendeniz şanslıyım çünkü gidip gezdim, Çanakkale mizi. Ecdadımızın yattığı o topraklarda yürürken ayaklarım titredi. ’’ Dur Yolcu, Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, Düşlün, altında binlerce kefensiz yatanı ’’ diyen şairin bu sözleri haykırıyordu yedi düveli.. O manevi atmosferi yaşadım, ve Türk lük kanımın damarlarımda şahlandığını hissettim. Ve her Türk evladının bir gün mutlaka atalarının yattığı Çanakkale ye gitmeleri gerektiği kanısındayım. Özelliklede yeni nesilin tanıması, bilmesi gerekiyor.

’’ Mevlana ’’ diye sorduk ; Herkes tanıyordu, türbesinin Konya da olduğunu biliyorlardı. Gerçi, dünya biliyor ve tanıyordu Mevlana mızı. Önemli olan, eserlerini, nasihatlarını, bilmekti..
Mevlana HZ. ’’ Oku, Önce kendini oku, kendini bil ’’ diyordu. Bu sözleri bir arkadaşıma söylemiştim, bana küsüp gitti. ’’Ben zaten kitap okuyorum ’’ dedi, beni anlamamıştı. Önce kendini oku, kendini oku ki nasıl biri olduğunu, yaşamdan ne istediğini anla, diyor Mevlana. Mutluluğun sırrı budur, diye devam ediyor. Bendeniz de Mevlana nın bir talebesi olarak, önce kendimizi okuyalım, kendimizi bilelim ki yaşamdan ve mutluluktan nasiplenelim.
Neyi merak ediyor ve neyi öğrenmek istiyorsanız, çelişkide kalmak istemiyorsanız dört Kutsal Kitabımız var. İçinde iki cihanıda barından nice bilgiler var. Yeter ki ; Bizler okumak ve öğrenmek isteyelim. Bir Ayette şöyle ifadeler var ;
’ Bilimi - Bilgiyi bilip de esirgeyenlerin yeri cehennemdir.’ Bilim nerde olursa olsun ; arayın, araştırın, öğrenin ve öğretin. Günümüzde imkanlar çok daha fazla, teknolojinin nimetlerinden internet, tarih kitapları vs vs..
Toz pembe gözlükleri çıkarıp bir kenara bırakalım, çünkü hep tozu gitmiş pembesi hayallarimizde kalmıştır. Yaşamak sadece aşktan, şarkıdan, sözden gülmekten ibaret değildir. Mutlak hepimizin hayatında aşkda gerekiyor, edebince aşkı zamanı gelince herkes yaşayacaktır. Aldığımız nefesin hakkını layığıyla vermek lazım, bilimle - ilimle - aşkla vs vs. Bırakın bir kenara ; dedikoduyu, fitneliği, kin beslemeyi, magazini, paparaziyi, mutlaka okuyun, önce kendinizi okuyun.
Öğrencilere ; ’’Bilime aç ol, Dört Kusal Kitabın piri sen ol ’’ nasihatlarıyla anketimiz bir nebze amacına ulaşmıştı.
Bendeniz, çoğu zaman yüreğimi kabına sığdıramazken, öğrendiğim yeni bir bilgiyle dünyayı yüreğimden taşırıyorum. Sözümün öbeği ; Araştırarak, bilerek, öğrenerek ve öğreterek ; Bir yumruk büyüklüğündeki kalbe koskoca dünyayı sığdırabiliriz.... DİCLE AYYILDIZ