- 1042 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
YOKLUĞUN ÖLÜM TADI
Yokluğun ölüm tadıydı
Bekletip durdu acısını
Bunca yıl yüreğim
Oysa ben
Koklamak isterdim bütün çiçekleri
Bütün kitapları okumak
Vursun isterdim yüzüme
Aşkın ve sevdanın gül aydınlığı
Uzun bir kış sonuydu
Şiir yazan ellerim
Bembeyaz saçlarım vardı
Bir kadın geçse sokaktan
İçim sevinçle dolardı
Sana yazdığım şiirleri okurdum
Her gece bir bir
Şimdi uzaksın bir karanlık öte
Yıldızlar yok ay çırılçıplak
Şu sokak başı konuştuğumuz
Karşıyaka yolları tozlu ıslak
Sanki hiç ayrılmamışız
Beraberiz mutluyuz güven içinde
Öyle zor ki yokluğuna inanmak
YOKLUĞUN ÖLÜM TADI Yazısına Yorum Yap
"YOKLUĞUN ÖLÜM TADI" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.