DEDEME AĞIT

• 19 Ocak 2008 Cumartesi 22:17:21

göğü çağırıyormuş ,duydum tanıdık seslerden ....dün son zamanlarda çektirdiği fotoğrafını gördüm ,o mahzun sessizliği ile yarım tebessüm bulaşmıştı yüzündeki son aldırışlara....yumrulamıştı ellerini saçları dağınık yaşıyordu son günlerini ....keşke içimdeki çığ gibi baharı eritebilseydim yanaklarına ah keşke ...son kuşların alevden sızısı ve acılarımızın toplamı o , ve içimizdeki çocukluğun sabah namazı dönüşlerine uğrayan limanı o ....sesimizin rengini gökkuşağından gülücüklere boyayan yine o.. biliyormusunuz sustuğu halde doğruyu söyleyen de oydu hiç saklamadım...ekmeğin bölünüşü sesli merhameti ne de yakışırdı hüzünden aşırılmış tebessümüne bizdik onun en azı , en çoğuda ve ilki de biz sonu da ...düşünürken de ağlardı o gülerken de çünkü sessizliği babasını hatırlatırdı, ayakları yalın çağırışlı, kolları güneş toplayan babasını...
çukurovanın ay toplayan sokaklarını özledim , sabahı çiğ demleyen uykusuzluğu ve içimizin en şefkatli dokunuşunu evet onu da özledim...artık sonbahar akıyor evinin çatısından ve çiçekler dibine büyüyor biliyorum çocuk sesi karışacak cenaze kalabalığına ,kırık sandelye taşıyan yas sevicileri dualarını gönderecek gittiğin yerine....korkuyorum dönüşün olmayacak diye öyle söylüyorlar eskiler ...çıkmaz sokağını örüyormuşsun bir de göğü çağırıyormuşsun --allahı ---yani duydum kızından ...hasret bize gidiş sana yakışacak mı dedecim... git ,git ama kırıldığı yerden ışkınlayan kalbinin ayaklarıyla koş geri ...gelirsin değil mi yine bizi gözlerinle seversin değil mi ...gitmeden sarsılırım ama her dokunuşun yediveren be dedem gitme ,içimizde ateşin var ilkçağdan beri yanan söndürme ,gözlerimizin altında kalbimizin teninde ve şahdamarımızda sana koşan yıldırımlarımız var göğe değen.. yağmur isteme bizden ....duydum bugünlerde çok uyuyormuşsun henüz kavuşamadık o ana dek rüyanda bizi gör seni içinde demleyenleri gör beni gör , gözlerin değsin kalbimize...ellerin soğutsun güneşi yanaklarımızdayken ...ne garip seni böyle hiç düşünmemiştim ve bukadar hasret kitaplarda olur zannederdim ne zormuş sen tüm yağmurların toplamı asil gök, sürgün ver iiçimize bebek gülüşünden nevbaharları ,yüzümüz yüzünü doğursun ve kalbimizde ıslak sesin doğuştan hasretinin...hatırlıyormusun bize ençok sen sarılırdın çünkü doksandokuz kolun vardı hepside gözbebeklerinde yeşerirdi şimdi .... ne oldu... göğü arıyormuşsun ince bir sitemde , içinde bir yaz olmayan rüzgar gibiymişsin hep fırtınaya değen ..ve içinde kalan tek günün akşamını da bizi aramakla geçirmişsin onu da duydum...ah mavi gözlüm oysa tüm insanlığın merhemi de vardı ceplerinde, sürmediğin adem yoktu ,ne garip bazılarında yara kapanmadı ve hâla
kanıyor ve sen ona üzülüyorsun belkide .olmadı böyle içimde fırtına ..gitme gidersen, bizde kalmak , kalmaz büyük gök ,kuşların yağmurdan ,şimşekten nasıl korunur söyle .....gitme...gitm....git....gi....g ..............