- 1445 Okunma
- 10 Yorum
- 0 Beğeni
OĞLUMUN ÖĞRENME ARZUSU
Ne zamandır oğlumun maceralarını paylaşmadığımı fark ettim... Bugün içim sıkıntılı olduğundan ve ancak benim yüzümü güldüren oğlum olduğundan oğlumdan bahsetmek istedim.
Geçenlerde Kayseride ki medreseden oğlum için bir kitap alayım dedim. Böyle ilgisini çekecek ve birşeyler öğreneceği yeni bir kitap. ELİFBA kitabı çarptı gözüme.Ama öyle bildiğim türden değil.Rengarenk ve boyamalalı.Tam çocuklara yönelik öyle güzel hazırlanmış ki,tamam dedim bu kitapla ben oğluma kesin elifba yı öğretirim. Kitabı aldım eve gittim. Zaten oğlumun kitaplarla arası çok iyi.Hatta okumakla arası çok iyi.Daha 4,5 yaşında okuma yazma bilmiyor ama bulduğu herşeyin üstündeki yazıları okumayı becerebiliyor :) Nasıl mı? Hayal gücüyle. Elindeki nesneye ve işine geldiğine göre üzerindekileri sanki gerçekmiş gibi okur. Örneğin; meyveli yoğurt almıştım geçenlerde yine, bir baktım bizimki üzerindekini okuyor.Ne yazıyor anneciğim dedim; okumaya başladı
- Yoğurt çocuklar için çok faydalıdır,çocuklar mutlaka yemelidir :) Nasıl güldüm anlatamam. Ben dedimki oğluma yemekten sonra yiyeceğiz ama tamam mı diye o da bana yine güya yoğurdun üzerinde yazanı okudu :
- çocuklar yemekten önce yiyebilir...
Çok fena bişey şimdiki nesil...
Her neyse ben ELİFBA ya döneyim. Kitabın üzerindeki ve içindeki resimler oğlumun çok hoşuna gitti. Üzerinde KABE resmi vardı ve annem de Umre ye gitmeye hazırlandığı dönemdi. Oğlum da resmi göstererek; - Anneannem buraya gidecek,orda yaşayacak dedi. Bu tabi hepimizin çok hoşuna gitmişti.
Sonra iş öğrenmeye ve öğretmeye geldi.Tabi ki düşündüğüm kadar kolay değildi.Gerçekten öğretmen olmak çok zor bir işmiş dedim. Önceleri çok zorlandım ama kitap gerçekten çok güzeldi ve oğlum 1 hafta içerisinde neredeyse tüm ELİFBA yı öğrenmişti. Şimdi her sabah kreşe gitmeden önce servisi beklerken ELİFBA okumadan çıkmıyoruz evden.Ve akşamları yemekten sonra...
Onun gözlerindeki o mutluluğu hiç birşeye değişmem...
YORUMLAR
Oyy ne tatlıymış maşallah maşallah.. Yerim ben onu...
annesi gibi aynı, bi resmi yetti kanımın kaynamasına...
:) Yazı güzeldi... :)
Şiir Cadısı
Şiir Cadısı
ne güzel bir hediye ....bir annenin ve babanın en güzel hediyesidir çocuğuna kuranı öğretmek.....bu toplumun inançlı ve temiz merhamatli nesillere ihtiyacı var.. .kaleminiz daim olsun..esen kalın
Şiir Cadısı
Her neyse ben ELİFBA ya döneyim. Kitabı üzerinde ki ve içinde ki resimler oğlumun çok hoşuna gitti. Üzerinde KABE resmi vardı ve annem de Umre ye gitmeye hazırlandığı dönemdi. Oğlum da resmi göstererek; - Anneannem buraya gidecek,orda yaşayacak dedi. Bu tabi hepimizin çok hoşuna gitmişti.
Sonra iş öğrenmeye ve öğretmeye geldi.Tabi ki düşündüğüm kadar kolay değildi.Gerçekten öğretmen olmak çok zor bi işmiş dedim. Önceleri çok zorlandım ama kitap gerçekten çok güzeldi ve oğlum 1 hafta içerisinde neredeyse tüm ELİFBA yı öğrenmişti. Şimdi her sabah kreşe gitmeden önce servisi bekelrken ELİFBA okumadan çıkmıyoruz evden.Ve akşamları yemekten sonra...
Onun gözlerinde ki o mutluluğu hiç birşeye değişmem...
Güzel yazınızı kutlarım.
Şiir Cadısı
Hayırlı bir evlat yetiştirmek amel defterinin kapanmaması için gerekli üç şeyden birisidir ki ; Allah'ım hayırlısı ile bu sevgiyi her zaman muhafaza etsin, artırsın. Bilinçli anne ve babalara çok ihtiyacımız var bu dönemlerde.. Allah sizden razı olsun. Paylaşımınızı pür dikkat okudum. Sabahın bu ilk saatlerinde içim huzur doldu..
Selam ve dualarımla..
Şiir Cadısı
Maşallah diyelim...İnşallah ilim sahibi olur ve ilmiyle amel edenlerden olur.
Şiir Cadısı
:))
çok hoştu doğrusu rabbim muvaffak etsin inşallah.
ama o yoğurt davasına bayıldım şimdi çocuklar çok akıllı maşallah:)
sadece o lafı üzerine yemekten önce yemek hakkıydı bence:))
sevgimle:)