bugünlerde Rıfat Ilgaz’ın Sarı Yazma adlı kitabını okuyorken bana ilginç gelen bir şey paylaşmak istedim. Kırklı yıllarda altındağ öğrencilrine yapılan bir ankette portakal ne işe yarar sorusuna verilen cevap aynen şöyle hastaneye götürülmeye yarar.Aslında ilk başta ilginç görünsede o dönemin koşulları gözönüne alındığında oldukça
normal bir vaka olarak karşımıza çıkıyor.bugün portakalın veya daha ilginç meyvelerin adını duymayan çocuk yok gibi her gün reklamlar binlerce ürünü tanıtıp duruyor.Artık ezber işten bile değil gibi.Duyulan bu isimleri bilmek ne işe yarardiye sormak geliyo içimden evlerimize götüremedikten sonra.Bugün bir memurun aldığı maaş ne kadar yetiyo soran yok gibi.memuru geçtik diyelim az çok eve bir şaylar götürmekle meşgul olabiliyo bu memlekette asgari ücret tir tutturmuş gidiyoruz altı yüz liraya aç olabilmek için uğraşmakla meşguluz. maalesef ki aydınlarımız bu soruları sormaktan uzaklar.her gün ortaya atılan yeni bir fiikir gündemi asıl sorunlardan uzaklaştırıyor.bu durum elbet bu işten rant sağlayan herkesin işine yarıyor.gazeteci ,siyasetci,bakanı,vekili ,iş adamı evinde rahat rahat uyurken halk onlara verilen sadakalarla evinde üşüyor.ve maalesef kimse çözüm peşinde koşmuyor.