okurken yüreğimin acıdığını hissettim.

Bütün bunları tv lerde görüyor

gazeteler de okuyoruz ama

kısa özlü bir yazıyla anlatarak

yüreklerimizin dağlandığı

bu satırları çok güzel anlatmışsın

keşke siyasette bazı şeyleri algılasa

çocuklar bu harpten sapasağlam çıksa

analar babalar ağlamasa.

yürekler yanmasa. tebrikler selamlar.

Açıkçası uzun zamandır bu tür konuları okumaktan, haberlerde izlemekten uzak duruyorum, korkuyorum adeta, bir felakete doğru sürüklenmekte olduğumuz düşüncesine kapıldığım için çocukların bile nasıl pis oyunlara alet edildiğini, nasıl acımasız bir çarkın içine bizzat en yakınları tarafından itildiğini, sonunun nereye gideceğine aldırmaksızın, nasıl bir karanlığa sürüklendiklerini gördüğümden beri bu tür konular havsalamı zorluyor, anlayamıyorum nedenini aslında anlıyorum da anlamak, anladığım şey kahrediyor beni, işte bu yüzdendir ki 5-6 aydır uzak tutuyorum bu tür konulardan kendimi zira gördüklerim bana cidden ağır geliyor hem de çok ağır...
Ama sizi kutluyorum, her ne kadar yazım ve klavye hataları, anlatım bozuklukları olsa da yazınızda, bu konuyu ele alma duyarlılığını gösterdiğiniz için, hayırlı akşamlar.

ÇOK ANLAMLI İDİ,,Çelik kuşlar vurulurmu sapanla. Ya demir yığını koca koca arabalara taş atsak kırılırmı izde camları…Çelik kuşlar düşse demir yığını arabaların camları kırılsa , yüreğimizdeki kırıklarla aynımı olur. Biz çocuklarız sevilmeye mahkum kırılmayacak kadar değerli. Ve bizden haberi olmayan Atlantik ötesi çocuklar..Bilinki elbet kırılır zincirler bizde büyürüz. Devir döner devran döner . Yüreğimizdeki acılar nasıl söner biri anlatsın. Bizler çocuklarız anlamayız savaştan bilmeyiz nedir bombalar.. Biz çocuklarız tek istediğimiz sevilmek renk ırk ayrımı yapılmadan sevilmek….........çocuklar tanışmamalı nefret kan kokan silahla,,onlar bir çiçek mis gibi kokmalı geleceğin rüzgarında...TEBRİKLER,,,