KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2267 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
Beyaz Bir Uçmak...
Beyaz Bir Uçmak
Bir zamanlar uçmayı isteyen biri vardı. Zamanın koşulları altında bu düşüncesinin imkansız olduğunu biliyordu. Gereken teknolojik gelişmelerin gerisinden bu güne seslenen bir düşünceydi belkide. Uçmak; özgürlüğün simgesi miydi onun için bilinmez ama bir idealdi, bir düşünceydi. Ona ne anlam kattığını bilemiyorum ama o, Hazerfen Çelebi, uçmuştu. Hem de kimse ona inanmazken. Bazılarıysa onun uçamayacağını daha doğru bir ifadeyle uçmaması gerektiği düşüncesindeydi. Tüm bu aman vermez engellere göğüs gererek uçtu. Onun bu düşüncesini gerçekleştirmede çeşitli etkenler ve sahip olduğu inanç büyük rol oynadı. Birçok insanın sahip olmadığı bir şeye sahipti sadece, o da, ideal veya düşünce diğer bir ifadeyleyse planlanmamış umut.
Benimde tıpkı Hazerfen Çelebi gibi bir idealim var. Bende onun gibi kendi gökyüzümde uçmayı istiyorum. Yerde olup bitenlerden habersiz, tüm telaşlardan, gündelik ağrılardan, savaşlardan ve ilkel acılardan uzakta bir ‘uçmak’ istiyorum. Ayak basamadığım yerleri, dilimle telafüz edemediğim ve etmemin sakıncalı olduğu bozkırlara hiçbir vize isteği olmadan gidebilmek istiyorum. Ben özgür olmak istiyorum. Hayata ve insanlara sırt çevirmeden, onların acı dolu yüreklerine uçmak istiyorum. Acılarını görmek ve dindirmek istiyorum. Ben “onlar” olmak istiyorum. Tenlerine saplanan tüm ağrıları kendi acımmışçasına hissediyorum. Ajitasyonla alakalandırmak yanlış olur içimdeki ‘uçmak’ istediğini. Dindirmek en azından bazı acıları. Az da olsa merhem olabilmeyi ummak.
Ben beyaz olmak istiyorum. Tüm hastane koridorlarında gördüğünüz ve görmezlikten geldiğiniz veya sırt çevirdiğiniz o resimdeki eliyle ‘şişşş’ diyen hemşire olmak istiyorum. Yeni bir acıyla gri demirli bir hastane koridorunda acıları gömme törenine katılan insanlara umut aşılamak istiyorum. Gözyaşlarını silmek onların yalnız olmadıklarını göstermek istiyorum. Belki de çok şey istiyorum. Beklide ütopya bir dünyada hiçbir acının olmaması gerektiğini anlatıyorum. Aslında, olması gerekeni anlatıyorum.
Tüm bu rastlantı acılarla karşı karşıya kalmak elbette zordur. Ama önemli olan ne? Özlemlediğiniz ortamın gelişmesini beklemek mi? Yoksa bir şeyler yapmak için kolları sıvamak mı? Ben kolları sıvamayı seçenlerden olmalıyım. Herkese bir şans verebilmek önemli olan. Zira Nazımın da dediği gibi “Hayatı ıskalamaya lüksün yok senin!”. Kimsenin hayattan zevk almasını önlememeliyiz. Aksi takdirde bizde önlenenlerden oluruz. Ve uçmak bir yana yürümeyi bile başaramayız. Yolun nereye gittiğini öğrenmek için ona buna sormak yerine, doğru cevabı ararken vakit kaybetmek yerine, kendi yolumuzu kendimiz bulmalıyız.
Ve ben kendi yolumu beyaz bir uçmak olarak görüyorum, hayal ediyor ve olmasını arzuluyorum. Ben bilinç altında yatan ve benim anlamlandırdığım anlamıyla beyaza uçmak, hemşire olmak istiyorum.
07.03.2012____________Seher_Yeli
YORUMLAR
Önce Sami'ce bir yorum yapayım...Ardından da asıl yorumu.
Eğer hemşire olmak istiyorsan öncelikle yapacağın iş hayal kurmak yerine bir sağlık meslek lisesine gitmek, derslerine çok çalışarak okulu bitirmek, sonra bu eğitimin yüksek tahsilini görmek ( artık Sağlık Meslek Lisesi mezunlarını hemşire yapmıyorlar eskisi gibi )....Sonra KPSS ye girmek....90 Puandan fazla puan almak ve tanmayı beklemek...En sonunda da Nusaybin- Midyat hattında götrev yapmaya hazır olmak gerekiyor. Bu rada hemen belirteyim: Hemşireler uçmaz..O uçanlar Hostes hostesss.
Şimdi de normal yorum:
Ben de uçmak istiyoruuuummmmmmm.
Selam ve saygılarımla.
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
Hemşireliğe gelince iki-üç senedir hastam olduğu için hastane ve hemşirelerle çok haşır neşir oldum. Onların nasıl çalıştıklarına ( Tabi istisnalar kaideyi bozmaz) şahit oldum. Bu sürede bir hemşire kadar olmasada çok şey öğrendim. Uçmak zaten istiyordum. Uçarken hemşirede olayım dedim. :)))))
Çok teşekkür ederim. Saygılarımla...
Ve ben kendi yolumu beyaz bir uçmak olarak görüyorum, hayal ediyor ve olmasını arzuluyorum. Ben bilinç altında yatan ve benim anlamlandırdığım anlamıyla beyaza uçmak, hemşire olmak istiyorum.
uçmak iyiliklere güzelliklere beyazlıklara hakka uçmak.
çok güzeldi kutlarım selam ve saygılar.
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
ÖZGÜRLÜK GİBİSİ VARMI?KEİŞKE KUŞLAR GİBİ HÜR OLABİLSEK.ALMIŞIZ BAŞIMIZA BİR ÖMÜR TÖRPÜSÜ HAYATIMIZI TÖRPÜLEYİP DURUYORLAR HAYAT BOYUNCA.SELAM VE SEVGİLERİMLE.
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
havadaki kuşlar gibi uçurt beni şiirim geldi aklıma uçmayı bende çokisterdim özgürlüğü simgeliyor benim için uçmak çok güzeldi yazınız anlamlı savaşlar olmasa kavgalar olmasa herkes eşit olsa senlik benlik olmasa neredesin hey özgürlük saygılarımla selamlar
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
Barışı,özgürlüğü ve sevgiyi hedef gösteren,bireysel hürriyeti,insanın yaşama hakkının her insan için vazgeçilmez olduğunu vurgulayan harika bir yazıydı.
Keşke bunun tesisi için kurulan BM,NATO vb.kuruluşlar ve başta iki kutuplu dünya bunu gerçekten istesin...Ne olmaz ki...
Sevgi dolu yüreğinizi kutlarım efendim...
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
fedekar bir hemşire olurdun da arkadaşım
demişsinya ben insanların acılarını hissetmek istiyorum onlara yardım etmek istiyorum izlemişsindir heralde aklıma yeşil yol filmi geldi seni okurken ve idam edilecek olan dev zenci adam herkesin acısını hissediyordu bazılarına yardım ediyor bazılarına edemiyordu. oadam birşey demişti acıları hissedince çok canım acıyor sanki kalbimde camlar kırılıyor ve batıyor kulaklarımda acıl çığlıklar gözlerimde acılar yüreğimde kanıyan acılar ben bunları bilmek istemiyorum ve çok yoruldum bu acıları hissetmekten bilmekten ve hepsine yardım edememekten çok yoruldum evet düşündüm ben bu türvasıflar istemem insanların düşüncelerini oumak istemem herkesin acısını hissetmek istemem böyle yaşanmaz başkalarına yardım edeyim derken nazımın dediğini yapamayız hayatımızı ıskalarız aklıma gelenleri paylaşmak istedim ha bende uçmayı çok isterdim yazılarını özlemişim tebrikler sevgiler
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
Hayellerimiz umutlarımız hiç bitmesin. Çok teşekkürler. Sevgilerimle...
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA
sevgilerle
İnsanın iç dünyası ne kadar kara olursa olsun yaşama dair hevesleri hüzün ve kederlerle dört yanı sarılmışta olsa fantzileri umutları devamlı yeşermeli en küçük şeylerden bile mutluluk almasını bilmeli.Bu güzel yazı dizinizde ben bunu hissettim.Değerli kaleminizi okunası düşündüren eserinizi canı gönülden alkışlayarak saygı ve sevgilerimle tebrik ediyorum..
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş
