HAKİKATE GİDEN YOL

• 6 Mart 2012 Salı 09:55:11

Euzu billahi mineşşeytânirracîm. Bismillahirrahmanirrahim.
(Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım. Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile)

Sonsuz hamd ü senalar olsun yüce rabbimize,evvel-ahir bütün salat ü selamlarda resulü Ekrem efendimiz Muhammed Mustafa (S.A.V) ve alinin ve ashabının üzerine olsun.
Var olduğunu anlamak,düşünmek,hissetmek...ilk önce yalnız olmadığını...düşünürken de ilk önce ne için var olduğunu...nefes almak,yemek,içmek,dolaşmak,var oldukça değişmek,nefsinin ve vicdanının farkında olmak...Zaman ki o zaman yalnız olmadığını:sağında ve solunda birer melek olduğunu ve bir nefis ve bir vicdan taşıdığının farkına varmak,o zaman ki bu bedenin karşılıksız verildiğini anlamak,zaman ki kulluk etmenin bu dünyaya geliş sebebi olduğunu anlamak..bu silsileyi uzattıkça uzatabiliriz fakat insan bu ana dek yaşayamayabilir...Zaman geçince ikinci safhaya geri döner,düşünür,hemde öyle böyle değil belki farkında değil ama aklını çok zorluyordur.Kişi yetiştiği ortamdan birinci derecede de ailesinden hayat ve yaşam felsefesinin ana direklerini,temelini,iskelesini adına ne dersek diyelim ağacın yaşken eğildiği vakitten, büyük ölçüde ailesinden alır.Her fert ailesi varsa anne ve babasının yansımasıdır,bu bazı insanlarda belirli yaşlarda değişkenlik gösteremekle birlikte bazılarında ise temelden başlayarak devam eder.Şayet annesi veya babasından birisi yok ise o kişi sıkıntı ve problemlere açık hale gelir ilk başta anlattığm insan profiline göre.Elbetteki istisnalar ve değişkenler vardır,ailesiz büyüyenler ayrı bir kategoride değerlendirilmelidir.Kişi ailesinin yansımasıdır dedik:Her insan İslam fıtratı üzerine tertemiz doğar,sonrası o kişiyi büyütecek,eğitecek ailesine veya sadece annesi varsa annesine veya sadece babasına kalmaktadır.Yazıma başlarken saydığım var olma kavramının insanın aklını kurcalamasıyla düşünme ihtiyacı otomatikman başlar,kişinin neden doğdum? neden ben buradayım? benim yaşam amacım ne? diye kendi kendine sorması son derece doğal hale gelir.Fakat ince bir nokta var söylemekte fayda var bu saydıklarımdan yoksun olarak bunları düşünecek ve etüt edecek duruma gelemeyen gerek aile ve çevresel faktörler sebebiyle bu aşamalara gelemeyip sözünü ettiğim şeyler aklının ucuna dahi gelemeyen sadece kendini ve nefsini tatmin edip faydasız,anlamsız diğer bir ifadeyle bomboş olarak yaşayan insanların olduğunu düşünmek ve dikkatlice bakınca çevrede rastlamak zor değil. Kişi var olma sebebini düşününce öncelikle ailesi varsa ailesinin kendisine aşılamaya çalıştığı düşünceyi kendi içinde etüt eder,ilk etapta bunu benimser benimsemek zorundadır belki ömrünün sonuna dek belkide belirli bir vakte kadar...Aklındaki soru işaretleri arttıkça araştırır sorar sorgular ve bu doğrultuda hayatı şekillenir ve belirli bir noktaya gelir.Önemli bir nokta var ki kişi semavi dinlerden hiçbirine inanmayabilir ailesinin ona verdiği öğrettiği desek daha doğru olur farzı mahal ilkel bir din ile de büyüyebilir.Belki kabuğundan çıkamayıp bu şekilde dünyadan göç eder,belkide gerçeği görür.Sorgulayan insan bir süre düşünüp ’annem babam bana böyle böyle diyor,doğru budur diyor belkide yanılıyorlardır’ dediği an.’Belki’ o kişinin aklına yerleştikten sonra iş bitmiş demektir bence tabi bu sorgulama var oluş ve manevi bir sorgulama ve insanın kendini arama çabasıdır bu asla göz ardı edilemez bir gerçek olup aklı selim insanların çokça yaptığı bir şeydir.Belirli bir yaşa gelen kişi olgunluk ve bilgi bakımından yetkinleşilecek yani kemale erecek her şeyin farkına varacak.Artık ailesinin ona öğrettikleri silinebilir bir tahtaya yazılmış yazılardan ibarettir.Annesiz veya babasız veya kimsesiz büyüyenlerin yanlışa sürüklenme ihtimali daha fazla olduğunu bilmek gerek.Hristiyan,Yahudi dini ve kimliği ırkı ne olursa olsun bir ferdin sözünü ettiğim aşamalarla kendini arama çabasına girmesi onu gerçeğe yönelmeye ve bulmaya yaklaştırması çok kolay ve ulaşılabilir olup,aslında bir lokma ekmeği çiğnemek kadar zahmetli,gecenin yerini gündüze bırakması kadar düşünülesi bir şeydir.Elbetteki bunların daha fazlasına hakim olup ta atasından töresinden dönmeyenler de mevcuttur.Fakat düşünen,okuyan,sorgulayan,araştıran olgun bir insan doğru yolun İslamda olduğunu er ya da geç anlayacaktır,hak dinin İslam olduğunu anlayacak ve bunu kalben de tasdik edecektir.Ve kişi Müslüman değilse işte o an aslında özüne dönmüştür belki farkında değil,nasıl kalben tövbe eden biri anadan doğma tertemiz olur derler ya bence de o kişi tertemiz olur, ne mutlu o kişiye!
Hakikati bulma hususunda bahsettiğim konular dahada genişletilebilir,sadece şuan düşündüklerimi ve aklımda olanları yazdım.Yüce Rabbım bizi dünyaya tertemiz gönderdi. İnşallah dönüşümüzde tertemiz ve imanlı bir şekilde olur.Allah herkese son nefesinde imanla ölmeyi,son nefesinde kelime-i Şahadet getirmeyi,son nefesinde La ilahe illallah demeyi nasip eylesin Amin.