YA LEYTENİ KUNTU TURABA

• 5 Mart 2012 Pazartesi 19:37:26

Nice eşsizler karakteriyle yazdırır, çizdirir, dil döker hayata .. Bazen de insan, en az tüketmesi gereken sözleri ve davranışları ile derin değerlerini incitir. Ancak her insan nefs-i levvame taşıyan ruhunu tüm bu kayıpları veya yapabilecekleri daha iyi şeyler adına keşkeleri ile kınar durur...Nefs-i Levvame .Kendini kınayıp duran nefis*.Rabbin üzerine yemin ettiği nefis.(Ki insan en son yemin ile ikna olur.)

Aklımıza gelen her eksikliğin kendimizle ilgili olduğunu bilmenin en erdemli yanı olmalı bu kınayış... "Biz onlara zulmetmedik, asıl onlar kendi kendilerine zulmettiler" (Al-i imran,117) hakikatinden bir işaret ....

Mîzan da hangi suçun daha ağır geleceğini bilememe endişesi ile çokça kınamam gerek bu gün kendimi...Ki güveneceğim hiçbir amel vadedilmemiş bana, Allah’ın acziyetime karşılık merhametini dilemekten başka...

Çokça suçluyum üstelik her yönden!.

Nefsime ve tanımadığım fakire karşı cimriyim çünkü, ilgisizim...
İsraf eden benim ...

Yoksula yedirmeyi,giydirmeyi erteleyenim ...

Dilenciyi azarlayan, nefsim için yalan söyleyenim...

Suçlu benim...Bilgiye,kulluğa kibir giydirdim üstelik,sergiledim...

Leydi merhameti ile dinler gibi yaparken kendimle ilgilendim...
Bir gün bana mendil satan çocuğa acıyıp ertesi gün karşılaşınca, merhametimi tazeleyemedim..
Acıyışım kefaretti üstelik, suç üstüne suç ekledim...

Suçlu benim ya...

Ya leyteni kuntu turaba...**

Bu gün ilk kez farkettim...Tekrarladığım hatalarımı odamda saklı...Her birini baştan aşağıya ilk kez görür gibi oldum.... Tozunu almadıklarımın alıştığım görüntülerinin altındaki çirkinliğini farketttim... Aman Allah’ım !..Silmek zor ...Kınamaya devam ettikçe kendimi , gücüm arttı...Kuvvetti belki kınamak...Ki Rahman adına yemin etti*...

’Ya leyteni kuntu turaba’ diyorum ben de **...Büyük insanların keşkelerinin gölgesindeyim...Çünkü ’keşke ...’ diyerek nefislerini yeren büyük insanların hayatlarına bakındıkça küçüklüğümüzü farkediyorum Niçin keşke dediklerini anlamaya çalıştıkça kendi keşkelerimizden utanıyorum...

Doğum sancısı onu bir hurma ağacına (dayanmaya) sevketti. «Keşke, dedi, bundan önce ölseydim de unutulup gitseydim!»(meryem 23)...Büyük bir peygamber karnında iken ona bunu söyleten ve ayette anılmasına sebep bir keşke!...

"Keşke yirmi yıl önce ölmüş olsaydım da Cemel gününü görmeseydim." ...(hz.Ayşe)

’ Bu şekilde davranacağıma keşke bir taş veya toprak parçası olsaydım’...(hz.Ayşe)

Peygamberin en çok sevdiği kişiler sorulunca ’önce Ayşe, sonra Ayşe nin babası’ diye örnek verdiği fakih biri insanın keşkesi...

Sizi, yakın gelecekteki bir azabla uyardık; o gün kişi elleriyle sunduğuna bakar ve inkarcı da: ’Keşke toprak olaydım’ der.(nebe 40)
Döneceğimiz yerde perdeleri kaldırılınca boyutlarımızın , sûru andıran çığlıkların sahiplerinin keşkesi ise en son ve çaresiz keşke!...
-
’Nun...Velkalemi vema yesturun’..( nun..kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun)***ki çekip gitmek gerek şimdi, kınayarak nefisini,yüzçevirmek...

*"Kıyamet gününe yemin ederim.
Pişmanlık duyan nefse (nefs-i Levvâmeye) yemin ederim ", (el-Kıyame, 75/ 1-2).

**(Keşke toprak olsaydım)
***Nun (1.2)