SEYFO ÇAVUŞ

• 3 Mart 2012 Cumartesi 06:00:17

Ahmet AYAZ-GAZİANTEP HAKİMİYET GAZETESİ-05.3.2012

Seyfo taşradan şehre yeni taşınmış bir rençber çocuğudur.Dokuz tane kardeşin en büyüğü olduğundan onaltı yaşını yeni bitirmiş olmasına rağmen,annesi ona tek baban,onbir nüfusun nafakasını zor kazanır. Oğlum Seyfo bir tel iplik bile,bir örmeye güç kazandırır.Seninde çalışman gerekiyor demesi üzerine, Seyfo bir fabrikaya işçi olarak girmiş.Geçen zaman içinde Seyfo işleri iyice öğrenip,oradaki çalışanların hepsinin beğenisini kazanıp,fabrikada adından söz ettirmeye
başlamış.Seyfo çok yakın bir zamanda çalıştığı makinaların her türlü tamiratından anlamaya başlamış.Fakat öyle bir şımarmış ki, artık ustabaşı,patron takmamaya başlamış.Patron ahvali vaziyetine bakmış, ama Seyfo çekilir gibi değil.Orada hemen Seyfo’ya bir formalite düşünmüşler.Seyfo’yu patron yanına çağırmış,“ Bak oğlum Seyfo! Sen çok zekisin,üstelikte işçilerimden birtek seni seviyorum.Yanında çalışanların makinası bozulduğunda tamir işini sen yapıyorsun.Sen yanına bir kişi al,onu en yakın zamanda en azından senin gibi yetiştir.Senin bu işçilerin arasında,işçi olarak çalışmana asla gönlüm razı olmaz.Seni bu işçilerin başına çavuş yapacağım” demiş.Seyfo zaman kaybetmeden hemen çalışan işçilerin arasından birisini yanına çağırmış.Tez zamanda da makina üzerindeki bildiklerinin hepsini ona öğretmiş.Bu defa Seyfo fabrikaya çavuş olmuş.Seyfo Çavuş,bir disiplin uygulamış ki kimse yanına yaklaşamıyor,önünden geçemiyormuş.Seyfo Çavuş,fabrikada çalışan herkesin nefretini kazandıktan sonra, patron kendisini yanına çağırmış.“
Gel bakalım Seyfo Çavuş! fabrikamda çok emeğin var.Bunu da çok iyi biliyorum.Nankör bir insan olmadığımı sende bilirsin.Gel görelim ki,fabrikamın üretimi bu günlerde az satılıyor.Bazı işçileri de yakında çıkarmak zorunda kalacağım.Şu andan itibaren sen eski görevine dön” deyince,bizim Seyfo Çavuş, Çavuş olduktan sonra hiçbir kimseye bakacak yüz koymamış.Bu yüzden de,oradaki işinden tamamen ayrılıp gitmek zorunda kalmış.Yaşlı bir işçi,“ Oğlum Seyfo Çavuş! sana söylemiştim,her yokuşun bir de inişi vardır.Yokuşu çok çabuk çıktın,şimdi de tıpış tıpış iniyorsun.Bu dünyada ne oldum deme, ne olacağım de” demiş. Bizim Seyfo Çavuş hayattan alacağı dersi almış ama, giden zaman tekrar gelmiyor. Geçen gün ömürden giderken de dikkatli olmaz isek bir şeyler götürüyor. Bunu iyi bilmemiz gerekiyor.