ÖLÜMDÜR ŞUBAT

• 3 Mart 2012 Cumartesi 04:15:41

Sizin için ne ifade eder bilmem lakin, benim için ölümdür Şubat.

Kimsenin bilmediği ve hiç kimsenin tatmasın istediğim, damarımdaki zehirdir Şubat, yenilmişlik ve kaybedişin kanındaki kara tortu.

En uzun hayat, en uzun yıl, ay, gün, saat, dakika ve en uzun 22 saniyedir, dünyanın iğne deliğinden geçtiğine şahitlik ettiğim.

Burnumdaki hastane kokusudur, günbegün ciğerlerimin iflas etmesine sebep. Çaresizliğin ta kendisidir Şubat, gözlerinin önünde eriyen bir hayata elin kolun bağlı bakmak gibi.
Mahşere kesilen bilettir, gördüğün her insandan köşe bucak kaçıştığın ve kendini suçluyor olmanın ipidir dolanır bileklerine.

Baharı beklerken, patlamadan dalında kuruyan tomurcuktur Şubat, geçmişle geleceğin arbedesinde yitirilen düşlerden ibaret.

Çocuğuna sarılamayan annenin ağıtıdır, dokunamadığı her gün için dilinin daha bir lal olduğu.
Bir bebeğin hiç dinmeyecek olan gözyaşıdır, düştüğünde kaldıracak kimsesi olmayacağı için.
Bebeği olduğu için hiç sevinemeyecek olan bir babanın hüznüdür Şubat, babasız bırakılan çocukların gözyaşı vardır omuzlarında.

Babalar gününde yas tutan, yetim bir çocuğun ahıdır, siyahıdır Şubat,
Eksik günlerine inat, çoğalan acıdır, kahırdır, özlemdir, gözyaşı ve hüzündür Şubat.
Beceriksiz bir intihar, başarısız bir ameliyattır, yamalı yerinden yırtılıp her yıl tekrar-tekrar dikilen.
Acısını dindirecek olan bir ilacın olmadığı diş ağrısıdır.
Ay’ı, yıldızı ve sabahı olmayan sonsuz bir gecedir Şubat.

Velhasıl benim için ölümdür Şubat.
Hiç kimsenin yerini dolduramayacağı bir insanın kollarımda ölümü,
Daha 28’inde ve üç çocuk babası bir insanın ölümüdür.
O insanın tek ve son bakışıdır Şubat, çocuklarına veda ederken
Vuslata merhaba, gurbete elvedasıdır birazda.

O çocukların hiç bitmeyen kışıdır, baba sevgisinden mahrum kaldıkları için üşüdükleri,
Onların gözlerinden eksik olmayan sonbahardır Şubat.
Ve hiç yaşayamayacakları bayram sabahı sevinçlerinin kırgınlığıdır boyunlarında taşıdıkları.

Sizi bilmem lakin, benim için ölümdür,
Ölen O insanla birlikte giydiğim kefen, girdiğim mezardır Şubat.

Mümin Hakan ALKAPTAN