Karşımıza vaktinden çok geç çıkmış insanları yolun dışına sürerken geçmişin; bir gün geri dönüp, onu deliler gibi arayacağımızı hiç hesaba katıyor muyuz?



Hayat her zaman eli açık davranmaz bize…..aksine; çoğu kez cimridir...

Her zaman aynı fırsatları sunmaz... kıymet bilemeyişlerini acımasızca sokar gözüne....Hoyratça kullandığımız arkadaşlıkların, eskitmeden yıprattığımız dostlukların, kadrini kıymetini bilemediğimiz aşkların hazin anılarıyla yapayalnız kalırız birgün...bi’başına....

Bi’gün batımında yanımızda kimsecikler olmaz;
Ya da olması gerekenler yanımızda olanlar değildir...
yokluğundan olsa gerek, çekilmez oldu buralar…..
kıyı ege’me bi’nefes kala,
Yelkenleri suya düştü zamanın,
Ardı sıra toplandı bulutlar
tam bozdu meyhanelerin havası
Ve ben,
koşmayı öğrendim, yürümeden
suçlu bulundum yeniden,
Aşk’a düşmeden
Ve tutmadan ellerinden yüreğimin ucuna kanan çiy tanesinin
Geceye inat kanat çırpan kuşların kanatlarından,
Müebbet zindanım seni yazdım,
Sevdim seni “yakamozların” suskunluğundan,
Yasaklandım,
bi’nefes kala kıyı ege’mi terketti acılarım
Sana olan saygımdan,
Yüzümde çizgiler, tenimde rüzgâr yanığı,
Çocukluğumu bıraktım ateşler içinde,
Doğduğum yeri yaşamadan,
kıyı ege’me bi’nefes kala
Aşk’a doyamadan,
Duvarlara kazıyıp geçen anları
Uğurladım bulutları,
Yanarken kıyı ege’min ışıkları,
yalnız kaldırımları çektim içime,
Kararttım geceyi sana sevdiğim,
bi’nefes kala,
Yalnızlığa terkettim hatıraları...
Ve hatıralarınla,
yapayalnız kalırsın kıyı ege’min o koyu lacivert sularında…
Kıyılarında yalnızlık mesken tutar seni…
Kum tanesi gibi savrulup durursun…
kıyı ege’m sahilinde alabora olmuş yorgun bi’kayık gibi....
Anlam veremezsin… Martıların çığlıklarına…
silinmiş kıyı ege’m, terketmiş dimağın
basit sorular… Çok zor cevaplarla ürpertir seni…
Gözlerin derbeder olmuş…
Soğukluğunda kıyı ege’nin…adamakıllı üşümüş Taa uzaklara dalmıştır…
Ayakların adımlarına istemeyerek boyun eğmiştir… O an her şeyden ne varsa…içinde...
Alabildiğine ağırlaşmıştır yüreğinde.......
Oturmak istersin azıcık…soluk alamak.....
yenilmişliğinin bakışları gözlerinde… Yalnızlığın demlenebileceği bir yerler arar…
Ama… Ama be cannnn....
Bütün gayretler nafiledir bakışlarında… Sonra dudakların… mırıldanır.....duyamazsın...…
Çatık kaşlarındaki sertlik… Bir ok gibi saplanır anılara......
Yürürsün yine yavaştan…
Sanki her şey düşmandır senin için… Sanki her şey Çok beyaz ve siyahtır...
Sanki her şey… her şey......Yakınlığını kaybetmiştir sezdirmeden… Yakın taraflarına senin…
Sanki hayatının yüreğinde açmış yapraklarının… Birer birer…
Hepsinin koparıldığını hissedersin…
............ve sonra bir ara…
İki inci tanesi düşüverir… Çiğ damlası… Her şeye rağmen kirpiklerin ucundan…
Ama ağlamazsın… Onurlusundur sevdasını kaybeden yüreğine karşı…
Yalnızlık yükünün ağırlığı…
Başıboş gezinen hüzünler… Sarmıştır seni tepeden tırnağa…
Bu soğuk ve onursuz gurur’un…sığınmış aşk’ın önündeki eşkiya’ya...
Sonra ansızın kulağını bir şarkı çınlatır… Ve bakışların ilişmiştir… Tenha bir yerin sıcaklığına…


kimsesizler gibi otursan, kimseler gibi… Kuytu bir köşeye…
Hüznün ve yalnızlığın kucağında…
Bir başka yudumlarsın emmi’nin rakısını
En karışık düşüncelerin yoğunluğunda…
Düşünürsün…
Yorulursun…
kahrolursun....
Erirsin…
Yalnızlığını sert bi’cigarayla… Çok öteden hayal ettiğin nefeslerle…

Dağıtmaya çalışırsın…
Hem dağıtır…
Hem de darmadağın olursun...… Bir akşamüzeri yanımızda kimsecikler olmaz; Ya da olması gerekenler yanımızdakiler değildir...

ahhhh be cannnn...
yokluğundan olsa gerek, çekilmez oldu kıyı ege’m....…

eğer;
yokluğun
yokluğuma yakın olmak isterse.................

...........

kıyı ege köylüsü.........

.