KİMSESİZLİĞİME

• 2 Mart 2012 Cuma 00:16:17

Hala kimsesizliğime diyorum ya işte öyle...
.
Beş yaşında vurdu hayat beni`

Acıtmadı dersem büyük yalan sölerim aradan otuz yıl geçti hala kanıyorr

SİZ hiç beş yaşında annesini ve babasını kaybeden birini gördümnüzmü..

Bu soru bile acıttı dimiii

insan nasıl olsa büyüyor be o büyüdükçe içindeki yarada nasır bağlıyo

ama kesinlikle iileşmiyoo..hayat hep ezik geçiyoo....

İnsanın yeni güne hep bi umudu olur

UMUT olmadan yaşamanında anlamı yoktur.

DERKEN ....

Bigün evlendim

yalan yanlışda olsa evlendiğim kızıda cok sevdim ..habersizce tabii

sevmesini ne kadar biliyorsam işte,evlenmeye cesaret etmişim

aradan fazla zaman geçmediki bide oğlumuz oldu

adınıda yaşadığım onca acılara inat,onca ezilmişliğe inat

sabahları yeni umut olsun diye UMUT koydukk.şimdi ondört yaşında UMUT

Sevmeyi bilmem ama anladığım kadarıyla SEVYORUMMMMMMMMMMMM