Askerim…
O kadar zor geliyor ki yazmak, kelimelerin anlamlarını kaybedişi, eksik kalışı, anlatamıyor olması falan değil. Beni böyle yapan şey gidecek olman… Çok zoruma gidiyor ayrı kalacak olmak, senden ayrı nefes almak zoruma gidiyor, ağır geliyor bana gözyaşlarımı silmeyecek olman, ben gülerken beni içten içe severek seyretmeyecek olman, saçlarımı sevememen, yoktan yere ‘seni seviyorum‘ diyemeyecek olman ve benimde cevap veremeyişim. Yokluğunda kokun çığ gibi büyüyecek oturacak yüreğime, resimlerinle avunacağım, geçtiğim her sokakta seni anacağım ’ aşkım’ olsaydı da yine aynı şeyi yapsaydı diyeceğim ama olmayacaksın kafamı eğip sessizce ağlayacağım
Çok zor olacak be sevgilim günaydın mesajınla uyanmamak, her Allahın günü seni görmek için çabalayamamak, sıcaklığını tenimde hissedemeyecek olmam. Köşe başında sigara molam olmayacak, Ada’ya gidip de tavla atalım diye tutturamayacaksın ya da açık giyindim diye kızmayacaksın, sürekli çanta alıyorum diye laf etmeyeceksin ya da eşyalarımı sağdan soldan topluyorum diye her gün ne giyeceğim ben ya? Soruma ‘e yuh aşkım dolabın ağzına kadar dolu hala bir şeyim yok diyorsun ‘ demeyeceksin. Bazen sana haber vermeyi unuttuğumda bana kızmanı bunları bile özleyeceğim… Ama ne çare…
Ben ne yapacağım sensiz he! Çok korkuyorum! Aklım çıkıyor sana bir şey olacak diye başka hiçbir yok kafamda ya benimde yüreğime ateş düşerse diye. Günlerdir ağlamaktan alamıyorum kendimi belli etmiyorum sen üzülme diye ama almıyor içim sensizliği sadece sen… Sen... Sen…
Biliyorum ki bana sapa sağlam döneceksin sen beni bırakmazsın çünkü bırakmazsın dimi aşkım? Daha çok şeyler yapacağız seninle çok güleceğiz çok ağlayacağız çok kavga edeceğiz küsüp barışacağız aklına gelen ne varsa hepsini beraber yapacağız hepsini. Bunu bilerek seni bekleyeceğim sevgilim
Seni çok seviyorum Sol yanım!