ELİF İLE ÖMER 4

• 28 Şubat 2012 Salı 16:59:42

Ömer suratının ortasına yumruğu yer.

-Kardeşimle sen ne yapıyorsun lan?

Ömer hazırlıksız yediği yumrukla yere düştü. Hamit yerden kaldırır bir yumruk daha suratına geçirdi.. Ömer kendini toparlar ‘’yapmayın ‘’demeye, konuşmaya çalıştı ama Fehmi’nin kafası gözünde patladı. Ömer karşı koymaya çalışsa da karşısındakiler gözü dönmüş iki kişilerdi.

-Sen benim kardeşimi sahipsiz mi sandın da ortalıkta öpeceğini zannediyorsun lan?

Hamit Ömer’in arkasından dolanıp kollarından kavradı Ömer hareket edemez hale geldi. Fehmi karın boşluğuna, dalağına, ciğerine durmadan yumruklamaktadır. Ömer yere yığıldı ağzı burnu suratı kan içindeydi. Yere yığılınca Hamit’le Fehmi

-Sen kimsin lan kardeşimi nasıl öpüyor sun?
Bir yandan da tekmeler savuruyordu. Hamit bu kez tekmelemeye başlamıştı.

-Sen Elif’in bizim kardeşimiz olduğunu bilmiyor musun? Sen yüzük takmadan evlenmeden kardeşimin elini nasıl tutar konuşursun? Kardeşimi ortalık malımı zannettin he?
-Kardeşimizden uzak duracaksın anladın mı?

Bir yandan bağırıp bir yandan da dövüyorlardı, tanınmayacak hale gelmişti. Kaşı, ağzı patlamış, burnu kırılmış ağzı yüzü kan içindeydi. Kımıldamıyor öylece yatıyordu sanki nefes almıyor ölü gibiydi. Fehmi ve Hamit öldü diye korkmaya başlamışlardı. Hamit nefes alıyor mu diye baktı sanki nefesini duymamıştı. Ömer tanınmayacak haldeydi. Ya öldüyse diye iki kardeş korkmaya başlamışlardı. Fehmi Hamit’e korkuyla baktı ikisi de şaşkın şimdi ne yapacağız diye sorar gözlerle baktılar.

-Lan ya öldüyse bu ne yapçaz yanarız valla.

-Ne bileyim abi çocuğu çok kötü benzettik ya bişey olursa hapis köşelerinde biteriz valla.

-Oğlum tut şunun kollarından şu hendeğe atalım ölüsünü bulurlar hem nerden bilecekler bizim yaptığımızı.

Ömer’i karga tulumba iki kardeş tutup hendeğe attılar,öldü diye Ömer’i hendeğin dibinde bırakırlar. Hava kararmıştı, oradan bir an önce ayrılmaları gerekiyordu.Bir dere kenarında ellerini, yüzlerini, kanlı üzerilerini temizleyip iki kardeş hiç konuşmadan köye geldi. Hiç kimseye anlatmayacaklardır. Kimse bilmeyecek, söylenmeyecek susulacak diye birbirilerine söz verdiler.

Kimseye fazla konuşmadan yemeklerini yiyip odalarına çekildi. Fehmi ‘’ya adam öldüyse ne yaparız yanarız valla’’. Korkmaya başlamış pişman olmuştu. Yapılacak bir şey yoktu artık bu saaten sonra inşallah ölmemiştir. Diye aklından geçerken karısı gelip kocasının koynuna sokulur sana bir şey söyleyeceğim.

-Söyle ne oldu?

-Ben iki aydır regli olmuyorum galiba hamileyim midem de bulanıyor.

-Ne hamile misin?

-Galiba .

-Yaşasın baba olacağım öylemi bu çok güzel bir haber çok sevindim beni çok mutlu ettin yaşasın.

Karısına sarılır onu öper kulağına belki de ilk defa ‘’seni seviyorum’’diye fısıldadı. Fehmi karısını arzuyla sarılıp öptü ve güzel bir gecenin ardından yorgun bedeni uykuya yenik düştü.

Saniye kocasına bakıp ‘’bazen onun bu kadar çok sinirli olması beni korkutuyor. Kader ne kadar tuhaf şey insanı hiç tahmin etmediği kararlar aldırıp o yolda ilerletiyor’’ diye düşünmektedir.Sonra kendi evliliği gelmiştir aklına içi bir tuhaf olur.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Fehmi’nin bekarken kum motoru vardı. Kum motoruyla denizden kum çıkartıp inşaatlara satardı. Motorla kum çıkartmaya denize açıldığın da deniz patladığı zaman yani fırtına olduğunda en yakın köye sığınırlardı. Bazen de Saniye’nin köyüne yanındaki iki tayfasıyla sınırdı. Köye sığındıklarında onlara yemek ve yatacak yer veren çok iyi kapli ihtiyar karı koca vardı. Sonradan bu ihtiyarların Saniyenin teyzesi ve eniştesi olduğunu öğreneceklerdi.

Yine böyle fırtınanın koptuğu bir akşam Fehmi Saniyenin köyüne sığınır. O gün köyde düğün vardı Fehmi de düğüne gitti, belki kız beğenirim bllimi olur dedi. Kızların arasından gözüne birini kestirdi.

Fehmi’ye kendi köyünde kız vermemişlerdi. Çok kavgacı sinirli diye hiçbir kız ona varmak istemiyordu. Anneler ‘’aman Fehmi mi uzak olsun bizden’’ diyorlardı. Köyde Fehmi’nin namı pek iyi değildi, aslında çok çalışkan hatırnaz dı bir adamdı. Haramda gözü yoktu kimsenin işine karışmaz işinde gücünde biriydi tek kusuru çok sinirli olmasıydı. Fehmi ve ailesi baktılar ki köylerinden kız bulamayacaklar komşu köylerden kız bakmaya başladılar.

Fehmi düğünü seyrederken bir kız görmüş beğenmişti. Kızı incelemeye başladı. Kız boylu poslu güzel bir kızdı, düğünün en güzel kızıydı. Yoksa aşk mı, bu ne böyle dedi kendi kendine. Kız düğün yerinden ayrıldı. Peşinden Fehmi de kızı talip etmeye başladı. Kız iki tane evin bulunduğu bir avluya girdi, Fehmi kız burada oturuyor diye düşündü.

Sabah oldu Fehmi o evin sahibini öğrendi. Hava düzelmiş deniz durulmuştur. Fehmi köyüne döner dönmez annesine olanları anlatı.

-Anne komşu köyde bir kız gördüm çok beğendim gidip isteyin bana o kızı.

-Oğlum kimlerdendir kimin nesi bir öğrenelim.

-Anne kızın evini öğrendim yani kızı takip edipte öğrendim.

-Kimlerdenmiş öğrendin mi?

-Öğrendim muhtarın kızıymış.

Ayşe ana akşam kocasına olanları anlatır. Hakkı bey o köyün muhtarını tanıdığını söyler karısına .Hasan Bey kızın babasının adı buydu. Aynı zamanda imam olmayınca camii de müezzinlik yapıyordu, çok düzgün hatırı sayılır insanlar olduğunu biliyordu. İnançlı dindar dini bütün insanlar der karısına.

-Tamam önce görmeye gidelim sonra bakarız neler olacak.

Kız görmeye Hakkı Bey, Ayşe ana, Halime, gitmişti. Fehmi gitmemişti o zamanlar damat adayının kız görmeye gitmesi ayıp sayılırdı. Hem Fehmi zaten görmüş çok da beğenmişti. İki taraf da birbirilerini beğendiler, kızın ailesinin düzgün insanlar olduklarını biliyorlardı. Oğlan tarafı da gelin kızı beğenmiş, kız istemek için haftaya sözleşilmişti. Oğlan tarafı mutlu bir şekilde köylerine dönerler .

Fehmi’ye olanlar anlatılır ‘’bir hafta sonra gidip isteyeceğiz tamam mı’’? Fehmi çok mutludur hem de beğendiği kızla evlenecek daha ne isteyebilirim ki diye aklından geçirir.

Bir hafta sonra kız isteme merasimine giderler. Hakkı bey, Ayşe ana, Fehmi, Halime, Hakkı Beyin ağabeyi ve yengesi. Kız tarafı da hazırlıklarını yapmışlar her şey hazırdı. Kızlarını vereceklerdi, Saniye de zaten evlenmek istiyordu. Yaşı 18 olmuştu zamanı geldi kız kızmı fazla beklemezdi talibi varken evlenmeliydi. Üstelik düzgün insanlar çocukta yakışıklıydı geçen geldiklerinde resmini kızlar göstermişti. Siyah saçlı beyaz tenli yakışıklı bir delikanlıydı. Allah için beğenilmeyecek biri değildi. Kendisi de güzel bir kızdı.

Evde Sniye’nin küçükbir kız kardeşidaha vardı. Gelin adayından kahveleri yapması istendi. Saniye kahveleri heyecanla yaptı. İçeriye ikram etmeye girdi elleri titriyordu, ’’inşalah tabaklarına dökmeden kahveleri dağıtırım dye düşündü’’. Herkese kahvelerini ikram etti en sona damat kalmıştı. Fehmi’ ye de kahve ikram ederken göz göze geldiler, saniye heyecandan elleri titriyordu. Fehmi bir baktı ki düğünde gördüğü beğendiği kız değildi bu kız. O an ne yapacağını bilemez halde şaşkınlıktan kalakaldı.

Nasıl olurdu ya o kız buraya gelmişti. Peki o nerede kafası çok karışmıştı. Saniyenin kardeşi de küçük o olamaz ablası da evlidir. Kahveler içilince Hakkı bey öksürür boğazını temizledi vakit gelmişti.

Sıra kız isteme merasimine gelmişti. Hakkı Bey başladı ‘’Allahın emri’’. Fehmi şaşkın ‘’söylesem mi bu kız değil’’ diye?’’Peygamberin kavli’’ Fehmi şaşkın konuşmakla susmak arasında ne yapacağını bilemez babasına baktı. Hakkı bey devam ediyor’’kızınız Saniye’yi oğlumuz Fehmi ye’’. Fehmi düşündü, çabuk karar vermek zorundayd, yaşı 26 olmuştu, köyde kavgacı sinirli diye kimse kız vermiyordu. ‘’Belki beğendiğim kız beni beğenmeyecek bu benim kaderimmiş demek ki böyle olması gerekiyor’’ içinden geçirip sustu.. Hakkı bey ‘’İSTİYORUZ’’ kızı istemişlerdir artık geri dönüş yoktur. Hasan Bey ‘’kısmetse olur ben veriyorum hayırlısı olsun’’dedi.

Fehmi ile saniye baba ve annelerin oradaki misafirlerin ellerini öptü. Oğlan tarafının getirdiği lokum ikram edildi. Kız verilmiştir artık haftaya yüzükleri takmaya gelecekler yaz başı düğün yapacaklardı. Fehmi ile Saniye evleneli daha dört ay olmuştu. Saniye iki aylık hamileydi.

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA

28.2.2012