Hayatın kuralı bu, Ne kadar uzağa gidersen git başladığın yere dönersin sonunda.
Ne kadar değişirsen değiş, Nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsin kafanı,,
ayakların hep başa ceker seni,dogdugun topraklara,su içtigin çeşmeye,bi döngüdür bu,şehirin bunaltıcı gürültüsünden,kalabalıktan şehir keşme keşinden kacarsın,,,,
Portakalı soymadan içinin iyi olup olmadığını anlayamazsın.derlerya hani,,işte böyle şehri görmeden köyün kıymetini bilmez insan,,oysa köyde yaşam dostluklar cok güzeldir,köyde saygı ,köyde sevgi vardır,
Sadakat sevdiğinin kalbini tutup avucunda tutmaktır ama sadakat gerektiğinde o yüreği fırlatıp yere atmaktır.
Sadakat endam değildir aslında sevgiden kör olmaktır, hep kaçtığın şeye eninde sonunda yakalanmaktır sadakat. Degişmek zordur mayasında anadolu olanın aslı topraktır,yagmur ciselerken damla damla susuzluktan catlamış topragın yagmurla buluşurken cıkardiki kokuyu duymak lazım,iki sevgilinin ,uzun bi aradan sonra buluşup sarılması gibidir bu döngü,,,sıcak ve mis kokulu,,
Duygular hat safadadır denizin sahille buluşması,arının ciçekle raksı gibidir köy sevgisi,sen hiç yagmur damlalarının cama vurmasını izledinmi? her yagmur damlası seni seviyorum der gibi derelerde buluşur caglaya caglaya denizde buluşur mutlu sonla,işte bende köyümle böyle buluşmak istemişimdir hep,
Ne dersin ey hayalimdeki sevgilim, senle köyümüzde buluşalımmı?evet dedigini duyar gibiyim,düşünme artık topla kendini al valizini gel bana durma senle mutluluk içinde ömrümüzün son demini yaşayalım,,,kadere inat mutlulugun zirvelerinden inmeyelim sonuna kadar,,,,