SON BİR HAYKIRIŞTIR BU

• 15 Ocak 2008 Salı 12:28:38

SON BİR HAYKIRIŞTIR BU 14,01,2008

Biliyorum her gecenin karanlıgında ben ışıklarda sen olacaksın ve bütün cıkmazlarda beni bulacaksın okadar yakınımki çıkmazlara sonunda hep sen diger başında ben ve bitmeyen çilem kaç gece adını yazdım bugulu camlara bilemezsin kaç gece agladım yanlızlıga sen kaç kere dogdugun gün ölmek istedin oysa hergünün sabahı benim dogum günümdü batışıda ölümüm ıslak sokaklarda AŞIKLARI gördügümde hep iç çektim keşke ben olabilseydim oysa hep iç çekmelerim kaldı karanlıklarda yüregimde hergün depremler oluyordu ve bir parçam noksanlaşıyordu hergün kavuşma telaşıyla tutuşuyordu kalbim ama bir adım geriye gidiyor ve pişmanlıklarımla yüzleşiyordum ömrümün ilk ve son pişmanlıgı olan ve sıyrılamadıgım nefes alışlarımda kendini hissettiren 22 yıl olmasına ragmen dünki bir yaraymış gibi hergün kanayan gözlerimden yaş yerine kan damlayan ben tutupta al diyemedim sana kandimi bütün yüzleşmelerimde kendimi suçladım oysa suçlu aramıyordum SEVGİ arıyordum sokak çocukları gibi bir parça ekmege degil bir yudum SEVGİ ye muhtaçtı bedenim ben bir dilenciyim aslında ama AŞK dilencisi ve herkezden istemedim O YEŞİL gözlümden istedim sadece demiş olduguda kısaca şu ALLAH VERSİN evet ALLAH vermişti ama adresi olmayan bir eve gururla baktıgım bu yaşantımın içinde ne kadar küçük ve ne kadar degersiz oldugunu hissettiriyorlar acımasız ve taş kalpli olacakmışsınız buda söyleniyor oysa hani şair demişya bir sevmek bin defa ölmek demekmiş ben sayısını bilmiyorum ölümlerimin ve yarın benim dogum günüm 15,01,2008 ve ben yine aynı şeyi istiyorum dogum günümde ölmek ve ALLAHIMDAN buda benim son bir haykırışımdır