Yıllarım…. Geçtiğim varamadığım kollarımı uzattığım köprülerim..Ağıtlarım, feryatlarım çaresizliklerim… Naçar halime tercüman bulamadığım kalim.. Dillendiremediğim tepeden tırnağa lal kesildiğim günlerim

Uzaktan bakıyorum sizlere hala içindeyken zamanın ve henüz tazeyken hüzün sesleniyorum; kadim bir dost gibi selam verip geçiyor ve başlıyorum hüznü doğuran her yeni güne….

Hüzün iklimler gibi gelip geçiyor su günlerde ; kimi zaman ılık ve yağışlı kimi zaman da sıcak ve kurak …Ilıman olan bölgeler gözyaşı akıtırken kurak olan yerler her bir uzvumu hissizleştiriyor suya hasret çatlamış topraklardan kalbimde nasibini alıyor..

Şimdi çöl iklimindeyim gözyaşları akıtacak, ikindi yağmurları bekler dururum…Denizde İlyas karada Hızır ben öyle derman ararım ki derdiyle gelir hem öyle dertlere giriftar eder ki naçar yüreğimi derman olur gider sonra… Yeniden bahara uyanır gibi..Tomurcuk ardından filiz ve gonca sonra kocaman çiçekleniverir gibi çoook ötelerden saadet asrından gelen taze gül kokuları saçar gibi yürek tazelenir…Mutluluk uzun bir süre demlenir.. ama dermanım gitmiştir… kaşları kara yare ne güzel seslenir ya aşık; ‘Lokman hekim gelse yaram azdırır yaramı sarmaya yar kendi gelsin’…bende Hızır gelse derdim artar yaramı sarmaya yaram kendi gelsin.. Gelsin ve sarsın dört bir yanımı hüzünle; iklimi her mevsim ılık ama yağışlı Medine tadında bir hüzünle kavuşsun bana derim….Yıllarım, geçtiğim köprüler uzattığım kırdığım zeytin dalları tamir etmeye geliyorum kırıp döküp hasar bıraktıklarımı…hac yoluna gönül veren karınca misali….gül tohumlarını ekmek için varamasam da Gül kokulu yarin bahçesine bunu sana getirdim Efendim! Hepsini tedavi ettim bir zamanlar kendi ellerimle soldurduğum bu masumların gövdelerine ab_ı hayat iksiri sunmaya geldim yeniden dirilişi yaşarken kainat bende yeni bir dirilişle diriltebilmek için yeniden soldurup koparıp attıklarımı İsevi bir nefes arzusuyla geldim ….

Yollarım uzandığım ama varamadığım köprülerim geçemediğim sıratlarım…Şimdi lal kesilmiş halim ve kaalim.. Umarım bir gün!.......