..Öncelikle kendinden mesuldur.
İnsan olmanın mesuliyetini kavrayanlar için, tek yüce güç YARATANDıR!
insanların asgari müştereklerde birleşmeleri, bazı düşünceleri paylaşmaları, insanların bir birine benzediginin isbati olamaz. Birgün, en çok sevdiğimiz insanla, başka birgün ayrı dünyaların insani oluruz.... Hiç bir insan, kendi gibil başka bir insanın Düşüncelerini, kanunlarını, istisnasız kabul edip, onları evinde, hayatında uygulamaz... insanın fitratinda kendi gibil yaratıklara boyun eğmeye isyan vardır.. Bundan dolayıdırki; Beşeri Düşünceler biranlik kabul görsede, ilel-ebed insanın mutluluğunu saglayamazlar.... Çünkü, İnsan Müstakil bir yaratıktır.O ancak yaratanın kanunlarına boyun egmekle huzuru, özgürlüğü yakalayabilir.. Yeryüzünde, huzur, mutluluk,İnsanca yaşama reçeteleri arayan bireyler, devletler; öncelikle İnsan oğlunun bu ihtiyacını ke$f etmelidirler....
Zalimler için
Bu ihtiyacı keşf etme, uzaylari feht etmeden zordur...
Zalim olmayan insanlar, ne kadar cirkeftede olsalar ; özgür olmanın Yaratana boyun egmekte olduğunu anlayabilirler.
örnekleyelim:
Stefan Zweig,Leo Tolstoyu anlatıyor Tolstoy u artık $an $öhret sanat tatmin etmez .Duygulardan gelen mutluluk mesajına artık inanmıyor,sanat onu avutamiyor,uçup gitmiş gençliğin ate$li sarho$luğu,geride yıkıntılar bırakmı$.İnancsizligin içinde boğulan bazı sanatçılar gibil yapmayıp,´Kendimi nasıl kurtarabilirim´sorusunu kendine sorar ??ve yolun daha ortasındayken durur ,ve alçak gönüllülükle´BANA MANEVİ GüÇ VER ALLAH`İM VE BA$KALARİNİNDA SENİ BULMALARıNA YARDıMCı OLMAMı SAGLA´(stefan.Z.B)Diyerek yaraticiya sığınmaktan ba$ka bir yol olmadığını Sanat camiasına haykırzgülük, ölümsüzlüğe inanclan pekisirır..
Paskalin, "beni filozofların değil, Peygamberlerin buyrukları ancak tatmin edebilir"(P.H.s124) Haykırışı ,nihai özgürlüğün vahye, ve vahyin sahibine boyun egmekte olduğunun bir ifadesidir...
Ya Ona egilirsin
#Ya bir tek ona…yada herseye…
Ya ondan Korkarsın, Ya Tek ondan , yada herşeyden!
Ya ondan beklersin, ya tek ondan; yada putlaştırılmış leslerden!