2Nokta1Ünlem..!
Sevgilim Ben Seni Terk Ediyorum
Bırakıyorum Artık Herşeyi Yaşanmış Yada Yaşanmamış!
Teninde Sıcaklığımı Bulamayacaksın Artık.
Bütün Dünyaya Kapılarımı Kapatıyorum
Kutunun İçine Koyup Anılarımı...
Bekle Sevgilim Ben Geliyorum..!
: Hayatımda ki beklentilerin artık var olma şansının kalmadığını anlıyorum. Yaşamaya çalıştığım hayat yazının başında benim sevgilim. Sıcaklık duygusu ise yaşamla eşdeğer yani kaynak Ruh Dünya ise oluşan daha doğrusu olduğunu sandığım umutlarım. " Kutunun İçine Doldurup Anılarımı... " Bu cümlenin ulaştığı makam Beden. Yaşanılan ve görülen herşeyin 2. şahidi o . Bu yüzden sıcaklıktan yoksun bir kutuya, [TabuT] üzerine barındırdığı anılarıyla yer ediniyor. Ve yazının başındakinin aksine sevgili Hayat anlamını yitiriyor. Bu sefer Ölüm yar Oluyor..!
Ody..!
YORUMLAR
Ayaklarının seni ölüme götürdüğünü bilerek, hiç ay ışığında yürüdün mü? Zehri yudum yudum içip acıya gülümserken, mağrur muydu bakışların hayata? Korkunun darp izlerini ruhundan silip, özgürlük marşları mı söylüyordun sevgiliye? Ölümü ölümsüzlük addedip beynine, ılık ılık tebessümler mi gönderiyordun cellada?. Boşver değemez....TEBRİKLERİMLE
sevgili dost...öncelikle hoşgeldin! iyiki de geldin...
(şiirindeki başı ile sonu arasında çelişkide kaldım)
-karamsarlık çarpıyor yazında...eh biraz umutsuz gibi görünse de herşey... hayat bizim hayatımız sonuçta seçimlerimiz belirliyor yine de...
sonsuz mutluluklar seninle olsun...nice güzel günlere...
sevgilerle...dostça...