Keşkelerden ziyade, iyikileri yeğleyebilsek diyorum...

Yazı olarak çok beğendim, hem de çok... Değişik mekanlarda ve zamanlarda gezdim, dolandım..

İyi ki! lerimizin fazla olması dileklerimle,
Kutluyorum yazınızı gönülden.
Gün eksilmesin pencerenizden.

Sevgiler, saygılar.

hah işte sorunu bu insanın,bak bunu çok iyi anladım,demek ki neymiş,en iyi pastaları kızlar değil antepli palabıyık ustalar yaparmış....

çoook güzeldiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

'mış' gibi

sevdin mi kendine göre?
benden bir şey anladın mı?
kızdın mı çekip gittim diye?
yoksa inanmadın mı?

ben bütün kalbimle inanırım
ölüme yatsam aşka uyanırım
biler tutar yani olsa dayanırım
o kadar çok oynadım ki çocukken

senin o tükenmeyen hiddetinden
yargısız hükmünün şiddetinden
verdiğin ayrılık müddetinden
anladım mümkün değil bu yüzden

bir daha bu ateşi yatmam
giderken ardıma bakmam
kapısına kilit vururum umudumun
ben mış gibi yapmam


ifadesine hayran kaldığım sözleri ile Jir 'e armağan...Sezen'den :)

kutladım hoştu lakin keşkelerle dolu bir yüreğin keşkeleri bitmez ki pastayı yapanda aynı yürek kale inşa edecek yürekte aynı geç kalınmış dildir en azından keşkelerden arınır insan saygılarımı bıraktım...

Sanırım bu pastayı yapıpta karşındakilerin MIŞ MIŞ gibi yapmasını izlemeyen çocuk yoktur. Ben hariç. :) Annem felaket kızardı ellerim kirlenince...

Ama şöyle bir yazının içeriğine dalınca kısa da olsa anlatmak istediğiniz onca şey var ki. Dağ gibi biriken bir yaşantının, insanların yapmacıklığından ve de yılmamış olmaktan tutun, bana içimin şu an hayata bakışını yansıttığını söyleyebilriim.

Ya da öyle işte. Belki de o kaleleri yapsaydık, biz değil başkası yıksaydı daha fazla ağlardık. Emin olun...
Öyle işte.. SEvgiler...