sen

• 13 Şubat 2012 Pazartesi 22:06:08

Sen ilk değilsin son da değilsin biliyorum, yaşam süre geldikçe aynı şeyi yapıcam olmadık zamanlarda olmadık insanlara tüm duvarlarımı yıkıp, içimdeki dünyanın kapısını aralarım, gün benim tebessümümle dolar, sen korkuları yırtıp gelen fırtına olursun, yokluk bilmezsin, zamana inat her ana dolarsın, en tatlı hatıralar için boş sayfalar olursun, hiç yetemediğim annem doyamadığım çocukluğum olursun çünkü benim buna ihtiyacım vardır ve sen bunun için doğmuş olursun. Oysa ki bilmediğim seninde benim gibi korkuların arasından sıyrılıp güneşe bakamadığındır. Bir olmanın korkusu sende de aynıdır elin değince birine kanıyordur korkularının yaraları ve kendine esir dünyanda bi çare nefes alıyorsundur. Bilmiyorum ama her yüzleştiğimde yüreğimle aynı şey oluyor ne zaman desem ki buna değer içimde ki boşluk büyüyüp canımı yakarcasına sarıyor düşüncelerimi. Biliyorum bunlara sebep sen değilsin sen sadece ben seçtiğim olur dediğim için dünyamdasın ve benim isteğim kadarsın ama bu bile yetiyor yangınlarımı yeniden alevlendirmeye. Sanmaki seni yargılıyorum şu an sadece kendimi yeniden dünyama sürüklemek amacım çünkü ne zaman seçsem birini, içine tebessüme değerbulsam benim canım yeniden yeniden acıyor. Unutuyorum ben yokluğum, ben yalnızlığım ve ben sadece benim. Üzgünüm ben hiç doğru çocuk olamadım, ben hiç doğru öğrenci olamadım, ben hiç doğru insan olamadım. Ya çok geldim ya az şu hayatta bi ortası olamadım üzgünüm ben hiç elde olanla yetinemedim ve hep bana yetecek seni isteyip olmadığın kadar büyük gördüm, içimde keşke ki keşkelerden nefret ederim sadece sana yetecek kadar ben olabilseydim. Sorgusuz sualsiz gün neyi getiriyorsa yaşayabilseydim keşke kimseye ve sana boyunduruk gibi kalmasaydım. Yazıkki durum böyle hiç arasını bulamadım hayatın, sevginin, öfkenin, acının, korkunun, içtenliğin ve umudun adı herneyse bulamadım. Ben hep en olmazın peşinde en korkulu düşlerimin olmazsa olamazlarımın ve yokluğun ortasında bir dünya kurdum kendime, özür dilerim kendimden ve sen diye gördüğüm senden, yanılgıdır o zaman yaşam yokluğunun ötesinde. Sana susamışken eğildiğim senin ötesinde olan kendimden özürdilerim keşke olabilseydim herkes gibi sade ve alengirli yetebilseydim sana ve bana özürdilerim önce düşlerimden sonra senden, sen olmayan bir sene yüklediğim anlamlardan. Bende anlayacağım herkes gibi gerçekler arasında yaşamanın basitliğini, bende kabul edeceğim herkes gibi olmayı:)