- 541 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
İNSAN
En büyük yanılgısı insanın güvenmek belki de…
Sevdi sandığımız bir bakıyoruz en uzağımızdaki olmuş.
Kalbimizi yanlış insanlara açıyoruz da, bizi seven insanlardan hep kaçıyoruz sanki…
Çocukluğunda büyüyünce mutlu olacağını sanıyor insan.
Hep bir şeyleri bekliyoruz, mutlu olmayı hep ileri bir tarihe erteliyoruz .
Okulu bitireyim de…….
İşe gireyim de………
Evleneyim de……….
Çocuk sahibi olayım da………
…….. da , ……… da, ………da.
Bunların hepsine kavuşuyoruz da bakıyoruz sonra , mutluluğa kavuşamamışız.
Zorla güzellik olmuyor oysa ki.
Sevdiğin seni sevmiyor her zaman
Hayal ettiklerine kavuşunca mutlu olmuyor insan…
Hep daha fazlasını bekliyor hayattan.
Bekledikleri gerçekleşmeyince de hem kendisini hem karşısındakini yormaya başlıyor elinde olmadan…
Bu kısır döngü de böyle sürüyor durmadan…
Sonra bir şekilde kendini avutmaya başlıyor kişi…
Herkes bunun kendine göre yollarını buluyor.
Bana göre yazmak bir terapi çeşidi.
Dile gelen şeyler hem kendisini, hem karşısındakini yaralıyor da insanın
Yazınca yumuşuyor sanki.
Hem kimse zarar görmüyor bundan…
Oysa hayattan istediğimiz sadece birazcık huzur.
Yoksa çok mu fazla bu beklenti…
Sonuçta hep bekliyor insan.
Şu olacak, bu olacak, …….cak, ……..cak,……….cak
İnsan belki de böyle olgunlaşacak.
YORUMLAR
Allah, bir kulunu sevindirmek isterse önce keçisini kaybetirir sonrada buldurur sevindirirmiş.
Mevsimler değişiyor, gece gündüz gün değişiyor, insan da bebek,çocuk,genç,olgun,dede nine tarzında devamlı değişiyor.
Tabiki isteklerde şartlara göre değişiyor.
HAYAT DEĞİŞİMDİR dersek yanlış olmaz sanırım.
Güzel yazı olmuş zevkle okudum kutlarım.
Çoğu insanın hayatı özetlenmiş bu yazıda... Çok beğendim açıkcası...
Yazmak benim için de bir terapi, bütün sinirimi,bütün üzüntülerimi ve bütün mutluluklarımı yazılardan çıkarıyorum...
Sonuçta gerçekten de dediğiniz gibi bekliyorum huzuru ve mutluluğu, belki kendisi gelir bana diye...
Ellerinize ve yüreğinize sağlık, ayrıca da hoşgeldiniz...
Güzel bir yazı.Yazmak benim içinde bir terapi.
Sağlıklı olduğu halde mutlu olmayı beceremeyen insanları "beceriksiz"diye nitelendiriyorum.Daha düne kadar bende beceriksiz biriydim.Bunu aşmak için elimden geleni yapıyorum.Mutluluk kimseye gümüş tepsiyle sunulmuyor.Bir insan mutluysa haketmiştir.
En büyük yanılgı belkide güvenmek ama en önemlisi-ki bence tabiki- hep ve sürekli ertelemek...
Okulu bitireyim de…….
İşe gireyim de………
Evleneyim de……….
Çocuk sahibi olayım da………
…….. da , ……… da, ………da.diyede belirtilmiş zaten...
Ve hep beklemekte sonuçta ertelemek oluyor diye düşünüyorum...güzel ve sorgulayan yazıydı..
Kutlarım..
SEVGİYLE..