KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1105 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
Kendimi Kaybettim Sayende
“Al beni, götür benden uzaklara, şarkılar sürerek dudaklarıma takılırım sevdanın hüzünlü eteklerine. Bu gece yine yokla kapımı, tıktıkla yüreğimin titreyen yanlarını. Sarmala sensiz ağaran şakaklarımı ve kadın kokunu sürerek gevşet tüm yaşama bağlı damarlarımı.” Selahattin yetgin (üstadım)
Çok özleyeceksin beni! Bunu söylemek kaç yürek kasırgasını kaybettirir, bilir misin?Tüm doğa olayları anlar beni/biraz/ama sen değil, sadece… Her hayalin aklıma gelince sayısız varlığına dönüştüğünü bilmelisin/ yalnız bende yokluğun kaldırım taşları gibi eziyor içimdeki masumluğunu… “gel” desem de gelme artık!
(öyle uzak bir yerdeyim ki-gelme sakın kaybolma sende…)
“düşünsene sevmek, sevgilide kendini bulmak değil mi-ki ayrıyız…”
…kendimi bulduğum senlerde kaybettim benliğimi. Ne tuhaf değil mi? Çok sevdiğin birine şimdi sevgisizliği kusman… “Şimdi yüreğim nasırlaştı; artık yoksun/ hiç olmadığın günlerde-ki gibi” diyebilmek, ne kötü bir bilsen…
(bilmediklerinin içerisinde en kötüsü bildiklerin ne yazık ki)
...o bildiğini sandığın gerçeklerin yok mu, o kadar sahte ki, o kadar acımasız ki- anlatamam… Anlatırsam buz gibi eririm yokluğunda. Onun için hiç sorma!
/şimdi sana yüzlerce şiir yazsam ne olur yazmasam ne olur, söyler misin? Sanki hak ettin-bütün bunları… Sayende güneşin sıcaklığını unuttu bu ten; çoğu kez kanıp yalancı bir yakamozun aydınlığında sarıldı o içinden çıkılmaz yalnızlığın… Sence hak ettin mi?/
Bilmelisin ki, düşlerim de kırıldı. Hani sadece senin varlığınla anlam kazanan rüyalarım varya kâbustan beter artık. Oysa bir serüvendi aşkımız, dağa taşa yazılacak… Şimdilerde masallarda yaşayan pinokyonun yalanlarından da daha yalanız/beteriz… Her sözümüz bir başka ihanetin belirtisi/ istersen hiç konuşmayalım… Susalım! Belki susmanın anlamını kaybetmeyiz yüreğimizde/ kıymetini biliriz değil mi?
(az kaldı/ bu yürek emanetini taşıyamıyor ya, sayende/ölüme yalvarıyorum…)
“şimdi seni yazdıkları için daha da nefret ediyorum harflerden…”
Ne kadar kolaymış yarım kalmışlığı satırlarda tam göstermek… Ne de olsa kelimeler kolay kandırıyor her şeyi. Derinlemesine inemez ki sözler-doğrular inildikçe harcar sahtekârları değil mi? Bak ne kadar kolay kelimelerle düzeltmek her şeyi. Sence de öyle değil mi?
(evet, her şey çiçek gibi sevindirmez kalbi- ama bir sevgi gibi de çiçeklere adanmaz)
—ya sevgilim böyle işte!
Bilmelisin ki, bu yazdığım en iyi yazı olmayacak belki ama ömrümün sonuna kadar bedenimle-ruhum arasında dolaşacak bir hikâye olarak kalacak…
(sayende daha ne masallarda bulacak bu aşk kendini…)
—“Alfabenin tüm harflerini seviyorum” desem, inan bana intihar eder kelimeler…
(Senden sonra kırarım düşlerimi–1)
Emre onbey
YORUMLAR
/şimdi sana yüzlerce şiir yazsam ne olur yazmasam ne olur, söyler misin? Sanki hak ettin-bütün bunları… Sayende güneşin sıcaklığını unuttu bu ten; çoğu kez kanıp yalancı bir yakamozun aydınlığında sarıldı o içinden çıkılmaz yalnızlığın… Sence hak ettin mi?/
Gönül bunu tartamıyor işte haketmediğini bildiği halde sürünüyor duygular zaman zaman boşluk içinde
tebrikler anlamlı bir çalışma selamlarımla
Ne kadar kolaymış yarım kalmışlığı satırlarda tam göstermek… Ne de olsa kelimeler kolay kandırıyor her şeyi. Derinlemesine inemez ki sözler-doğrular inildikçe harcar sahtekârları değil mi? Bak ne kadar kolay kelimelerle düzeltmek her şeyi. Sence de öyle değil mi?
(evet, her şey çiçek gibi sevindirmez kalbi- ama bir sevgi gibi de çiçeklere adanmaz)
kelimelerin büyülü dünyasından sıyrılıpta hayatın gerçeği ancak bu kadar anlatılabilir.
“şimdi seni yazdıkları için daha da nefret ediyorum harflerden…” (çok koyu bir nefret)
beyzade tarafından 1/14/2008 6:54:07 PM zamanında düzenlenmiştir.
muhtaşem ya muhteşem başka ne denilebilinirki insanı alıp götürüyor..sevgiyle kal emre onbey
sessizciglik tarafından 1/14/2008 3:38:01 PM zamanında düzenlenmiştir.
İçten samimi ve düşündürücü güzel bir yazı kutlarım
başarılar.....
Çok özleyeceksin beni! Bunu söylemek kaç yürek kasırgasını kaybettirir, bilir misin?Tüm doğa olayları anlar beni/biraz/ama sen değil, sadece… Her hayalin aklıma gelince sayısız varlığına dönüştüğünü bilmelisin/ yalnız bende yokluğun kaldırım taşları gibi eziyor içimdeki masumluğunu… “gel” desem de gelme artık!
(öyle uzak bir yerdeyim ki-gelme sakın kaybolma sende…)
“düşünsene sevmek, sevgilide kendini bulmak değil mi-ki ayrıyız…”
kutladım saygımla.
—“Alfabenin tüm harflerini seviyorum” desem, inan bana intihar eder kelimeler…
Ve başkada söze gerek varmı bilmem?
Okumaya, keyifler almaya devam ettiriyor ve sanırım yine yeniden bir seri başlıyor..
SEVGİYLE..
aslına bakarsan konuşurkende toparlasan ve tam anlatsan yaşananlar bile toparlanır ve istenilen bütünlükte yaşanır istenenler.
taksimler (/) olmasa yazıda çok daha mutlu olacağım ama emre bunu tercih ediyorsun neden bilmiyorum.
tebrik ve saygımla...
bu bir sorumluluk yazısıdır... tıpkı allaha karşı yapmamız gereken ama yapmadığımız sorumluluklar gibi...
--sevebilen bir yürekte yaşıyorsak eğer-hiçkimseyi o sevgiden mahrum etmemeliyiz...(ne kadar çok kişiyi seversek, o kadar hakederiz sevilmeyi...)
zor günümde bana destek olan sevgili üstadıma( selahattin yetgin) binlerce kez teşekkürler!..
tüm dostlarıma sevgilerle... (emre onbey)
