- 1010 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
YALNIZIM
Güneş vurmayan odalarda yalnızım. Pencereden öteleri seyrediyor bir ölüm. Küçük bir çocuk yüzü gülümsüyor aynada. Analar çocuklarını göz yaşından doğuruyor. Mektuplarım yanıtsız derslerim boş geçiyor.Acı haberler beni bekliyor kuytularda...
Güneş vurmayan odalarda yalnızım. Falımda hep uzun yollar çıkıyor. Şehrin uzak semtlerinde dolaşıyor işçiler. Türkü sesleri geliyor inşaatlardan. Yaslı anaların ellerinden öpüyorum. Çaylarını demliyorum gececi işçilerin. Limon çiçekleri ürperiyor dağlarda...
Güneş vurmayan odalarda yalnızım. Eflatun esintiler içinde inliyor günler. Karnım aç düşlerim parça. İçimden hiçbir şey gelmiyor. Yeniden açıyorum göğsümdeki kilitli bir yaranın kapısını. Uçup gidiyor bir elma serçesi gömleğimin cebinden...