Kim doydu sana ey dünya!Kim senin karşında dik durabildi?Kim usandı sunduğun acılardan?Kime daldın?
Ey dünya!Her gün içindekilere sahte gülücükler sunmuyor musun?Her defa giden biz,kalan sen olmuyor musun?Sen gidenlerin arkasından ağladın mı ey dünya?
Ey dünya!Çok alımlısın,cilvelisin.Bin bir türlü nazın işven var.Sever gibi göründün.Ama hep arkandan koşturdun.Acı çektirdin.Bu gün dedin, yarın dedin...
Nasıl kurtuluruz senden.Senin cilvelerinden.Senin edalarından.Sen ki,kaçanın arkasından sahte bir aşık gibi koşarsın.Tutkun edersin kendine.Sonra da terk eder derbeder edersin.Umut verirsin.Sevgiler yeşertirsin.Umutla bakan gözlere ihanet edersin.Şahin olsak ne olur,kartal olsak ne olur.Sana bağlandıktan sonra kanatlarımızı kırar gidersin.En sevdiklerimizi acımadan alırsın;annemizi,babamızı,eşimizi,yavrumuzu.Alırsın hepsini.Boş bırakırsın elimizi.Sarılacağımız bir umut bırakmazsın.Alırsında alay edercesine yüzümüze gülersin.Derme çatma duygularla bırakırsın bizi tek başımıza.Derdimizi anlamazsın.Yeni aldatmalara,yeni acılara kanat açarsın.
Sen kime ne yaptıysan hepsi bir gün sana döner.Yaşattığın acılar,boş çıkardığın umutlar,tattırdığın her ne varsa.Sen bizim düzenimizi bozsan da,bir gün senin de düzenin bozulur..