FE FİRRÛ İLÂLLAH...

• 5 Şubat 2012 Pazar 18:31:24

Kıyıya yakın bir yerdeyiz ....Onu seyrediyordum oturduğum yerden... Tam karşımda ve birkaç metre ötemde, denizinde...Martı...Deniz kuşu...

Birazdan benden sıkılmış gibi, belki de bana uçuşu ile havalanma hissini yaşatarak gösteriye geçiyor...

Havalanırken suda bıraktığı ses müthiş coşkulu....Ve kanatlarını göğe doğru özlemle açıp güzel süzülüşünden geriye damlalar ve bana da hoş bir bakış bırakıyor...Uzaklaşıyor yavaş ve usulca denizden... Oturduğum yerden uçuşan düşüncelerim martıya imrenir gibi...

Mırıldanıyorum... Fefirrû ilâllah ...
Arapçası, emir kipi ile ve ’(öyleyse) Allah’a kaçın,sığının(uçun)’’*...Ayetin tümü ve kendinden önceki ve sonraki ayetlerle anlamından bağımsız alıyorum kelimeyi...

Fefirruu ilallah...Ayetteki kelimenin çektiği bir poz da bu manzarada gibi...Tekrarlıyorum durmadan..

Orjinali ,türkçesinden her zamanki gibi daha etkili...Yaratıcının kuluna okuttuğu hissi uyandıracak etkideki tek ses gibi arapça sesler...
Uçmak ...Suda dinlendikten sonra göklerde süzülüşe geçmek...Denizden sonra göğe açılmak...
Göğe kavuşmak...Fefirrû ilâllah...Sulardan ayrılış sesleri...Fefirrû ilâllah...Yerden ilgisini ağırca koparmak....Fefirrû ilâllah...Damlalardan gökyüzüne sıçramak....

Martı gökle hemen uyum içine giriyor...Birkaç kanat çırpış yetiyor ki öylece süzülüp asılı kalıyor adeta gökte...Orda asılı kalışı , birkaç kanat çırpış ve kendini havaya bırakmadaki eminlik hissi belli ki yerdekinden daha fazlaca...

Bu görüntü insana, ’ ayağını yerden kesmek’ deyimini ilk kez ve farklı anlamlar ile söylenmesi gerektiğini istetir gibi...Fefirrû ilâllah...

Haydi o zaman ,öyleyse Allah’ a uçun dedirten hissi aratıyor...Mevlana ’nın şeb-i aruz dediği, ruhun bedenin esaretinden özgürlüğüne bir argüman...
Sevgiliye ,öze kavuşmak....Vuslat...Uçarak vuslat...

Birkaç kanat çırpıntısı ardından göklerinde süzülüş sunmak.....Fefirrû ilâllah...

Öyleyse Allah’a uçun!...Dalgalı denizlerinden göğünüze uçun...

Fefirrû ilâllah , gök ve yerin birbirine zıt oluşları, bedenden ruha çırpınış, esaretten, durgunluktan harekete geçiş...

Fefirru ilallah deyip ayağa kalkıyorum ... Kendimden sıçrayıp kendime gelebilmek ümidi içinde...

Bu kez martı süzüyor beni göklerinde ve arkamdan seslenir gibi uçuyor göğünde....

Fefirrû ilâllah...

* zariyat 50: Öyleyse Allah’a firar edin (kaçın ve sığının). Muhakkak ki ben, sizin için O’ndan (Allah tarafından gönderilmiş) apaçık bir nezirim.(uyarıcıyım)