KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ARAR MI ACABA?
Televizyonun karşısına oturdu yine. Aklı dünkü kadında kalmıştı. Çocuğunu arayan gözyaşlarını düşündü, ne çok ağlıyordu. Bakacak gücüm yoktu imkânsızlıktan bıraktım diyordu. Bu doğru olabilir miydi? Ana olan insan yavrusunu nasıl bırakırdı. Oluyordu işte bırakmıştı.
Kendini düşündü.
Onu da bırakmışlardı yuvaya. Kimdi anası? Niye bırakmıştı? Hiçbir fikri yoktu. Tek bildiği evlatlık olduğu idi.Şükür ki iyi bir aileye düşmüştü ve çok da iyi yetiştirilmişti. İlerleyen yıllarda okuyup hayatını kazanmış iyi bir iş sahibi olmuştu.
Sevip sevilmişti ama yetmiyordu. Acaba kimdi annesi babası? Kardeşleri var mıydı? Ya akrabaları?
Günlerdir bunlar takılmıştı aklına. “Ben demi arasam ki,”diye düşledi. Nasıl nerde arayacaktı? Onu sahiplenin ailesi de bir şey bilmiyordu ki? Ya da söylemiyorlardı. Nasıl olurdu ana sevgisi ana kokusu? Öyle düşüncelere daldı. Çocukluğunu düşledi yine.
ilk okula üçüncü sınıfa gidiyordum galiba.. Bir komşu kızı arkadaşım vardı. Bir gün hiç sebepsiz kavga çıkarmıştı okulda. Neydi sebebi, unutmuştum. Ne kızmıştı çok bana. Ne olacak evlatlıksın sen sendende bu beklenir demişti bana o kızgınlıkla. Neye uğradığımı şaşırmış, “Sen ne diyorsun;” diye bağırmıştım.
Sonradan söylediğine çok pişman olmuştu, ama söz ağızdan çıkmıştı bir kere. Üzerine gidip ne kadar sordumsa hiçbir şey dememişti sonrasında. O hızla eve gelip ağlayarak anneme sormuştum.
- Doğruyu söyle anne beni evlatlık mı aldınız? .
Kadıncağız öyle kötü oldu ki,
-Bu nerden çıktı kızım, kim dedi bu yalanı diye bağırdı.
-Kimin dediği önemli değil ben gerçeği öğrenmek istiyorum. deyince;
-Bak kızım, dedi. Biz sana nasıl davrandık bu güne kadar.
-Biliyorum beni çok sevdiniz, hala seviyorsunuz da dedim. Ama eğer öyle bir şey varsa bunu bilmek istiyorum gerçeği … Ne kadar acıda olsa.
-Yok, annem sen bizim biricik kızımızsın. Kim dedi ise seni kızdırmak için demiştir. Öyle şey olur mu?
Deyip geçiştirmişti.
Laf kapanmıştı kapanmasına da içime bir kurt düşmüştü. Geceyi bekledim, babam, gelince annemin halini merak ediyordum. Söyleyecek mi, yoksa kapanıp gidecek miydi?
Yanımda hiç konu olmadı gecemiz sohbet ile gayet güzel geçti. Babam okulda neler yaptığımızı nasıl geçtiğini muhakkak sorardı bana. Kavgayı anlatmadım bekledim annem söyler mi diye? Konuyu hiç açmadı, ama halinden biraz sıkıntılı olduğu belliydi. Ara sıra dalıp gidiyor sanki bir şeyler düşünüyordu.
Bu babamın da dikkatini çekmişti, ama ne oluyorsun dememişti Sabırlı adamdı, beklerdi annem anlatsın bir sıkıntısı varsa diye. Çaylarımızı içip bardakları topladım o iş benimdi. İzin isteyip odama gittim. Ama aklım içerdeydi. Hiç âdetim olmadığı halde onları dinlemek geldi içimden ne konuşacaklardı. Bir zaman sessizlik olmuştu. Ardından babamın sesini duydum.
-Neyin var senin diyordu, aklın çok uzaklar ‘da bir şey mi oldu?
-Bilmem, hem var hem yok!
-Anlat o zaman.
-Bu gün kızımız ağlayarak eve geldi, beni evlatlık mı aldınız diye sordu bana.
-Ne! Diye bir tepki geldi babamdan. Kim demiş?
-Bilmiyorum diyeni söylemedi.
-Ya sen ne dedin?
-Yok dedim tabi, inkâr ettim, sen bizim kızımızsın dedim.
-Ya! İkna odlumu peki?
-Bilmiyorum!
-Ne yapacağız?
-Bekleyeceğiz zamana bağlı bakalım rabbim ne gösterir
Aradan birkaç gün geçmişti ki. Bir gece korkunç bir rüya ile uyandım ağlayarak. “Anne “diye fer yâd ediyordum.
Annem babam sesime koşturdular.
-Kızım ne var ne oldu? Diye nasıl korku içindeydiler
Uzun sürdü gözyaşlarım. Annemi gördüm dedim ”Gel dedi bana, gel kızım çok özledim seni” diyordu.
Annem şaşırmıştı bu konuşmama. “Ben buradayım ya kızım” deyince, “ Yok sen değildin, o başkaydı, başkasıydı“ dedim ve ardından;
-Ne olur anlatın bana, ben kimim, kimim ben anne, diye sordum. Annem; kim
.
-Bak kızım şimdi çok korktun sakinleş bakalım, dedi. Yarın konuşalım bunları ne dersin?
Annem o gece yanıma yatmıştı. Hep öyle yapardı korktuğum gecelerde. Bana sarılır öyle uykuya dalardım.
Yine sarıldım duydum kokusunu. Biliyordum beni ne çok sevdiğini. Ama içimdeki şüphe bitiriyordu beni.
Sonunda onlarda dayanamadılar ve bir gün gerçeği bana anlattılar.
On yıldan fazla olmuş evleneli, ama rabbim bir çocuk vermemiş onlara. Bir tesadüf çok sevdikleri arkadaşı yuvaya gitmiş yardım amacıyla oradaki çocuklara geçici annelik yapıyormuş. Beni de o gün bırakmışlar henüz altı aylıkmışım. Çok sevmiş ve arkadaşını aramış gel bak bir bebek geldi. Anlatılmaz güzel diye. Ertesi gün gitmiş görünce kanı kaynamış uzun bir uğraşıdan sonra almışlar beni. “Evimize neşe getirdin mutluluk getirdin, sessiz dünyamıza ışık gibi girdin. Yıldız koyduk adını, dediler.
Önceleri çok üzülmüştüm, ama düşündükçe üzüntümün boşuna olduğunu anladım. Çünkü çok mutluydum her istediğim anında oluyordu ama asla şımarmadım beni çok iyi terbiye etmişti annem babam hep iyilikleri hep doğrulukları anlatmışlar kızmadan konuşarak gerçekleri göstermişlerdi. Çok mutluydum aralarında
Evlatlıktım ama bu konu bir daha hiç açılmamıştı. Çünkü öyle anlaşmıştık. Aradan geçen yıllar boyunca ara sıra rüyama giren biri vardı.” Kızım “ diyen bir yabancıydı benim için. Kimdi? Nasıl biriydi bilmiyorum, çünkü hiç düşünmek istemiyordum. Ta ki bir tesadüf eseri, bir kanalda kadının biri çocuğumu arıyorum diyinceye kadar.
Benim annem de, beni böyle arar mıydı acaba?
AYŞE KARAN
YORUMLAR
ÇOK GÜZEL BİR HİKAYE TEYZEM VE KIZI AKLIMA GELDİ TEYZEMDE EVLATLIK ALDI ÇÜNKÜ 9 ÇOCUĞU OLMUŞ BİR KISMI HAMİLELİĞİNDE BİR KISMIDA BEBEKEN ÖLÜŞ EN UZUNU 3 AY YAŞAMIŞ O DA EVLATLIK ALMIŞTI AYNI ARKADAŞI EVLATLIK OLDUĞUNU SÖYLEMİŞ TEYZEM ANLATMIŞLAR ZATEN GÖRÜMCESİNİZ ÇOCUĞUNU ALMIŞLARDI YERİNİ BİLİYORLARDI KUZEN BENİM İKİ ANNEM ABAM VAR DERDİ SORUN YAŞAMADILAR İSTANBUL DA YAŞAYAN BİYOLOJİK ANNESİYLEDE GÖRÜŞÜYORLAR HEPSİDE SİİZİN HİKAYENİZ ONU HATIRLATTI ÇOK GÜZEL YÜREĞİNİZE SAĞLIK
AYSE 09
rabbim işte verdimi kimine sürü ile veriyor vermedimi de böyle özletiyor ne denir ki
saygımlasın herdaim canım
Çok ilginç ve güzel olmasının yanında devamı var hissi verdi.
Gizem geldi son kısımda.
Sami Bey'in söylediği ufak ayrıntının dışında yazı dört dörtlük.
Tebrikler.
AYSE 09
devamını düşünmedim öylesine yazılmış bir yazı tabiki birazda olsa kusuruyla
saygılarımlasınız herdaim
Merhaba değerli kalem...çok ilginç ve o denli de hassas...Akıcı üslubunuzla ilgi ile okunmakta...Paylaşmaktan mutlu oldum efendim...Çok tebriklerimle...
AYSE 09
sizden duyduğum güzel sözle mutlu ediyor beni
saygılar benden efendim
ilk okula üçüncü sınıfa gidiyordum galiba.. Bir komşu kızı arkadaşım vardı. Bir gün hiç sebepsiz kavga çıkarmıştı okulda. Neydi sebebi, unutmuştum. Ne kızmıştı çok bana. Ne olacak evlatlıksın sen sendende bu beklenir demişti bana o kızgınlıkla. Neye uğradığımı şaşırmış, “Sen ne diyorsun;” diye bağırmıştım.
bu hoş ve güzel analtımınızı kutlarım
selam ve saygılar.
AYSE 09
saygılarımlasınız herdaim
doğurana değil büyütene bakacaksın derler..
ben tamamiyle bu söze katılıyorum..
sevgili arkadaşım çok güzel bir konuyu harika öykülendirmişsin..
severek okudum..
emeğine sağlık ..
sevgilerimle..
her daim ):
AYSE 09
saygılar benden sevgim ve dualarımla
bu güzel sayfanın yine çok güzel bir öyküsüydü...yazı okuyanı sarıp sarmalıyor duyguları çoşturuyor....bu kaleme bu sadelikte çok yakışıyor.....saygılar kardeşim
AYSE 09
Allah razı olsun sizden beğeniniz için
saygılar benden herdaim
Çok ilginç bir öykü...
Engelli bir hanım kızla tanışmıştım bu sanal alemde. Baba-kız ve sırdaş olmuştuk. Her gün MSN den yazışırdık... Öyküsü çok ilginçti... Onu şu anki anne ve babası daha 1 aylıkken yetimhaneden almışlar. Bir süre sonra engelli olduğu anlaşılmış. Çok kişinin geri götürmesi önerilerine aldırmamışlar. Bazı doktorların 5 yıldan fazla yaşamaz demelerine rağmen bu kız şimdi 20 yaşını geçti... Yaşadıklarını anlattığı kitabında biz büyüklere yaşam dersleri veriyor...
Bu kızım, 2011 yılı başında birden bire benimle görüşmeyi kesti. MSN ve Facebook'ta engelledi ve telefonlarıma cevap vermez oldu. Hiçbir açıklama da yapmadı...
Düşündüm durdum... Bir tahminde bulundum...
Belki de ona bir öz baba gibi yakınlık gösteren kişinin gerçek babası olabileceği endişesine kapıldı...
Oysa ki ben tüm manevi kızlarıma karşı aynı şefkati gösteriyordum...
Benimle bağlantıyı kesmesinden bir süre önce "Güzel Kız" başlıklı bir şiir yazmıştım...
Kim bilir... Belki de o şiirden böyle bir anlam çıkarttı...
Hiç yüzünü görmediğim manevi kızlarıma böylesi şefkat gösteren bir kişi olarak bir öz kızım olsaydı hiç yetimhanelere bırakır mıydım:(
Kadir Tozlu
superbaba tarafından 2/5/2012 1:07:40 AM zamanında düzenlenmiştir.
AYSE 09
benimde pek çok manevi kızlarım var gerek bu sanal alemde gerk daha öncedende hala severiz birbirimizi
sizin hikayenizde güzel hiç bir açıklamayapmayan kıza şaşırdım bir daha hiç ulaşamadınızmı
arayacak bir kimse yokmu niye diye soracak bir yakınınız
üzüldüm inanın
ne kadar bırakılmaz deniyorsa bazen bırakılıyor işte
bunu yaşayan bilir çünkü çok zor
saygılar benden
hayırlı günler
Anne ve baba olmak bu devir de çok zor..birde karşılık beklemeden svgi vermek daha zor.....
Rabbim böyle kullarına yardım etsin .bence zor bir bulmaca diyorum..tepriklerr..cocuk dünyaya getirmek mesele değil önemli olan onu iyi bir insan olarak yetiştirip büyütmek önemli olan...saygılarımla..
AYSE 09
evet büyütmek çok daha önemli
saygılarımla
Değerli arkadaşım.
Yazın çok güzel, anlamlı ve sürükleyici olmuş. Ayrıca güzel bir de mesajı var. '' Ana doğuran mıdır, yoksa bakıp büyüten mi?'' İşte bu sorunun cevabını gayet net vermişsin.
Yalnız bu tür yazılarda dikkat edilmesi gereken sey şu: Anlatıma başlarken bir başkasını anlatır gibi başlamışsın ama ilerleyen satırlarda ''Ben '' demeye başlamışsın...Böyle durumlar okuyucunun kafasını karıştırı. Buna dikkat edelim biraz.
Selam ve saygılarımla.
AYSE 09
evet onu bende fark ettim ama değiştirmedim eşim oğlum torun maç bakıyorlardı biraz gürültü arası yazıldı tabiki mazeret olmamalı
birdahaki sefere daha dikkat ederim saygılarımla
herdaim
çok teşekkürler
Hassas bir konuyu işlemişsin annem...
Duygulu akıcı ve düşündürücü.
Sevgiler güzel yüreğine.
AYSE 09
tabiki kurgu ama gerçeklerdende var kesinti
saygımlasın
bitanem
glenay
iyi akşamlar, sevgiler..
eğer hikaye değilse Zor bir durum Allah yardım etsin sabır versin.şayet hikaye ise epeyce güzel yazılmış.kutlarım
AYSE 09
çok teşekkürler sağ olun saygımla
sevgili arkadaşım hepimizin içinde yer alan yürek yarsıdır annemiz yda babamızın hayatta olmaması ve eksikliğini hep taşımak kokusunu sıcaklığını aramak ...senin kalemin bunu hissedittiriyor kalemin daim olsun canım sevgilerimle...
AYSE 09
seni görmek ne güzeldi
sevgimlesin bitanem sevgimlesin
bende görmedim sütünü bile emmeden vefat etmiş...bazen düşünürüm acep nasıldır ANA KOKUSU diye yüreğime bir acı çöker kine ne bir söz.ne bir kelam hepsi aciz kalır..sadece ömrümde hatırladığım tek şey acı ve gözyaşları..bizlerde ANA olduk .ama genede gönül bağrına yaslanacak ANA arıyor....güzel yazını kutlarım....yüreğin hep sevgi ile var olsun...gül diyarından selam lar .
AYSE 09
ne yapalım yaşanan gerçekler bunlar
sayfamda seni görmek çok güzel di sevgim saygımlasın
ana aranmaz mı hep arıyoruz da yok işte
ıspartaya selamlar
Dramatik bir hikaye geliyorum dedi. Bakalım bu seri bizi nerelere sürükleyecek.
Merakla devamını bekliyoruz Ayşe :)
AYSE 09
Yazı etkileyici idi ve elimde olmadan bu hkayenin sizle bağlantısı var mı acaba diye düşündüm, Allah yar ve yardımcısı olsun bu durumda olanların inşallah, yüreğinze sağlık, paylaşım için teşekkürler...
AYSE 09
tabiki kurguda olsa içinde yaşanan lar dan esinlenmiş bir hikaye diyelim
çok teşekkür ederim sağ olun saygımlasın canım
Çok güzeldi, çok güzel anlatmışsın Ayşeciğim, böyle yaşamlar o kadar çok ki, keşke hiçbir çocuk bırakılmasa ya da evlatlık verilnese, malesef hayatın cilveleri buna fırsat vermiyor, çeşitli nedenlerle bırakılıyor el akdar masum, melek yavrular. Allah yardımcıları olsun, sıcacık bir kucak ve yuva versin nerde varsa kimsesiz çocuklar, inşallah.
Sanırım evladını arayan kadın olabilir annesi, bu tarz karşılaşmalar oluyor gerçekten tv proğramlarında.
Kalemine ve yüreğine sağlık, her zaman okuyamasam da zaman bulduğumda okuyorum yazdıklarını, sanırım büyük bir sabır gerekiyor bu tarz yazılar için, Allah yardımcın olsun bu yolda, severek yaptığın için zor gelmez mutlaka. Gönülden kutluyorum değerli kalemini canım, Sağlık ve huzur içinde geçen mutlu bir ömür diliyorum...
Sevgiler gönlümden gönlüne kucak dolusu dağ gülleriyle*
* * *
dağ gülü tarafından 2/5/2012 4:09:53 AM zamanında düzenlenmiştir.
AYSE 09
evet yazmayı çok seviyorum zor gelmiyor sadece bazı imla hatalarım ve noktalamalarım eksik farkındayım bunuda kusur saymayın olur mu
evet bu konu hep üzmüştür beni bırakılan çocuklar ayrılan ana babalar benimde çocukluğum öyle geçti babamı erken kaybettim malum gelinler kaynana ile olmuyor
bende babamın yadigari diye dedem ninemle kalıp büyüdüm içimde hep hicran var
galiba hayat tekerrür ediyor torunlarımdada yaşadım böyle ayrılığı
ne denir rabbim böyle yazmış
sevgimlesin
güllere çok teşekkürler
dağ gülü
Noktalama işaretlerini word de yazarsan daha kolay halledersin, ben o tür şeylere bakmıyorum sadece duygulara bakıyorum canım, sıkılma lütfen harika yazıyorsun, çok güzel bir yeteneğin var, yürekten tebriklerim, hayırlı geceler diliyorum sevgiyle sağşıkla kal canım sevgilerimle*
AYSE 09
evet insan alışıyor sevdiklerinin yokuğuna çünkü hayat devam ediyor
yaşamak zorundayız ve rabbim imtihanınada
yapacak bir şey yok
sevgimlesin Allah razı olsun
senden dualarımlasın herdaim
of..of...of ki ne of...gerçek bir anne yüreği taşıyorsa hep sızıdır evladı yüreğinde,belkide saklanması gereken bir sırdır onun dünyasında, o altı aylık bebek,bilmiyorum ama; arar mutlaka arar.çok güzel bir yazıydı.saygılar sunuyorum.
çok güzeldi...annem aramasına sen karar verecen şimdi...
arar mı acaba ?
annem ellerinden öpebilirmiyim acaba...
ellerinden öptüm..
AYSE 09
tabiki arar ana olan
saygımla
