"Aşk’lar hep ikinci el !..Arıza veriyor.."

Gelirleri yüksek, görgüleri vasatı aşamayan insanlar çoğalmakta etrafımda!..Bu beni üzüyor mu?..Bir oranda "evet",diğerinde ise "hayır"!..
"Evet" dediğim,üzüldüğüm şey: Bu oran yükselişine öyle veya böyle bir şekilde katkı sağlıyor olmam!..
"Hayır"dediğim,umursamak istemediğim şey ise:Ekonomik yaşantımı bu yoldan sağlama zorunluluğum!..
Yani; aşağının ve yukarının sakal olması için bolca tükürmem gerektiği!..
Sanırım bu durumda bir akordiyon sesi daha fazla hayata bağlayabilir beni!..Sürekli çalınmış olmaktan yorulmuş bir melodi değil kastım..Unutulmuş,yalnız kalmış sonrasında nedensiz azad edilmiş,ne geçmişine alışabilmiş ne de geleceğine ilişkin kaygı taşıyamamış bir melodi..

"Vardığınız yere"doymuş"olarak mı geldiniz yoksa gideceğiniz yerde mi doyacağınıza inanıyorsunuz?.."

Uzun vadeli hedeflere giderken geçtiğiniz kısa vadeli yerlerden vazgeçebiliyor muyuz?Şayet vazgeçebiliyorsak,vazgeçmişsek uzun vadede bizi bekleyen ne olabilir?(Ki varabilme ihtimalini düşünerek söylüyorum.Varılamamışsa daha da vahim!..)
Hem uzun vadeyi düşünerek ilerlemek hem de kısa vade dediğimiz "an"ı yaşayarak hedefe ulaşmak olası mıdır?.."Ya yar,ya ser.."meselesi gibi bir olgu ile içinden çıkılamaz bir durumla karşı karşıya kalmışken ne yapılabilir?..Kuantum fizikçilerinın de dedikleri gibi; "diğer bir ben" de parelel evrende
benim zıt yönüme ilerleyedursunlar(veya aynı yön) varılacak nokta:A-B olmuş veya B-A olmuş kim umursar ki?..Elimizde kalan, geri dönüşümü olamayan anılardan başka bir şey değildir!..
Demiştim ya..Bir akordiyon sesi sadece ihtiyacım olan bu!..

"Herkesin bin hayranı varmış!..Banane..Benim bir hayranım olmuş kime ne?.."