Hayat 2

• 3 Şubat 2012 Cuma 12:52:02

Çok basit bi nedenden bazen insanları o kadar incitiriz ki. Gereksiz yere surat yaparız. Şu kısacık hayatta bile bunu yapmaya nasıl gönlümüz razı olur acaba ? Herkesin hataları yok mudur ? Eğer kimsenin hatası olmasaydı , cehennem var olur muydu ? Böyleyizdir işte. Ne kadar kabul etmesek te hep başkalarında ararız suçları . Bu gördüğü yaşlı adamda öyleydi . İnsanların aklından geçenleri merak etmişti ya ; aslında hiçte merak etmemek daha iyiymiş. Mahremiyet denen o eşsiz isme saygı göstermek en iyisi. Yaşlı adamın kızına neden vurduğunu söylemek istemem. Bu yazıyı okuyanlar tamamlasın bence . Şiddet olarak insanların suratına vurmasakta , sizce bazı sözlerde tokat etkisi yaratmıyor mu?

Bazenleri sadece gözlerimizle gördüğümüz şeylere inanırız. Yada inanmak isteriz . Ama her şey gözlerimizin gördüğü gibi değildir. Bazen karşımızdaki şer ise karşımızdakine inanıp birde ondan dinlemeliyiz olayları . Bencil olmamak gerekir . Sadece kendi duygularımızın esiri olursak , çok çekilmez bir hayatın girdabında kayboluruz .. Okula vardığında hikayemizin kahramanı sadece bunları düşündü .. O an farketti ki okula gelebilmesi , okuyabilmesi bile bir nimetti. Bir hediyeydi yaradan dan .. Elimizde yok olanlarla üzüleceğimize , karşımızdakini de üzeceğimize bunları birer nimet bilip daha fazlasını istiyorsak ta sabredip , çalışmak gerekir ..

Nice günler bu sözleri anlayıp uygulamak ümidi ile...
Ayrıca Kandiliniz mübarek olsun .. Sevgiyle kalın ..

Yazımda hatalar var ise affola..