KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
RUHUN BEKARETİ
Doğru olanı bildiğimiz halde neden hep, yanlış olanın cazibesine kapılırız?
Nasıl mı? Mesela hayatı paylaşmayı düşündüğümüz insanın iyi aile terbiyesi almış, toplum düzenine ayak uyduran marjinal tutumlardan kaçınan, aile kurabilecek çocuklara iyi bakacak, uyumlu bir insan profili, genel olarak bu şekilde tasarlanır ama kaçımız bu profildeki insanlara aşık olmuşuzdur? Aşk için iyilik yetmiyor...
Bu konuda farklı görüşlerin olduğunu biliyorum, öylede olması lazım çünkü hepimizin koşulları hayata bakış açısı farklı, bazen imrenirim hayatında üç beş ilşki yaşamış, değerlerini koruyabilmiş, yani ruhunun bekaratini kaybetmemiş, aile kurup iyi evlat yetiştirme derdinde ki insanlara ve kendime bakıp hayatın nimetlerinden yararlandığım şeylerin benden götürdüklerine ibretle bakıyorum.
Hayatın tuzakları var ve hepimiz irili ufaklı tuzaklarla tanışıyoruz ama tuzağın olduğunu bildiğimiz halde hangimiz tuzağın cazibesine kapılmıyoruz?
YORUMLAR
Aşk aklın yani vehmi aklın yani zanların öldüğü yerde başlar.
Sebepsiz tutulursanız aşık olmuş olursunuz ama planlı yaşamak düşünmek ayrı tabi.
Herkes yapamadını özenir.
Eksiklikler olacakki biz çabalayalım aşkta.
