- 1858 Okunma
- 15 Yorum
- 0 Beğeni
ZAMAN TÜNELİ
-Offf!!! Yarım saatir bekliyorum , sanırım hastada sorun çıktı.
-Anne bak kar tanelerini seyret ne güzel lapa lapa yağıyor.
-Ama oğlum gözüm görecek gib değil , stres yaptım....
......
.......
Zaman tüneline girerken kalbim küt küt atıyor ve titriyordum.
Doktor; Canan hanım öksürmek yok, yutkunmak yok, hareket yok, ağzının açmak yok...dedi .
Hayda !!! Öksürüğü tuttum, tükürüğümü tuttum diyelim ama üşüyorum bennnnnn... Bari kulağıma sese karşı bir kulaklık bir de ısınmak için battaniye verselerdi. Ama her sözüme karşılık aldığım cevap;hayır hayır hayır...
Evet zaman tüneline girdim yolculuk başladı ve zamanımı yolculuk ederek geçirmeye karar verdim..
İlk işim bisiklete binerek korkularımla yüzleşmek yerine, güzelliklerle dolu bir dünyada dolaşmayı hedefledim. Üstelik kontrol bende. Vitesi ben ayarlıyor, istediğm zaman hızlanıyor, istediğim de yavaşlıyorum. İşte mor dağıma geldim bile . Benim sığınağım. burası. Güzelliklere zaman ayrıdığım yer. Koluma takılan iğneyi unuttum, ağzımda biriken tükürükleri de...Titremem de azaldı. Çünkü mor dağıma geldim. Burası sımsıcak çiçeklerle dolu, içimin ısındığı başımı dinlediğim bir yer. Kulübemde şöminemi yaktım. Ne de güzel yanıyor .Aaaaa!!! o da ne babam da burada. Bana sıcak çay pişirmiş ve şık bir masa hazırlayarak bana moral vermeye gelmiş..Üstelik bademde beni öpmeye yaalamaya çalışıyor. Sanki geçmiş olsun diyor.
İşte kulakları sağır eden ses başladı bile...Babam kayboldu , Badem de...
Şarkı söylemeliyim. Aklıma ilk gelen ve torunumla söylediğim şarkıyı mırıldanmaya baş
ladım . Candan Erçetin’in git şarkısı. Ama uğultu gitmiyor. Dayanamıyorum.Yutkunmak istiyorum...Ben de şarkıya ara veriyorum. Sözleri bir türlü aklıma gelmiyor...
Ben en iyisi sözlerini hiç unutmadığın bir şarkı söyleyim.
Zeki Mürenin bir şarkısı aklıma geldi başladım mırıldanmaya:
Hiç ayrılmayalım derken, kavuşmak hayal oldu...
Yine kulaklarımı sağır eden gürültü başladı ve şarkı yarım kaldı...
Hay allah yine üşümeye başladım. Hemen bir şiir yazmalıyım .
Hep sana bakıyorum güzel deniz
Akıyorsun sessiz sessiz
Görmeden yaşamak zor sensiz
Ya güneş batarken bıraktığın iz
Sanki yanıyorsun binbir renklerle
Büyüleniyorum bu ne nur bu ne güzellik
Sonra yavaş yavaş alaca karanlık
İnıyor gözlerime koyu perdeler...
Yine başladı uğultu ..Acaba ne zaman tünelden çıkacağım..
Ben yine bisikletime binip gezmeye başlasam iyi olacak.
Öyle güzel yerler var ki hala dünyamızda gezilip görülecek...
İşte yine yalnızım. Etrafımda kimseler yok. Pedalıma daha hızlı çeviriyor ve kendimi yorgun ve üşümüş hissetmiyorum. Rüzgarın hızına bıraktım kendimİ, kapıldım gidiyorum.
Kır çiçeklerini görüyorum, dağ menekşelerini benim için çok değerliler. Bir ara ellerimi de bırakıyorum ve gökyüzündeki ince bulutlara süzülerek yanlarına gidiyorum. Burası çok huzurlu. Daha sonra gökyüzünde kuşların uçtuğunu görüyorum .Çok özgürler onlara kıskançlıkla bakıyorum. Onlar uçarken ben burada kolumda damar yolu açılmış ve ilaç veriliyor. Üstelik konuşmak yasak, üşümek yasak, ağzımı açmak bile yasak...
Gürültüye dayanamıyorum , kulaklarım sağır olacak ...Yeter...yeter
...
Şimdi yağmur başladı ben de bu kez bisikletimi bırakıp araba kullanıyorum. En sevdiğim sakinleştiren müziği dinliyorum. Gheorghe Zamfir...İşte bu çok iyi geldi.
Yağmur çok hızlandı ve arabanın ön camını kaplayan damlalar görüşümü engelliyor. Silecekler hızlı hızlı çalışıyor. Ben sanki fırtınanın içinde savaşıyorum. Kuşların ise kanat çırpıp yuvalarına kaçmaya çalıştıklarını hissediyorum .Ben de evime gidebilsem şu tünelin içinden çıkıp...Kayıtsız görünmeye çalışsam da yola baksamda,müzik dinlesem de düşüncelerime gömülmüş durumdayım. Onlar sanki şöyle diyorlar; Hey ! Sen kaçsanda biz burada seninleyiz...Kaçamazsın, saklanamazsın...
İşte yine şiir yazmaya çalışıyorum . Tünelin içinde değişen ses tınıları benim de düşüncelerimin dağılmasına neden oluyor. Düşüncelerim değişip duruyor. Tutamıyorum.
Rüzgar vurdu yüzüme
Ne yana savurdu anlayamadım.
Ey rüzgar, deli rüzgar
Nedir benden istediğin
Bırak beni kendi halime
Sonsuza dek kaybolayım
.......
Uyan bakalım bitti, geçmiş olsun diyen bir hemşirenin sesiyle kendime geliyorum.
Tanrım şükürler olsun . Yutkunuyorum, konuşuyorum , yürüyorum. görüyorum, seviyorum...
Ben ne kadar şanslıyım.
Oğlumun koluna girip kar tenelerinin uçuşmasını seyrederek arabamıza bindik. Kar o kadar güzel yağıyordu ki dünyadaki bütün çirkinlilkeri örmek ister gibi.
Kar yağıyor gözlerime
İniyor iri taneleriyle
Çocuklar mutlu anneleriyle
Kuşlar ekmek kırıntılarıyla
Adımlarda bir telaş
Kardan adam gülümsüyor
Kar yağıyor lapa lapa
Gece kondular başka güzel
Ama onlarda üşümesinler
Yoksul kar teneleriyle.
Kar yağıyor
Durmadan yağıyor
Ne zaman yağdı göremedim
Ne zaman bitti bilemedim
Ne zaman duracak?
Aynı belirsiz yaşamlar gibi....
CANAN DEMİREL
YORUMLAR
Akıl devinimleriniz ve bunun getirisi satır dizgeleriniz insanı farklılıklara taşıyor. Bu anlamda yapıtınız kutlanmaya değerdir. Kutluyorum.
Saygılarımla
canandemirel
öncelikle geçmiş olsun bende ona girdim ben ona mezar diyorum sanki mezara giriyorum gözlerimi kapatıyorum ve kendimi deniz kenarında düşlüyorum dilimde de bir şarkı off çok kötü ya da geçen ay girdim
canandemirel
Uyanık olup da konuşmadığımız en uzun süre nedir? Benim aklıma ilk gelen sınavlar olur (Sesli kopya çekmeyenler için). Ama sayılmamaları gerekir çünkü bir şeyle meşgulüzdür ve kendimize dönecek zamanımız olmaz (Eğer sınav çok umutsuz değilse). Başka ne olabilir? Uzun yolculuklar ya da beklemeler: Bunlar benim genelde sessiz kaldığım, hayal kurduğum anlardır. Uzun mesafeli yürüyüşler... Ne kadar etrafımıza bakarız, ne kadar kafamızda taşıdığımız dünyayla meşgul oluruz, belli olmaz.
Hasta olarak hastane deneyimim hemen hiç olmadı. Orada ya hasta yakını, ya da doktor yakını olarak bulundum (Gerçi bir kaç kere Acil'de doktor taklidi yapmışlığım vardır ama sayılmaz). Yazınız benim için güzel bir deneyim oldu: Bir MR ı çekilen hasta neler düşünür, aklından ne geçirmeye çalışır, artık en azından bir fikrim var (Mesela aklınıza şarkı gelmesi ilginç. Dahası şiir yazıyor olmanız daha da çarpıcı).
Güzel yazınızı tebrik ediyorum. Sevgilerimle.
canandemirel
Beni zor anlarımdan alıp götürür.
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim, sevgilerimle...
Ah o zaman tüneli ah...Bana neler hatırlatmadı ki.
Bir tomografi filmi için zihinsel engelli oğlumu götürmüştüm ben de o zaman tünelinin başına. Aynen dediğiniz gibi ''Öksürmek yok, yutkunmak yok, nefes almak yok, kıpırdasmak yok'' O yok bu yok da biziim çocuğa da yok yok...Mecburen uyutmak lazım. Verdiler uyku ilacını. Tam üç saat bekledik uyusun diye. Uyumadı. Çaresiz bir ay sonraya randevu alarak çıktık hastaneden. Eve gelir gelmez uyudu çocuk.
O zaman tüneli öyle bir şey işte...İnsana neler hatırlatmıyor ki.
Selam ve saygılarımla.
Merhaba...anlamlı ve farklı olmuş...ilgi ile paylaştım...Çok başarılı bir çalışma...tebrikler değerli kalem...
canandemirel
Seninle birlikte zaman tünelinde bir yolculuk yaptım..ben en çok mor dağları sevdim...bir de gökyüzünde özgürce uçan kuşları... bir de sıcak kulübede babanın pişirdiği sıcak çayı..hepsini birden yaşadım...okudum..bir daha okudum..şu an kar lapa lapa yağıyor ve ben senin yazdığın şiiri mırıldanıyorum..iyi ol..iyi yaşa..tüm sevdiklerinle...güzel akıcı bir yazı idi..paylaşımın için teşekkürler..
sevgimle kal
canandemirel
Ablam öncelikle çok ama çok geçmişi olsun. Üzüldüm umarım şuan düzelmişsindir.
Sakın hastalanayım falan deme bak senin o güzelim şiirlerini ve yazılarını okumaya ihitiyacımız var ona göre......
Geleyim yazına zaman tünelinde kah dağlarda gezdirdin kah bisikletin üzerinde ellerimizimi bırakıakarak bisikletimiz ilerlerken saçlarımız rüzgarda dalgalanır avuclarımız o rüzgara dokunur gibi olurken kulağımıza bir zeki müren bir senin şiirlerin çarptı birde hastane sancıları beyaz beyaz uçan taneleri saymıyorum öyle bir vitese taktın ki bizi hızla hem geçmişe hem bugüne birde gece kondular gitti. Kuşları mutlu eden kırıntılar ve bizim her nefesimizin ne kadar güzel olduğunu hatırlatan ve bwlirsiz olan hayatlarımızı hatırlattın....... Kısacası bizi boşlukta süzülen kar tanesinin hafifliğiyle tekrar kardan adamın gülümsemesine getirdin.....
ÇOK GEÇMİŞ OLSUN ABLAM......SAKIN BİR DAHA HASTA OLMA EMİ....
canandemirel
Çok teşekkürler, sevgi ile...
Geçmiş olsun Canan hanım kendi MR çekimlerimi yaşadım satırlarınızda, 'ya öksürmem gelirse, ya gıcık tutarsa'.
Mor dağları ziyaret, gezintiler çok güzeldi, hayal gücünüz bizlere de yaşattı o güzellikleri.
Teşekkürler, selam ve sevgiler.
canandemirel
öncelikle geçmiş olsun
canım o tünel önceki yıllarda bir saatten vafla oluyordu şimdi çok kısa bir zamanda bitiyor
benmi unutttum kaçıncı girdiğimi o kadar çok olduki
saymayı bile unuttum
şükür içine girdiğimde korkum yor bolca dua oku ve hayal kur gürültü içinde
ya korkanlar ne yapsın arkadaşım girmiş çalışmaya başlayınca yırtmış ortalığı çıkarmışlar
izmir dede şahit oldum makinanın birinden çıktım emara girdim ilk makina bir saat sürmüştü emar daha kısaydı kadının birine nasıl yalvarıtordu kacası hemşire bak sırada bir sürü insan ne olur işin bitsin sokamadılar kadını girmem dedi onun sırasını bana verdiler benim işim bitti çıktık ne oldu o kadın bilmem çok zor korku
saygımlasın
çok güzel anlatımdı
canandemirel
Çok teşekkür ederim, sevgiyle kalın...
AYSE 09
önemli bir şey yoktur sevgimlesin
geçmiş olsun.....o kadar keskin yazılmışki..... aynı testten bende geçtim......üşüyorum...tebrikler saygılarımla
canandemirel
Çok teşekkürler, sevgilerimle...
Öncelikle geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum.'' Olmaya cihanda Devlet,bir nefes sıhhat gibi'' demiş bizim padişahlardan biri,ismini bilemedim şimdi,Kanuni mi?,Yavuz mu?her kimse iyi demiş,doğruyu söylemiş.Sizin,Duygu yüklü,sevgi dolu, şiirlerinize ihtiyacımız var...Sizin,ince ruhunuzun derinliklerinden kopup gelen ve içimizi ısıtan yazılarınıza ihtiyacımız var...Ama,bütün bunların ötesinde,sizin sağlıklı olmanıza,daima aramızda olmanıza daha çok ihtiyacımız var.Saygıdeğer hanımefendi...Sizi sevenlerin olduğunu unutmayın ve hap sağlıklı kalın
mim-şair tarafından 2/1/2012 6:15:58 PM zamanında düzenlenmiştir.
canandemirel
Okurken bir rüya alemine daldım gibi...
Kutluyorum Canan Hanım.
Kadir Tozlu
canandemirel
Ah ah dedim sevgili canancığım harika bir yazı..
Gecenin bu geç saatinde okuduğum bu paylaşım için tebrikler..
canandemirel
Sevgiyle kal daima Pembegül...