içime kapanıyor kapılar
aksam oluyor
bir kadının aglamasıyla kesiliyor akıp giden zaman
ne garson farkında olanların nede karsısında oturan baska bir kadın
masaya damlayan gozyasları
bir iç çekişle kırılıyor yansımalar
bunun gercek olmadıgı öyle barizki
ne kadar uzaga atsan yakına dusuyor
ne kadar unutmak istesen aklına
eski bir sarkının kafiyeleri arasında sıkısırken
söyleyemezken
sen yine oldugun gibi kal
benim icin sakın değişme..
alıp basımı gidebilrmiyim
yada ne kadar gittikten sonra
kendime kalırım
senden sonra
ne kadar yalnız kalır insan
senden önce
kayıt altına alınmamıs hatıralarım
simdi bir kafiyenin ince esprisine kurgulu
olan biten
yada olmayan bir turlu bitmeyen bu yoksulluk
ustumde biriken bu ölü topragı
bu senden sonra kendimi tatmin edişlerim
seni aldatmak icin kendimi kendime sunuşum
bu kısır döngü
bu sen olmassan ben tamamlanamam kaygısı
sen gelirsen bahar olur
acıkçası ne bahar ne kış umrumda olmas
sen gelirsen
kıskanır tanrı...
gelmessen hükümlerimin tum hafifletici unsurlarını inkar edişim
carptırıldıgım cezalardan merhamet dilenişim yalan...
gelmessen diye hazırlıgım yok sahip oldugum aklım
gelirsin diye yazıyor bunca zaman
baska bir kayba ermiyor artık
ne tehlike anında camları kırabiliyorum
nede
yangında ilk kurtarılacaklar listesine alabiliyorum
seninle kurulan hayalleri...
ne bir sigorta sirketi alıyor sorumlulugu
nede tanrı önemsiyor
sen gittikten sonra başıma gelecekleri...