Zaman akıp gidiyordu,okulumuzun öğretmen ve öğrenci birlikteliği yanında bazı olumsuzluklarda vardı ufak tefek.Hepimiz biliriz;öğrencilik yıllarımızda da hatırlarız;en ufak bir şeyde öğrenciden hıncını çıkaran,kısacası dayakçı öğretmenler vardı.İşte öyle bir arkadaşımız vardı maalesef,defalarca uyarmama rağmen,vazgeçmiyordu bu huyundan,yasal işlem yapmadan, olumlu telkinlerde bulunsak ta nafile çıktı her girişim.
Hani derler ya’’Bir musibet bin nasihatten evladır’’işte öyle bir şey oldu bir gün.
Odamda işlerimle uğraşırken,içeriye ağlamaklı,bağırarak,eli ayağı dolaşmış vaziyette önümde bitti öğretmen’’Hocam Vallahi dövmedim,sadece kulağını çektim gözü çıktı çocuğun’’diye avazı çıktığı kadar çırpınıyor,belli belirsiz şeyler söylüyordu.Dona kalmıştım,bende çok korkmuş ve bir şeyler söylemeye çalışıyordum.’’Nasıl yaparsınız,ben defalarca sizi ikaz ettiğim halde hala öğrencileri dövüyorsunuz.Yoksa tokat attınız da,parmağınız mı battı çocuğun gözüne,nasıl çıkardınız çocuğun gözünü’’diye kızıyorum,bağırıp çağırıyorum,aklıma bu çocuğun kim olduğunu sormak gelmemişti telaştan.Ayağa fırlamıştım,telefon etmeliydim ambulans gelsin diye,diğer idareci arkadaşları çağırttım hademeyle.Bayan öğretmen ölecek sandım,kendisini yerlere atmış debeleniyor,şuursuzca bir şeyler mırıldanıyordu.
Tam o telaş anında,odamın kapısı açıldı,içeriye Ö….girdi,elinde takma gözü,tek gözüyle gülümseyerek baktı bana.Ben bulunduğum yerde koltuğa gömüldüm ve bir oh çektim,kendime geliyordum yavaş yavaş.Çünkü biliyordum durumu, ama öğretmen korkudan çocuğun yüzüne bakamıyor,hala o ölümcül çırpınışta ahlanıp vahlanıyordu;Ö….büyüdükçe, takma gözü uyum sağlayamıyor ve kimi zaman düşüyordu.Ona söz vermiştik,lise son sınıfta yenisini taktıracaktık,öğretmenler kurulunda da dile getirilmişti ama o öğretmen arkadaşımız,ya duymadı,yada unuttu ki,durumu bilmiyordu.
Biz Ö….le bakıştık,gülüştük,onun boş olan gözünden öptüm.Sonra bir hamlede yerde duran öğretmeni alıp kaldırdım,durumu anlattım.O anda bayılıp yere yığıldı,kolonyayı aldım,Ö….le birlikte öğretmeni ayıltmaya çalışıyoruz,bir süre sonra kendine geldi’’Ben rüyamı görüyorum’’diye yalvarır gözlerle bakıyordu.
Ben ona’’Bu size Allah tarafından verilen bir dersti.belki bundan sonra çocukları dövmezsiniz’’diye telkinde bulundum.Gerçekten,o öğretmenin yerine sanki başka biri gelmiş,o hırçın,dayakçı kadın yerine,sevecen,Anne şefkatiyle davranışlarda bulunan biri gelmişti.
Son sınıfta,söz verdiğimiz gibi,Ö….in yeni gözünü almıştık,o da bize mükafat olarak;en iyi bir üniversitenin,makine mühendisliğini kazanmıştı.Okulu zamanında bitirip iş hayatına atılmıştı.Evlenip Baba da olmuştu,dünyalar güzeli eşiyle ve yavrularıyla beraber elimi öpmeye geldiklerinde,eşine dönerek’’İşte benim var olmama neden olan Ahmet hocam bu’’diyerek ikisi birden bana sarılmışlardı,sevinç göz yaşlarımız çok güzel akıyordu,dünyalar benim olmuştu.
Evet sevgili dostlar,sizlerle paylaştığım bu anı,sevginin gücünü anlatmak içindi.Sevgiyle kalınız.




AHMET MORAN