- 1018 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
HAYATIMIN IZDIRABI
İnsan dogarken yazılırmış bazı yazılar ama bir çok yazıyı kendisi belirlermiş
Neden dogarken ağlar tüm bebekler hiç gülerek dünyaya gelen bebek varmıdır?
İşte yanlış karalar vermekle başlıyor benim hayatım . Babası ve annesi çalışan bir ailenin kızı olarak dünyaya geldim .İsimim canım dedem tarafından HİCRAN,,,annemler sayesinde de BELİNAY olarak koymuşlar. Yanin ismim HİCRAN BELİNAY .....Kücüklügümde sadece büyüklerin ilgisi ile büyütülen ve anne sevgisi görmeyen bir coçukluk gecirdim.Annem hem coçuk hem kariyer yapmış ama arada harcanan ben olmuşum.Yani annem kariyerini ve parayı seçmiş.İlk okula cumhuriyet ilkögretim okulunda başladım. Herşey güzeldi çünki daha çocuktum hayattan hiç birşey anlamıyordum...derken büyüdüm ve bende artık hayatla dans etmeye başladım ve bu güne kadar birçok iniş ve cıkışlarla geldim.Çocukluk vede genç kızlık dönemim bu güne nazaran çok farklı düşünceler içinde yaşayarak geçti. Evet bu gün umutsuz bir vakayım . Çünki bir zamanlar insanlara güvenim vardı
şimdi ise kim se ile konuşmak bile deyil sadece görmek bile beni delirtiyor. Güzel bir okul hayatı geçirdim ewt bana bir çok imkanlar verildi ve ben kendimce elimden geleni yaptım ve başardım.Okulum bitti ama ben hayat denen o bitmeyen bir okula başlamıştım. Tabiki hergenç kız gibi bende idaallerimin dogrultusunda yaşamak istiyordum . Acımasız hayata yenilmeden önce.
İsanların kaç yüzü oldugunu işte o zaman ögrendim ama geç kalmıştım.Aynı okulda okudugum bir kişi ile hayatımım en kötü karaını vererek ailelerimizinde izni ile önce sözlendim ve aynı havayı soludugumu sandıgım kişi ile nişanlandım ve hayatımı karartım o zamalar öyle oldugunu sanmıyordum yani sadece cıkarları için sevildigini sapkın düşüncelerde oldugunu bilmiyordum.
Ailelerimiz çok iy dostlarardı bizde iy anlaşıyorduk taki o güne gelene kadar.Evet artık büyükgüne yaklaşmıştık karalar verilmiş düğün tarihi verilmişti ve hazırlıklar yapılıyordu.Birlite oldugumuz anlada kankam sırdaşım ve çocıkluk arkadaşım olan hülyada vardı yanımızda ama sadece yanımda deyilmiş .Nişanlımla birlikte bir ev tuttuk ve eşyalarımızı aldık güzel bir ev kurduk ve dügüne tmm 10 kalmıştı .İŞTE o 10 gün benim dönüm noktam oldu hayatımı karartan gün............Eksikleri tamamlamak için eve gitmiştim ve...........orada.......haytımda en acı darbe ile karşılaştım....10 gün sonra evlenecegim şerefsiz ve sırdaşım bildigim adi insanı yatak.........yakaladım dünyam altüst oldu mide bulandırıcı bir ortamdı oooffffffffffffff lanet olsun ne yapabilirdim sadece cıkıp gittim uzaklaşmak istedim kacarak cıktım oradan.........
Aradan Çok geçmeden aradı beni herşeyi acıklıcagını söyledi ama ben sakin görünmeye çalıştım sadece bu senin secimin demekle yetindim kimseye hiç birşey söylemedim.....SADECE İÇİMDE YAŞIYORDUM....ACIYI ...
Herkes daha düğün olucak diye hazırlık yapıyordu 2 gün sonra bana telefon acıp konuşup bir karar vermeliyiz gel konuşalım dedi ve ben de bitirmek için kabul etti ve acıda osa eve tekrar gittim .. sakin bir halde anlatmaya başladı ve dinledin dahasonra kararımı sordu ve ben bitti istemiyorum artık evlen micem deyince kabalaşmaya başladı ve üzerime saldırdı .....
Nasıl yaptım bilmiyorum bir hamle ile kurtulup kaçtım oradan eve döndüm ve anneme babama bu düğün olmucak istemiyorum dedim acıklama yapamadım yaşadıklarımı anlatamadım.....Kızdılar olmaz insanlar ne derler hakkımızda ne düşünürler diye ökkelenmeleriyle kaldılar ve dügün olmadı....insanların içine girdigimde birşey yokmuş gibi davranıyordum evde odama kapanıp sürekli aglıyor kendimi sucluyordum buna bünyem fazla dayan madı sadece tam 4 ay sonra hastaneye ölü bir halde kaldırılıyorum ve şimdiki hayatımın imzasını atıyorum yani artık dünyadan birşey beklemeden yaşamaya çalışıyorum .... Tam 2 yıl 7 ay oldu