Sana Son Bir Söz Daha….

Sana sözcüklerim birikti dedim söyleyemediklerimi anlayan hep sen bir tek sen ol istemiştim…Oysa sen şimdi zamansız eylüllerdesin…Sanmıyordum solsun bu güzde sevdamın çiçekleri, hazanları da senden gelen hüzünler kadar hiç beklememiştim.Bana vaat ettiğin mevsim soldu bir acı hazan oldu yüreğim…Geride çocukça bir sevgiyi, acemi bir telaşı ve paylaştıkça azalan yalnızlığımızı bıraktık…Kayıplarımızı gün gelecek elbet ikimizde bir damla yaşla anacağız eminim.Sana sözcüklerim birikti.Söyleyemediklerimi sen anla yüreğim.

Şimdi sen yoksun diye yelkovan ve akrep bile bakamaz oldu yüz yüze…Ay aksetmeye korkuyor şavkını suya…Yakamozları bile kıskandıracak bir sevdaydık ya…Şimdi ayrılık yanıyor geceleri semada bilmeyenler adına yıldız diyorlar,
Bilenler ikimize yanıyorlar…Sana sözcüklerim birikti ama belki yalnızca bu satırlarda son bir senin için kifayetsiz cümle kurabilirim…”sen beni bendeki yokluğunla baş başa bırakıp git de ben senle sensiz yaşamanın tadına varayım böylelikle...