Savur kırmızını gökyüzüne
Saçılsın tane tane aşk olarak toprağa
Tohumu filizlenirken sevdanın
Tutulsun aykırı dilleri çatık kaşlıların

Yaslansın umutlar göğsüne
Dinlensin nefesler tek tek nefesinde
Tutkuya renk verirken kan kırmızın
Tutulsun aykırı ayakları kötülerin

Gelincik çiçekleri sallanırken rüzgârın hırçın esintisinde, direnir ya zar gibi incecik yapraklarıyla, direniyoruz...
İncelerek gün gün.
Dünden bugüne, üstelik yarın da devam edecek.
Binbir masal kadar binbir hayat yaşanırken, binbir mücadelenin ucu tutulur bir mendil köşesini tutar gibi.
Rüzgâra meydan okuyarak kürek çekerken, darmadağın olmuş duygular içten içe sarıp sarmalanmaya çalışılır.
Bir tebessümün dağ gibi sırtımıza dayanıp umudumuz oluncaya,
Bir elin elimizi tutup üşüyen ruhumuzu ısıtıncaya,
Bir güzel sözün kulağımızdan süzülüp de yüzümüzü güldürünceye kadar.
Geçecek her zorluk, mutlaka.
Bitecek bir gün acılar, mutlaka.
Karanlıklarımız aydınlanacak, mutlaka.
Var olmakla yok olmanın farkı sevda ile ayrışırken.
İyilik kötülüğü eninde sonunda yenecek, mutlaka.

Masalsa bu, bende bu masalın prensesiyim.
Yokum aslında var olduğum kadar da.
Varsam da sebebim sizsiniz,
Yoksam da sebebim sizsiniz.
Ben masalsam.
Sizsiniz beni gerçekle hayal arasında koşuşturan
Dilerseniz,
Mutlu sonla biterim
Dilemezseniz
......

Ben bir masal prensesiyim...
Gelincik bahçesinde, bir gün tüm güzelliklerin kapıları tek tek çalacağı günü bekliyor olacağım.
Dünden bugüne olduğu gibi yarın da devam edecek, umudum.



İsra Doğan