Bana bu yokluğunun hesabını vermen gerekiyor,çünkü cevap bekliyorum,boş hayallere sarılmak istemiyorum...bir şey var sende çözemiyorum,illâ aşk yokluğun acısı mıdır diyeceğim susacaksın...içimde bir korku var,sende ki o şey...ne desen bilmiyorum,yalanlar söyle ama illâ bişiler söyle...etme iki gözüm,konuş benimle,bir yokluk var sende,çözemiyorum... Böyle sevdim seni,açtım kollarımı düştüm rüzgarına...yorulacaksın dedin-eyvallah dedim-dedim de işte bu korku yok mu?...ben göz göze gelip konuşmayı severim,her zaman kendimi,kendim savunurum,başkasına müsaade etmem,başkasının yasını tutarım,acısını paylaşırım,anladın mı tepeden tırnağa konuşurum,bunun içindir ki sana yabancı olmak istemiyorum,ben susarım da dinlerim de...o dönen dünyayı severim,çünkü içinde sevdiklerim var,biri de sensin...

O şey ! o şey !...konuşa konuşa buluyorum işte, yazmakla tamamlayamıyoruz birbirimizi,konuşmamız lazım,sen susuyorsun hep susuyorsun,ben korkuyorum,birden patlarsın diye..kelimeler arasına saklama kendini,işte boşluk bu...coşkularımız aşkımız yetim kalmamalı,bir ucundan aşkı yakaladık madem ki, cebimizde gezdirmeyelim aşkı,bizi geçsin biz koşalım ona doğru...imkansızı dene,söz veremem deme,herşey yalın olmalı,istersen yeni sözcükler bulayım sana,yeter ki susma...uzun söylev istemiyorum senden,parantez asla...virgül asla...noktaların arasında kalmışsın gibi...kalbinde büyüttüğün aşk hatırına konuş,öyle ferman beklemiyorum,o kadar gaddar değilim...

Etme iki gözüm,bak ne zamandır burdayım,seninleyim ve seninle konuşuyorum ve senden ses yok..Bir bakıma başının belası oldum senin,rahat bırakmıyorum değil mi?karanlıkları sevemem ki...bir kere çıkar şu sözcüğü...aslında bir şey daha diyeyim mi sana,binlerce kez uğraşsam da ya dilini çözemezsem,o zaman ben mi yenileceğim sana,yanıltma beni...

Hadi söyle be iki gözüm,ellerimizin birleştiği yerde sustuk,nefeslerimizin birleştiği yerde sustuk...istersen biraz daha ışıklandırayım söylediklerimi...-seni seviyorum- dan nefret ederim,herkesin dilinde,ben özel olmalıyım sesleneceksen eğer böyle seslen..hala bekliyorum...biraz eğil,nefesimi hisset ve -vazgeçilmezimsin- de...diyemeyeceksen bu sefer ben susuyorum,gücün varsa beni konuşturmaya, hadi konuş, çünkü ruhumu boğmaya başlıyorsun,fazla bekleyemem,nefesim sıkışıyor,kalbimin ağrısı diyemeyeceğim,başımın ağrısı olmaya başladın,çözemedim seni delireceğim de demeyeceğim artık,delirmeye de niyetim yok...gözlerin kal diyor,anılar kal diyor,belki de şarkılar kal diyor ama ben görmüyorum ,duymuyorum ve gidiyorum...

Şimdi mi...neyi...istediğimi mi?...söylüyor musun?...duymuyorum ki... Ben sustum iki gözüm,şimdi sen uğraş benimle ama zamanı ayarlayamadın bir türlü,şu virgülden sonra ben duymuyorum ve üç nokta da koymayacağım yazıma ...tek nokta...gidiyorum çünkü...vee gittim.

Nihal Mirdoğan