KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ALLAH AFFETSİN 17.BÖLÜM
" Oğlummm ! "
Azmi annesinin titreyen sesini duyunca iyice meraklanmış ; telefonu daha da kulağına götürdü ve...
" Anneciğim çok heyecanlısın; anlat hadi."
"Askerlik kağıdın geldi yavrum; Ankara; Polatlı ... Topçu Taburu...Birliği..."
Yüreği bir başka sevgiyle dolmuştu şu anda...En önemli ,en kutsal göreve başlayacaktı. "Öyle mutluyum ki... " diye içinden geçirdi.
"Ne güzel haber bu böyle çok sevindim çok... çokk.Yurdumun neresinde olursa olsun seve seve yaparım görevimi."
Esin ağladığını belli etmemeğe çaba harcarken bir yandan da elinin tersiyle gözlerini siliyordu.
"Evladım hayırlı olsun; Ebru’ya haberi sen verirsin diye onu aramadım."
"Bilirim; herşeyin en iyisini düşünürsün canım annem.Zaten bu akşam onunla yemeğe çıkacağız o zaman anlatırım."
( Mutluluk ,rengarenk kelebek gibidir;koşup kovaladıkça hep sizden kaçar.Ama gönül kapımızı sevgiye ,güzelliklere açarsak usulca gelip omuzumuza konar.Denemek ister misiniz ?)
" Unutmadan haber vereyim, babanla derneğin toplantısına katılacağız ;sen de bizi merak etme evladım."
Zil çalınca derse gireceği için annesinden izin isteyip telefonu kapattı...
Gülümser eşini kapıdan uğurladıktan sonra koşa koşa Hatice Hanım a gitti.
Gel...gell komşum ben de seni bekliyordum program başlamak üzere..."
( Okyanuslar kadar derindi özlemi bir gün... ahh ! birgün kavuşup öpüp koklasam diyerek çırpındıkça çırpınıyordu yüreği .Koynundan katlanmış ,kırışmış,küçük bir resim çıkartıp öptü ve gözyaşlarına boğuldu.)
"İşte resmi yıllardır saklıyorum.Sadece bu var elimde oğlumdan kalan hatıra. "
"Dur bakayım ; ayyy pek güzel bir bebekmiş." O da başladı ağlamaya...
Ve...programda gene aranan kayıplar,umutla bekleyişler vardı.Hatice Hanım telefon numarasını,posta adresini bir kağıda not etti.
" Bir ara anlat da ben yazayım ;sonra posta ile yollarız.
" Ne olur kocamın haberi olmasın ; ben yavaş yavaş ikna etmeye çalışacağım."
Mutfaktan meyva tabağını getirirken bir yandan da ...
" Haşaaa söyler miyim hiç...Burada konuşulan burada kalır komşum.Sen beni bilirsin."
Mavi gözleri gene bulutlanmıştı .
"Nerden başlayacağımı bilemiyorum inan."
Dikkatle Gülümser’e baktı çaresizliğini,pişmanlığını okudu yüzünde beliren kırışıklıklarda.
" Hele sen anlat ben ona göre toparlarım."
Uzaklara daldı gözleri sanki sanki geçmişi tekrar yaşıyordu...
" O zamanlar onaltı yaşındaydım. Çok ama çok cahildim ben...
Ve en son cümle " Ne olur yavrumu bulun bana ; yalvarırım .Gülümser Tuncer. Eskişehir.
" Başka söyleyeceğin var mı ?
" Bilmemm ...?
Zarfın içine mektubu yerleşti.
" Acaba elindeki fotoğrafı da göndersek mi?"
Sustu ; derin derin içini çekerek...
" Bu resimden başka elimde hiç bir şeyi yok nasıl veririm sen söyle?"
Hatice Hanım ona hak vermişti ama bir çözüm olmalıydı .
" Tamam buldum ...buldum...
Gülümser ona merakla baktı .
" Gene kafanda bir planlar var senin.Neymiş bakalım ?"
" Yaa resmin fotokopisini çektirip , yolluyacağız.."
Sevinçle doğrulup bir ayağını altına aldı.
" Sahi hiç aklıma gelmemişti ; doğru diyorsun."
İkisi de tabaklarındaki son kalan meyva dilimlerini iştahla yemeğe başladılar.
" Hadi ben kalkayım; evde yapılacak bir sürü iş beni bekliyor.Hakkını Helal et Hatice Hanım."
"Helal olsun; ne demek ;gene gel."
Kirpiklerini arasından süzülen yaşlara rağmen ; o güzel mavi gözleri umutla parlamıştı.
" Sahi televizyondan haber gelir mi ?"
" İnşallah diyelim komşum ;inşallah."
( Hüzün yağmurlarında ıslanmak hiç de zor değil;aslında güç olan büyük bir fırtınadan kurtulduktan sonra gökkuşağı gibi mutlu olmayı başarabilmektir.)
Diğer tarafta Azmi’yi sevdikleri askere uğurlarken;hem gurur,hem özlem ,hem gözyaşı birbirine karışmıştı. Otobüse binerken hepsi ona
"EN BÜYÜK ASKER BİZİM ASKER!" diyerek el sallıyordu...
NEŞE KIZILYAR
CAN DOSTLARIM ÖYKÜM SİZLERLE DEVAM EDİYOR ...
YORUMLAR
Okuyamadığım bölümleri toplu olarak okudum, roman tadında.
Esin ve eşi yıllarca emek ve sevgiyle büyüttüler, öz anne de
aramaya başlamış, haydi hayırlısı.
Tebrikler, okurken merakla takip ettiriyor, devamını merakla takipteyim, selam ve sevgilerimle.
GÜLDESTE
Evet... Toplu okumanın hazzıyla buraya kadar geldim sevgili Neşe,
Güzel bir konu ele aldın ve harika bir hikaye çıkarttın. Azmi gidiyor askere,
alır inşallah hayırla tezkere. :)
GÜLDESTE
Yılların puslu derinliklerinde hayat sessizce ilerler ,bir su misali önünde durulmaz engel tanımaz ,hayatlar kurulur ,hayatlar yıkılır ,kimi tamır edilir onarılır kimi kırık dökük kalır ,zaman aşımına uğrasada silinmez hatıralardan ,utkunda kalır ,yüreklerde çoraklanır ,bazan açarsın defteri silik silik okursun ,bazan bir damla göz yaşı damlamıştır satırlara silik olsada sen o anı hatılar dalarsın maziye öyle dalarsınki yanından yakıından geçilsebile fark etmezsin ,uzaklarda çok uzaklardasın ,bir deryaya kapıldın akar akar gidersin ,gidişin belki bir saat ,beelki 2 saat olur ama dönüşün hiç olmaz!!!! dönmek istemezsin kalmak istersin bırakmazlar geri dönüşü yok o gidişin ,yıllar sonrası başladığın yere döndüğünde bir ah çekersin yüereğin parelenir .yaşanmış güzel geçmişten yaşadığın güne merhaba desin ,yinede hayat yaşamaya değer ,sevgilerle cann kardeşim ,öykünü sık sık okuyamıyorsamda arada okuyorum ,dilerim askerimiz askerliği hayırlısıyla bitirir ,hayırlısıyla düğünü yaparız .ve yine dilerimki kayıp bulunur mutlu sona varırız esenliklerle..............
GÜLDESTE
Yapılan hatalara dair pişmanlıklar varsa içinde, işte o zaman yılların yükü çok ağır, düşündükçe insanın duygularına kara bulutlar toplanır. Bir esinti beklenir dağıtsın diye çok uzaklardan, dileklerde aranır teselli.Umutların üstüne doğar her sabah güneş, kim bilir belki özlenen güller açar yanaklardan…
Bu arada,Azmi’ye şimdiden hayırlı teskereler. Nişanlı gittiği için; ’’…kara gözlüm tepelerin ardından, daha güneş batar batmaz ordayım…’’ şarkısını özünden gelerek söyler artık askerliği süresince…
Kendini okutturan, bir sonraki gelişmeleri merak ettiren bir bölümdü yine.
Tebrik ederim Can Kardeşim. Gönül dolusu selam ve sevgilerimle…
GÜLDESTE
annem..... çok güzeldi yine...
yüreğin var olsun ve bu öykü bitmesin...
tebrikler kocamanından yüreğine... sevgimle.
GÜLDESTE
öykü her bölümde daha çok içine çekiyor insanı
bir sonrakini merakla bekliyoruz
umarım herşey güzel sonuçlanır
kutlarım arkadaşım
sevgilerimle
GÜLDESTE
GÜLDESTE
Merhaba...sevginin...yiğitliğin...vatan sevgisinin oya gibi işlendiği nadide bir yazı...Akıcı ve duygulu...gurur verici aynı zamanda...Çok tebrik ediyorum değerli kalem...saygılarımla...
GÜLDESTE
ilgiyle takip ediyorum çok güzeldi saygımla
GÜLDESTE
Neşe'ciğim, son zamanlarda çok kısa aralıklarla girdiğim için siteye yazını takip edemedim.
Oldukça ilerlemiş, geriye dönük hepsini okuyunca yorumlayacağım, selam ve sevgiler.
GÜLDESTE
handan akbaş
Şu anda bir yandan yemek pişiriyorum, bir yandan da bir iki yazı okuyup yorumlamaya çalışıyorum.
Neyse canımız sağ olsun da gerisi olur, sevgimlesin.
emeğine saglık annem...
kutladım saygımlaa
GÜLDESTE
GÜLDESTE
şu soğuklarda.... sıcacık yazı ..... bu kalem ....git gide güzelleşiyor....devam can çok güzel gid,yorsun saygılar
GÜLDESTE
yazan yüregi yürekten kutluyorum kaleminiz daim olsun ilhaminiz bol olsun saire dost
