Uykularda ki sessizlik ve dinginlik gibi huzur ister insanoğlu. Kimisinin uykusu bile cehennemdir bilemez. Şöyle bir durup sakince düşündüğümüzde uyku ve uykunun getirdikleri insana ne denli mutluluk veriyor. Lakin rahat uyku uyuyamayanlara ne demeli. Hadi bir gün, iki gün derdi olur ama her uykuyla karşılaştığında mı korkular içinde kalır ve irkilir. Kimi uykusuzluğu aşk getirir, kimisiniyse saymakla bitmeyen dünyevi dertler. Bazen insanı bir sinek bile uyutmazken o sinir bozucu vızıltısıyla, bazen de istese de uyuyamaz insan dünyanın en iyi yatağıyla. Ruhani rahatlık önemlidir uyumak için ve kafaların serin, boş olması için. Her ne kadar insanlar düşünmek istemese de maziyi; başından geçen kötü bir olayı. Birden yıldırım gibi düşüverir düşüncelerimizin en ücra köşelerine ve nasıl bir şeydir bilinmez ama o ücra yerlerdeki anılar, kötü düşünceler anında kafamızın her yanını kaplar, ele geçiriverir. Belki de insanı uyutmayan, unutturan ve somurtturan "bir düşüncedir" sadece....