Hayatın ederlerini sen aklının yollarına ser.

• 14 Ocak 2012 Cumartesi 11:32:40

asma yüzünü duvarlardan aşağıya
sürünmesin kaşlarına muabbetin izleri
cisminden aynalar aksederken
bakma gurup kendince düşer gider


Bir sen misin renklerden sıyrılamayan tek senmi küfrediyorsun fütürsuzca.En kalabalık olduğu zamanlarda bile insan içinden konuşur çoğu kez.

Tek aynada kendini görür, başı dik marur öylesine işte anla. Sen gibi ben gibi tek gibi.Sonra içine düşer bir kurt kemirirde kemirir. Kırt, kırt bir bakmışsın boşalmış, bakmışsın nafileymiş onca savruk savaşlar.

Hadi gel bir kez daha
yakalım bütün ışıkları
biliyorsun ben gibi
korkar birileri daha karanlıklardan


Söyle şimdi açıldınmı, nihavent mucizesi bu .Takılıp şöyle bir ritmine müziğin, sıyrılıp bütün fesatlıklardan, tek sen varmışsın gibi hadi salın.Hadi salınalım, hatta bağıralım sonsuza dek. Kimbilir, belki duyar birileri belki birileride istiyordur avaz avaz ses vermek. Kimin umurunda düşse duvardan yüzün ki bir sen biliyorsan nasıl canının yandığını.Güne nedensizce başlamak yoksa bol miktarda nedene bağlamak yataktan kalkmayı.

Hayatın ederlerini sen aklının yollarına ser.