NAMUS BÖYLE BİR ŞEY Mİ?

• 12 Ocak 2012 Perşembe 06:19:22

Namus böyle bişey mi?

Şu an yazacağım olay herhangi bir hikaye değil bizzat geçen sene yaşadığım bir olaydır …..Hayatımda unutamayacağım çok önemli bir olaydır benim için…..ve şu an bana hayatında en çok neyi merak ediyorsun deseler ben o bayanın akıbetini derim…..evet içinde tek bir bayan olan ama bütün bayanları simgeleyen bir olaydır bu……

(Şunu da belirteyim ben edebiyatta yazım kuralları yönünden oldukça cahil birisiyim….o nedenle bağışlayın beni…..hayatım boyunca sözeli hiç sevmedim…..en düşük notlarım sözeldi çünkü ben sözeli değil sayısalı sevdim)…….evet gelelim meselemize;

Geçen yıl bir yaz günü ben ve içimdeki ben ile birlikte haşırlı ve neşirli yürümekte iken bir sokağa girdim ve biraz yürüdükten sonra bir ses!!!!!.......

Sesin cinsiyeti belli….bir bayanın ağlama sesi bu…..

Gözlerim bu sesin cismini arıyor….nerden geliyor bu ses!!! Derken baktım az İleride, beyaz korkuluklu.. uzun bir duvarın dibinde mavileri bol giyimli bir bayan tek başına çömelmiş… sırtı duvara yaslı vaziyette ağlıyor……

Yaklaştıkça ağlamanın desibeli haliyle artıyor kulağımda…….. ama algısı değişiyor bu defa……. Yani normal duyduğum ağlamalardan çok farklı……ilk defa işitiyorum gibi birşey….nağmelerinde ağıt var o kadar belirgin ki….nağmelerinde acı ve isyan var o kadar belirgin ki…..yaklaştım yanına yoldan tek tük arabalar geçiyor ama kimse benim gibi henüz yürümekte değil o olay alanına……ve sanırım sıcağı sıcağına bir zamanla henüz……..yaklaştım iyice vardım yanına……

baktım 18-20 yaşlarında uzun düz siyah saçlı beyaz tenli iri gözlü gayet bakımlı spor giyimli genç bir kız……aynen çömelmiş sırtı duvarda gözleri ne sağda ne solda……gözleri tek bir yöne bakmakta göz yaşları öyle bir akıyor ki….öyle bir içli ağlayıp öyle bir yakıyor ki insanı….ben hem şok içinde şaşkınım, hem de yüzüm ister istemez büzülmekte…..içimde ayrı bir erime var…..şimdi sorayım mı diyorum neyiniz var sonra ne tepkiyle karşılaşacağımı kestirememe algısı da yok değil içim de…..ama dayanamaz insan o genç kızı orda öyle gören bir köpek bile olsa eminim bir şeyler yapardı…..

zaten merhametsiz bir insan bile onu görse merhamet ile anında tanışırdı… kaldı ki ben zaten kendimi söylemeyeyim…….neyse hemen onun seviyesine kadar çömeldim aramızdaki mesafe de normal yakınlıkta sonra anında ilk doğal sorumu sordum

- ablacım niye ağlıyorsun!.. ne oldu neyin var…!

Baktım hiç tepki vermiyor bırak tepkiyi yanında bir insan var hani kör biri olsa bile biraz kıpırdama olur ya…hani yabancı biri var nede olsa önünde biri var……yok tık yok….önünde ona göre yaşamdan belirti yok ya da olamaz gibi……gözleri mecburiyetten bile kıpırdamamakta….aynı vaziyet aynı yön aynı bakış ve hıçkırıklar hiç kesilmeden aynı feryat aynı figanla devam ediyor…….sonra endişem daha da arttı haliyle…aklıma başka bir soru da gelmiyor ilk sorunun cevabını alamayınca o an….tekrar sordum….

- ablacım neyin var neden ağlıyorsun hasta mısın?... rahatsız mısın neyin var?

Zaten sizli bizli resmiyetin sırası mı ki……sen tabi diycem…..ama zerre kadar kesinlikle kılı kıpırdamıyor….beni duymuyor….eğer duyuyor ise beni ama ben yardım etmek isteyen biriyim anlar halimi yani çekinmesine de korkmasına da gerek yok o anlarda böyle şeyler anında belirginleşmez mi ki…… oysa ki o aynı verdiği pozda… resim de aynı…. her şey aynı…..hiç tepki yok…..aman Allah’ım ilk defa böyle bir şey görüyorum aceminin ta kendisiyim…..normalde böyle değil ki…. değil mi yani….

bu kızın neyi olabilir diyorum ve sara gibi bir hastalık olabilirse sara değil ama ne bileyim onun gibi birşey olunca insan kendinden geçer değil mi……..ne bu diyorum….sonra sorularım meraklarım artıyor böylece…..bu defa elimi uzattım omzuna değecek şekilde…omzuna hafif dokundum ve hafifçe sallayarak yine sordum

- ya ablacım duyuyor musun beni neyin var söyler misin…hasta mısın….kötü bir haber mi aldın….noldu ablacım niye ağlıyorsun….

Sordukça yüzünde cevap arıyorum hani sesiyle cevap vermezse belki bir mimik yakalarım diye…..vallahi yine aynı tas aynı hamam….artık ne yapayım Allah’ım…elimi çektim eski mesafede yine sordum…

- ablacım!…..ablacım!….bayan!….hanımefendi….!!!!
- Yaw niye ağlıyorsun?….beni duymuyor musun?
- Evin nerde buralarda mı oturuyorsun?
- Buralara yabancı birimisin?
- Kayıp mı oldun?
- Rahatsızlığın mı var?

Hiç ama hiçbir zerre tepki ışık yok…….böyle bir insanla ilk defa karşılaşıyorum herhalde herkes içinde ender bir vaka olsa gerek…..nasıl birşey bu…..bu hastalıksa niye yerlerde değil kıvranmıyor sızlanmıyor nefesi kesilmiyor dövünmüyor…..hastalık mı bu….bunun adı ne peki…..ne biçim şey bu…duymuyor anladım da peki ama o gözleri niye hiç mecburi vazifesini yapmıyor….göz kapakları kıpırdamıyor….insan ağlar da gözü nasıl kıpırdamaz…..nası bişey bu……rol bile bu kadar başarılı olamaz….

bu defa biraz sustum soru sormaktan vazgeçtim yanında bir iki dakika kadar o ağladı ben sustum….düşünüyorum kısa bir süre sonra kendine gelecek normale dönecek ve en azından cevap verecek…..bekledim ama yine aynı yine aynı…..değişen bir şey yok…yanında bir sırt çantası vardı….o da maviydi…..iz peşinde bişeyler bulmak istercesine içimden çantasını karıştırmak geçiyor derken baktım iki genç bey daha geldi…..

-Hayırdır noldu?

Dedim böyle böyle…bu kez aynı sorularda onlardan geldi…..yok kimseye cevap ta vermiyor mimikleri de aynı durum vaziyet ilk an neyse tavizsiz devam ediyor……
Sonra o beylerden biri

- Çantasına bakalım da….belki bir şeyler buluruz…telefon kimlik adres neyse işte….bize bu kızı kendi yuvasına yakınlarına ulaştıracak bir bilgi bulalım……

Öteki bey de

-Ben de su bulayım bir yerlerden diye uzaklaştı….

neyse ben kendim elimi attım çantasına açtım ve baktım üstte siyah bir cüzdan onu görünce zaten tamam dedim daha çok incelemeye ve kurcalamaya gerek yok bayan çantası neticede…..sonra cüzdanın içindeki cepleri kurcalama gereği kalmadan nüfus cüzdanı ve birde resimli bir kimlik daha buldum onları çıkardım sonra gerisine bakmadan cüzdanı kapayıp elimde tuttum….baktım kimliğine kimlik bilgileri şu an aklımda değil ama ismi Nurcan dı(zaten olsa bile yazılmaz neticede), birde üniversite kartı vardı kimya öğrencisiydi daha birinci sınıftı…..hadi bir şeyler yapalım polise haber verelim ki bizi aşan şeyler elimiz kolumuz o kadar uzun değil……derken su da getirdi arkadaş….sonra açtım suyu sordum

-Biraz içer misin?

Yok yine tepki Sonra elime biraz su aldım ve yüzünde gezdirdim suyu…..belki biraz su kendine getirir diye sonra bu arada yine aynı şeyleri yine sordum….bu arada baştan beri cep telefonu hiç aklıma gelmedi….sonra diğer beylerden biri akıl etti....

- ya cep telefonu yok mu bunun deyince….

Evet ya vardır mutlaka cep telefonu(nihayet en garibanda var iken kaldı ki kız hali vakti yerinde gibiydi)……sonra kimliklerini geri bıraktım cüzdana sonra yerine bıraktım ve bu kez dedim cep telefonuna bakayım çantasında bulamadım……

mecburi üstüne yöneldim….korkma ben sadece cep telefonunu bulmak istiyorum dedim….sonra ilk önce elimi montunun cebine yarı parmak uzattım…..ve nihayet ilk hamlede buldum….kaliteli dokunmatik bir telefon……..çok sevindim…..tamam dedim şimdi kesin birşeyler buluruz….sonra baktım tuşlar kilitli….açılmıyor……haydaaaa…..sonra bayana sordum….

- Şifreyi söyleyebilirmisin?……
Umudum zaten yoktu ki beni yine yanıltmadı tık yine yok………Rakamlardan oluşuyorsa ben birden ona kadar sayıcam sen o şekilde gözlerini kırp bari de bulalım şifreni dedim….
Sayıyorum yine yok……..

sonunda ayağa kalktım arkadaşlar bu bayanı bence hastaneye götürelim….yani bunun durumu çok ciddi dedim….baksanıza bu dünyada değil bu dedim….sonra diğeri yok dedi polisi önce arayalım…..ben de dedim ki…..bana kalsa önce hastaneye götürelim ki en azından hem müdahale ederler hem de zaten polis orda da var…..tamam dediler….

sonra yoldan geçen taksimi olur kamyonet mi olur demeden el attık ilk gelene……eski bir Renault araba içinde bir amca…..sonra anlattık kısa bir özetle

- tabi tabi hemen getirin götürelim hastaneye dedi

sonra yanına yaklaştık bir koluna ben diğerine de diğer bey girdi ve kaldırdık ayağıya…..çantasını da aldık…bizimle yürüdü ama yani kendisini tanıdığım andan itibaren tepkisini özgür adımıyla gösterdi ve ben biraz rahatladım……arabaya doğru yürüdük biri arka kapıyı açtı sonra oturttuk sonra o iki genç bey dediler ki

- arkadaşım sen gideceksen bizim gelmemize gerek yok zaten işimiz var…..sen götürsen daha iyi olur….

Tamam dedim olur olur!.....Allah razı olsun dedim sağolun eyvallah dedim ve kapıyı kapatıp amca gidelim en yakın hastaneye dedim……amcada sordu bende biraz anlattım….

-Ah evladım vah vah yazık yazık…..neyin var ne oldu diye..o da arada soruyordu
Sonra vardık hastaneye amca dedi ki bana..

-yeğenim ben gitmek zorundayım!

tamam dedim amca Allah razı olsun….zahmet ettin dedim…Allah hayrını kabul etsin dedim ve gitti.

Sonra koluna girdim yürüyordu çantası da diğer elimde zaten…..merdivenlerde de rahat çıktı….sonra hemen acile girdik…..

Doktoru görür görmez……hocam dedim bu bayana yolda rastladım……baktım ağlıyor….ne yaptımsa hiçbir tepki vermiyor….sonra bende insanlık namına aldım getirdim…..

- iyi yapmışın sağol dedi
- hemşire hanım hemen şuraya alın uzatın dedi bayanı…..
- birazdan ilgilenicem…..

ben de dedim bu arada polise gideyim…..gittim hastane polisine….durumu her şeyiyle ayak üstü anlattım…..o da sağol dedi ama hani doktor alışıktır ya kan görmeye o da vaka mütehassısı gibi çok da yüzü ve ilgisi böyle istediğim gibi değildi yani…sen vatandaşlık görevini yaptın biz ilgileniriz şimdi dedi…..tamam dedim Allah razı olsun dedim…..buyrun dedim acilde kendisi dedim……

polisle beraber içeri girdik….bu geçen arada inşallah bir gelişme vardır umudu ile içeri girdim ağlaması kesilmişti şükür……ama sessizdi yine….polis sordu

-noldu bir şeymi oldu size?…..neden bu haldesiniz?….dedi önce

tabi bu kez göz yaşı durmuştu ama tepki yine yoktu….

sonra doktor da geldi……sonra kollarına baktı….. yani sonradan çaktım doğru yani uyuşturucu olabilir di……sonra soruları başladı polisin…..doktor da gözleri tavana sabit bakan bayanın gözlerini inceliyor sonra o da soru sordu….sonra hemşireye döndü ve bir iğne ismi dedi onu yapın talimatı verdi sonra yine bakıcam dedi..ben de o sırada sordum doktora…hocam neyi olabilir niye böyle dedim….dedi ki
-şok geçirmiş

der demez hiç düşünmemiş ki şokta olduğunu…şok böyle bir şey mi sanki….yani şok teşhisi ile o gördüklerim arasında dağlar kadar fark vardı ve aynı zaman da şok çok basit geliyordu bu vakaya…..şok nerde bu nerde…..diye içten söylenirken doktor gitti….

Polis ile kaldık beraber…..polis dedi ki

-üstüne başına baktınız mı çantasına falan birşeyler buldunuz mu?

Valla dedim bi nüfus cüdanı bir bu üniversite öğrenci kimlik kartı vardı işte zaten cep telefonu da kilitli açılmadı…..ama detaylı bakmadık ne cüzdana ne çantaya….derken elini attı çantasına…. Sonra ilk önce cüzdanını aldı eline ve tabi kimlikleri çıkardı önce sonra baktı kimliklere….sonra aramaya devam etti…..

iç ceplerini tek tek aradı sonra küçük beyaz bir çizgili kağıdın parçasını buldu……benim de polisle aramda bir adım mesafe var…….polis o kağıdı aldı sonra ikiye katlı olan kağıdı açtı birkaç saniye gözlerine yaklaştırarak okudu ki ben de gözlerimi zaten kağıda dikmişim benim gözüme ilişen biraz iri harflerle çok çok acemice yazılmış sanki yazmayı yeni öğren biri gibi harfler düzensiz ayarsız yani ona gözüm takıldı iki satır yazıydı…. içeriğini bir adım mesafeden okumaya fırsat bulamadan polis kağıdı offf çekerek kapadı…..

Allah Allah!!... iyice meraklandım……..memur bey noldu dedim….sonra birkaç saniye kıza baktı ve sonra bana döndü dedi ki
-bu kızın başına çok kötü birşey gelmiş dedi…..

ben tam neeeee!....nası yani kötü bişey derken sonra tekrar kağıdı açtı ve ben de yaklaştım iyice ve ben de okudum bu kez...
kağıtta aynen şu yazıyordu o çirkin sayfada o çirkin yazı da aynen şu vardı
- SEN BENİM KARIMSIN ARTIK….SEN BENİ SEVECEKSİN…..SENDEN VAZGEÇMEM….aynen öyle yazıyordu…..

Evet yazı böyleydi….. anlaşıldı mesele……. söz de bitti…..herşey de bitti….polis küfüre başladı…..

-Şerefsiz it oğlu it….orospu çocuğu dedikçe dedi

Ben şoktayım….inanamıyorum……kanım dondu….tenim soğudu……terlemeye
başladım….gözlerim küçülüyordu kapattım bir süre……elim gözlerim de…..
O kızı bu hale getiren şey ortada artık….

Ben erkekliğimden utanıyorum…..yüzüm kızarıyor…..yerin dibindeyim en dibindeyim
Bu kıza bu can verilecek bu şirin kıza ya bu nasıl yapılır…..nasıl kıydın şerefsiz…..
Bu kızı bu hale nası getirdin…..vahşi bir köpek bile bu hale getiremez….vahşilerin üstündeki yaratık…..hangi cehennemdesin…..elime nası geçersin….şerefsiz…
Sonra zaten şahsen benim bütün uzuvlarım abartısız öfkede ve döndüm kıza baktım bir kere daha…..vahhhh ki vahhhhh…….

ben erkek halimle senin ne yakınınım ne eşin ne dostum….ben böyle iken sen böyle olmaz mısın ….yüreğim dayanmıyor…….

Sessiz bir süre bekledim öyle dalmışım……doktor tekrar geldi…..polis durumu anlattı…..sonra zaten insan olan herkesin ortak tavrını o da aynı şekilde sergiledi….sonra bir şeyler yapıyordu kıza muayene falan……sonra kız kendine biraz geldi….o arada polis ilk önce
-Nurcan! Dedi…..cep telefonunu açabilirmisin dedi….

Sonra polis elindeki cep telefonunu Nurcan’a uzattı…Nurcan garibim zar zor açtı kilidi….ve bir şeyler mırıldanmaya başladı….polis yaklaştı iyi duymak için yenge demiş yengem yengem demiş…..

Polis dedi ki

-Yengeni arıycam tamam da annen babanı aramayayım mı dedi
-Nurcan da....ıııı…. dedi….

Nası desin ki anne babaya o an kendi derdini unutmuş biraz kendine gelir gelmez hemen ailesinden kaçma ve saklanma derdinde ki demek yengesi ona daha yakın bu durumda…….
Sonra polis yenge yazan ismi aradı….sonra

-Hanımefendi siz Nurcan……nin nesi oluyorsunuz dedi….. şu an kendisi hastanede korkmayın kaza falan yok dedi…..yolda rahatsızlanmış ve bir vatandaşta sağ olsun almış getirmiş hastaneye kadar gelebilir misiniz dedi…..sonra durumunu sormalı ki yengesi…polis de yok yok endişelenmeyin iyi iyi dedi……ne kadar zamanda gelirsiniz dedi…..sonra iyi tamam dedi ve kapattı…..

Sonra iyi dedim en azından sahibi gelecek neyse benim işim de bitti… nede olsa Nurcan artık emin ellerde en azından dedim içimden…..

Memur da bana döndü
-Kardeş Allah razı olsun artık gidebilirsin dedi…..

Ne demek kim de olsa aynı şeyi yapar da ama ben keşke bu durumu öğrenmemiş olsaydım ve dedim ki inşallah gereği yapılır....hele gelsin de kendine dedi....sonra başımı salladım…son kez Nurcan’a baktım….

Nurcan dedim….korkma her şey yoluna girer inşallah….bak daha gençsin her şeyin baharındasın….Allah büyük dedim….falan tabi ne diycem başka…Hadi Allah’a emanet ol.....dedim ve polise de hoşçakalın dedim ve yüreğimi orda bırakarak…..sırtımı utana utana döndüm ve ağır ağır büklüm büklüm yürüdüm……

Şimdi ey namus!!!…..sen nasıl bir şeysin böyle bir şey mi!!!

Namus böyle bir şey evet ta kendisi……ben ilk defa namusu gördüm…ben namusu ilk defa orda gördüm…..ne ana…. ne bacı…. ne yar….bunu hangi erkek görse namusu ilk defa görürdü….evet herkes namus sahibi ama benim sözüne ettiğim o değil işte….kimse namusun kendisiyle tanışmaz böyle…..

Namusun asıl kavramı böyle bir şeydi işte…..
Ben namusla o gün ilk defa tanıştım…..kavramıyla özüyle ilk defa tanıştım kendisiyle……
Namus o kadar ağır o kadar ağır bir şeydi ki……

Şimdi biri namussuzum ben böyle böyle diye mevzuya girse bile ben ona derim ki sus namus öyle bildiğin gibi basit bir şey değil kardeşim….sakın deme bir daha deme kardeşim….

Bir genç kız kirlenmişti ve ben o zamanın içindeydim……

Demek ki kıza zorla sahip olmuş uyutmuş şerefsiz önce….. belli ki kendinden geçirmiş…sonra şerefsizce emeline ulaşmış…sonra kaçmış ve bir not bırakmış….cahil biri olduğu yazısından belliydi…..kendisi de iğrenç yazısı da iğrençti…..kızı mutlaka kendinden geçirmiş ti….çünkü kız kendinde olsaydı direnmez miydi….nası direnmezdi…. böyle biri…en kötü ihtimalle teslim olmadan son nefesine kadar parçalardı birşeyleri…..keza her tarafı çizik olur yırtılır üstü başı yırtılırdı…..belki eline bir şey geçirir bir şeyler yapar öldürürdü belki….ve mapusa girseydi namusuyla en azından böyle en iyisiydi….

Olayın iç yüzü basitti…..kesinlikle kendinde değildi o an……ve uyanmış…..ve maalesef bitmişti…..iş işten geçmişti….mutlaka orda ölmüştü ve bedeni istemsiz üstünü giymiş…..ordan başlamış ağlamaya ve demek ki benim gördüğüm bulduğum duvarın dibine kadar dayanabilmiş sonra tükenmiş çökmüştü….Allah belanı versin hayvana kurban ol sen….sen hayvana kurban ol…şeytan üstü sen….sen aşağılık varlık üstü sen…..sen nası kıydın bu kıza…..

Ona bu şerefsizliği yapan yaşamamalı….dünyanın bütün suçluları yaşamalı ama o yaşamamalı….katli sevaptır….zaten İslam da öyledir….kesindir katli…hem de taşlanarak….keşke öyle bir hediye olsaydı şimdi…..her taşta bir ah alsaydım…..kolay da ölmeseydi…..evet dünyada bunun gibi vakalar maalesef çok var hatta küçücük çocuklara kadar uzanıyor…..eyvah ki ne eyvayhh……..

yasalarımız idam etmiyor ki hatta besliyor yaşatıyor mapusa girse….ha girmese zaten devam ediyor böyle şerefsizler emellerine….

Namus bir kızın evet kesinlikle her şeyi…..hayattaki en önemli şeyi…..evet biliriz namusu ama ciddiyetini önemini bir kız için ne demek olduğunu ne anlama geldiğini ben orda gördüm…..bilirdim ama böyle bilmezdim….bilirdim ağır birşeydi ama bu kadar ağır olduğunu bu kadar ciddiyet üstü…..hassasiyetlerin en zirvesi olduğunu bu kadar bilmezdim……..ben gördüm….ve ben hiç unutmam ve hala gözümde

Ve ben o gün namusla tanıştığımdan itibaren şimdi en çok namustan korkar oldum…..

Ölmekten değil namustan korkuyorum şimdi……

Kimseden değil namustan utanıyorum şimdi……

Namus deyince aklıma ilk ne anam ne bacım ne yarim geliyor aklıma ilk Nurcan geliyor şimdi……o her şeyi kapsıyor ve gözümde namusun kavramıdır artık Nurcan

Nurcan benim gözümde Namusun ta kendisidir…….

Şimdi nerde acaba ne halde kim bilir……

Ey güzel Allah’ım sen Nurcan’ı kurtar….. alnına yazmışsın bilirim….inançlı insan kadere inanması gerekir…ben de inanıyorum ama inşallah onun her iki dünyası da cennet olur….canı gönülden duam budur……

O namusludur şimdi….ilk gün neyse yine o dur şimdi….o erdemi yüksek o şanı yüksek kavramını nazarımda yitirmemiştir…kendisi kendi eliyle kendi isteğiyle vermedikten sonra hiçbir şey değişmemiştir nazarımda……

Allah kimseyi bu duruma düşürmesin ve namusuyla sınamasın….AMİN….