KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1155 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
HAYAT NASILDA KIRDIN BENİ....
Hayat benim için hep zor geçti ama üstesinden gelmeyi hep becerdim...Kırıldığım da oldu,üzüldüğüm de,acı çektiğim de oldu sevindiğimde ama aralarda yaşadığım kısa mutluluklar ,beni hep hayata bağladı...Pes etmek benim karakterim olmadı hiç bir zaman...Ben 12 Eylül’ün zor ve acılı dönemlerinden ruhu,duyguları,düşünceleri hasar görmüş bir gençlikten geliyorum..O günlerden bu günlere gelirken hayatın sillesinden geçmiş biri olarak, geçen süreçte her şeyin daha kötüye gittiğini görmek ne kadar üzücü...
Şu sıralar Türkiye’nin gündemi, sürekli yapılan tutuklamalarla ,ekonominin her geçen gün daha kötüye gitmesiyle insanlar korku içindeler...Ben de öyle...Güzel yurdumda yaşananlar beni oldukça endişelendiriken,kişisel hayatlarımızda yaşanan sorunlar da üstüne tuzu biberi oluyor...Bu halde iken hayata nasıl gülümseyebilir ki, insan !!!...Tam gülümsemek isterken ,duygularını,insanlığını incitecek öyle şeyler oluyor ki,kolun kanadın kırılıyor...Uzun bir süre kendine gelemiyor,toparlanamıyorsun...Sanki hayatın dikenli yollarında yürürken ,geldiğimiz son nokta ,bir çıkmaz sokak gibi...!!! Kendimi o çıkmaz sokakta duvara toslamış gibi görüyorum...Bu ,beni umutsuzluğa götürüken diğer taraftan hayatın bu karmaşasında yaşananlar ,insanlarımızın nasılda yıldırılmış korkutulmuş hatta nasıl sindirilmiş de sesini çıkarmaz hale getirilmiş olduğunu görmekten çok ama çok ızdırap duyuyorum...Nasıl bu kadar duyarsız ,susturulmuş bir toplum haline geldik..İster istemez yurdumuzda gelişen olayların yarattığı korku imparatorluğu,kendi hayatlarımıza da bomba gibi düşüyor...Nasıl bir çıkmazın içine düşürüldük,nasıl bu ölüm uykusundan uyanırız,sürekli kafamı yoruyor...
Birşeyler yapmalıyız dostlar,birşeyler....Çocuklarımızın geleceği için....Cumhuriyetimize ve yurdumuza sahip çıkmak için....Olanlara seyirci kalmamalıyız..Hepimiz tepkilerimizi koymalıyız...Aksi halde çok geç olacak...Güzel vatanımda hiç bir şey doğru ,düzgün gitmezken ,ben nasıl iyi olabilirim...ben nasıl huzur bulabilirim,söyler misiniz,bana???
Yaşamın zorluklarıyla hırpalanan yaralı ruhumuz ,hasarlı duygularımız iyileşecek mi ,mutlu olacak mı bilmem ki....
..Zaten başını güvenle yaslayacağın bir omuz,seni kayıtsız şartsız sevecek bir yürek de olmayınca hayatında...hayat anlamını kaybediyor sevgili dostlar ,öyle değil mi...
GERİYE; ’Hayat nasılda kırdın beni ’ demekten başka birsöz kalmıyor sevgili dostlar..
Bu gün her zamankinden ,daha çok duyguluyum ve hüzünlüyüm...Hayata dair,insana dair her şey beni duygulandırıyor...SİTEMİM SADECE HAYATA....GELDİK ,GİDİYORUZ...GÜLMEDİ YÜZÜMÜZ.....BU MU HAYATIN ADALETİ...çoook kırdın hayat beni çooook...
Sevgili dostlar,bugünkü yazımla,sizinle dertleşmek istedim..sizleri üzdüysem affola...
SEVGİYLE KALIN....
YORUMLAR
Sizi çok iyi anlıyorum,ben de aynı durumdayım,hani derler ya ruh ikizi işte öyle,hayat nedense hep kırdı,ezdi beni de ama hep ya sabır diyerek direnmeye çalışıyorum.Çok içten,doğal,yüreğinizdekileri olduğu gibi dillendirmişsiniz,bir anlamda iç hesaplaşma olmuş gibi.Hepimiz öyle değil miyiz,hep hayatımızın muhasebesini yaparız.Siz objektif bir bakış açısıyla içinizi dökmüşsünüz.
