BİR DEDİ İKİ DEDİ ÜÇ DEDİ 2

• 4 Ocak 2012 Çarşamba 15:49:27

Kadın gardolabın kapağını açtı.Askılarda ki giysilerine baktı çok fazla giysisi yoktu.Buraya gelirken fazla kıyafet almamıştı çünki oradan bir an önce ayrılması gerekiyordu.Sarı elbisesine baktı aldığı günü hatırladı bir akrabalarının düğünü için almıştı.Kocası ona bir kez daha aşık olduğunu söylemişti.Siyah eteğine baktı bunu da çocukları anneler gününde almışlardı.
Çocuklarım ah benim evlatlarım dedi ah çekti.Gözlerinden yaşlar boşalmıştı zaten çocukları aklına gelince gözyaşlarına engel olamıyordu.Çok fazla zaman geçmemesine rağmen sanki bir asır gibi gelmişti.Çocukları burnunda tütüyordu geriye dönebilse öyle bir şey mümkün olurmuydu acaba?
Gardolaptan kutuyu aldı kapağını açtı.Gelirken bunları ancak alabilmişti onun için çok değerliydi.İçindekileri sanki kutsal emanetlermiş gibi tek tek çıkardı.Onun için kutsal emanetler kadar değerliydi çünki içinde çok kıymetli eşyaları vardı.Fotoğraflara tek tek baktı.Kaçtığı geçmişi burada saklıydı gelinle damadın olduğu fotoğrafa baktı.Ne kadar çok zaman geçmişti ne kadar da gençti kocası da çok genç gözüküyordu ikisi de çok mutluydular.Birden anılar hucum ettiğinde pişmanlıkları artıyordu.Diğer resmi eline aldı kucağında bebekli bir kadın vardı.Büyük oğlunun doğumu aklına geldi kocasının heyecanı ve ikisinin de mutluluğunu düşündü ve diğer çocukları doğduğunda yaşadıkları mutlulukları aklına geldi.Gözleri söz dinlemiyordu engel olamıyordu ağlamasına resimlerini hepsine baktı geçmişte yaşamıştı sanki saatlerce ve hiç geri dönmek bu güne dönmek istemiyordu.
Kocasını düşündü aslında iyi bir adamdı ve onu sevmişti.Hem de çok sevmişti nasıl bu hale gelmişlerdi.Neydi yolunda gitmeyen yanlış olan neydi.Hata kimdeydi buraya gelirken hep kocasını suçlamıştı ama şimdi düşündüğünde kendi hataları olduğunu da anlamıştı.Belki yıllar yıpratmıştı ikisini de onun ilgisizliği belki de bilmiyordu.
Neden öyle olduğunu bilmiyordu sormuştu da ama hep kaçmıştı.Konuşmak mümkün değildi hep kaçamak cevaplar veriyordu.Saçma sapan konuşma, gereksiz şeyler bunlar,ne yapayım yani daha ne istiyorsun gibi kaçamak cevaplar.Kavgadan da hep kaçmıştı kocası bazen duvarlarla konuştuğunu düşünürdü kadın.Kocasının onu aldattığını bile düşündü kocasına sordu asla dedi yemin ederim ki seni asla aldatmadım demişti.Kadın inanmıştı çünki kocası o kadar karmaşık bir adam değildi .Basit düşünürdü basit yaşardı fazla akıllı değildi ama kurnazdı. İnce düşünceli kibar biri değildi.
Oysa kadın karmaşıktı akıllıydı en azından ondan daha akıllıydı.Kadın kadındı işte bir kadının istediği basit şeyler istiyordu kocasından.Fark edilmek istiyordu dünyadaki tek kadınmış gibi ilgi bekliyordu.Sevilmek istiyordu bazen bir kadın gibi bazen küçük bir kız çocuğu gibi sevilmek istiyordu o kadardı çokşey değildi bunlar kadına göre.
Kadın çirkin , nemrut,suratsız,soğuk bir kadın değildi aksine cıvıl cıvıldı.Etrafında ki herkes hayrandı hatta arkadaşlarının kocaları bile hayrandı ona bakışlarından anlıyordu.Kahkaha attımı herkes onun bu neşesini kıskanırdı. Son yıllarda neşesi gitmiş içine kapanmıştı.Kocası bunun farkında değildi karısının sustuğunun farkında değildi bu kadını kahrediyordu.
Çocuklar büyümüş artık eteğinden düşmüştü.Kadının evdeki sorumluluğu ve işi azalmıştı ve düşünmeye başlamıştı.Kendisini düşündü ne istediğini düşündü.Kocasını düşündü acaba onu seviyormuydu hatalarını görmeye başlamıştı.Şimdiye kadar iş güçten kocasını inceleyememişti.Onun hatalarını kusurlarını kendine davranışlarını gördü.Bu onu çok üzdü hayel kırıklığına uğradı.Yıllarca nasıl böyle bir adamla evli alabildiğine şaştı.Kadın kendini geliştirmiş ama adam olduğu yerde sayıyordu tek bildiği işiydi başka bir konuda bilgi ve ilgisi yoktu.Oysa kadın kendisi araştırıyor yeteneklerinin farkına varıyor kendini yeni yeni tanımaya başlamıştı.Bu kadının hoşuna gidiyordu onu kendisine layık görmemeye başlamıştı ve bu kadını üzüyordu.Kocasına anlatmaya çok çalıştı ama anlatamadı.
Sonra bir gün o karşısına çıktı.Onu görünce eli ayağı birbirine dolanıyordu.Onunla konuşmak çok güzeldi ona hayrandı.Adam çok güzel konuşuyordu her şeyi biliyordu çok kültürlü ve akıllıydı.Etrafında bu kadar akıllı güzel konuşan her şeyi bilen biri yoktu ve kadın ona hayrandı.Çok kibardı nasılsın diye soruyordu ,bu gün ne yaptın diye soruyordu kocası uzun zamandır bu tür sorular sormuyordu.Sorunu olduğunda dinliyor sorunu çözmek için kadınla konuşuyor çözüm yolu arıyordu onunla birlikte.O da farklı bakmaya başlamıştı kadına kadın bunun farkındaydı ama kadın aşk istemiyordu sadece her şeyi konuşabileceği bir dost arıyordu.Allah ta biliyorya adam kadını kocasına döndürmeye çok çalışmıştı.Kocasının neler istediğini nasıl davranması gerektiğini anlatırdı.Kadın sözünü dinler onun dediği gibi kocasına davranırdı ama yok her şey bitmişti.Bu evliliği kurtarmak mümkün değildi.Kadınla adam aşık olmuştu istememişlerdi böyle bir şeyi ama olmuştu aşktı bu planlanamazdı
Ve o gün her şeyi değiştiği sonun başladığı o gün ikisi de artık duygularını biliyordu.Artık bu duygulara karşı koyamıyorlardı evet artık yaşanmalıydı .Ondan ayrılamazdı ve kalpleri gibi bedenleri de birleşti ve ruhları.Kadındı o ve duyguları vardı aşk vardı ve çok mutluydu adam da çok mutluydu.Yaptığının çok günah olduğunu bliyordu ama olmuştu. İşin kötü tarafı kocasını aldattığı için pişmanlık duymuyor aksine onun hak ettiğini düşünüyordu.Sadece çocukları onlar için çok üzülüyordu onlara nasıl yapabildi bunu ama kendine engel olamamıştı ve olamıyordu.Adama öyle bağlanmıştı ki onsuz nefes alamaz olmuştu aşıktı hem de on yedi yaşındaki kız çocuğu gibi aşıktı.
İlk kez böyle hissediyordu kendisini peki diyordu bu aşksa yıllar önce kocasına hisetiği neydi.Kafası çok karışıktı vicdan azabıyla birlikte çokta mutluydu iki duyguyu aynı anda yaşıyordu.Çok karmaşık bir durumdu neydi bu belki de yaşlanmaya başladığını düşünüyor ve kadınlığını hissedeceği az zamanın kaldığını düşünüyordu.Ne kadar kadınlığımı yaşarsam okadar kardayım diye düşündü belkde.Kocası ona bu hisleri vermiyordu çünki onu sevmiyordu bunu kesin biliyordu.
Kadın aşkın büyüsünden evde neler olup bittiğinin farkında değildi Kocasının ona bakışını kuşkularını görmüyordu çünki onu gözü görmüyordu. Kadın aşkıyla buluştuğu bir gün kocasının takip ettiğinin farkında değildi.Kadın adamın evine giderdi hep onun evi müsaitti Ama o gün farklıydı o gün her şey biticekti.Kapı çaldı adam gömleğinin düğmelerini ilikleyerek kapıyı açmaya gidiyordu kapıyı açtı ve adam.Kadın bağırtıları duydu kocasının sesiydi bu kadın şoktaydı ama aşık olduğu adamında sesigeliyor kavga ediyorlar ve kocası adamı dövüyordu.Kadın salona geçti saçı başı dağınıktı.Kocası kadını görünce kala kaldı.Nasıl nasıl diyordu sadece neden diyordu.Kadın bir şey söyleyemiyor sanki dili tutulmuştu.Kocası sakın bir daha eve gelme sakın dedi ve yumruğunu sıkıp savurdu havaya ve gitti.
Kadınla adam şoktaydı öylece kalakaldılar.Bir birilerine bakıyorlar ve tek kelime etmiyorlardı.Kadın adamın kanlı yüzünü temizledi kocası fena benzetmişti adam susuyordu.Kadın sonraki gün evinden eşyalarının bir kısmını ve bu fotoğrafları aldı bir daha o eve hiç gitmedi.
Kadın çocuklarına anlatmaya çalıştı ama hepsi ne olduğunu biliyorlardı çocuk değillerdi.Annelerini suçluyorlar ve kesinlikle onunla görüşmek istemiyorlardı.Kadın ne yaptıysa çocukları onu affetmiyor hatta düşman görüyorlardı.Kadın önceleri sevgilisiyle çok mutluydu aşklarını dolu dizgin yaşıyorlardı ama çocukları ya çocukları oğulları kızı.
Onlar burnunda tütüyordu büyük oğluyla kızının işyerine gitti kovdular çocukları kovdu küçük oğlu da okuldan kovdu.Kadın bir türlü çocuklarıyla görüşemiyor onlar affetmiyor neden diyorlardı.Babamda olmayanda onda olan ne var değermiydi.Babama ve bize bunları yapmaya o adam ve aşkın değermiydi.Babaları çok perişanmış düzelememiş bu ihaneti kaldıramıyormuş ve bunun suçlusu sensin diyorlardı.Haksız da sayılmazlardı kendide düşünmeye başladı değermiydi.Çocuklarını ailesini akrabalarını dostlarını kaybetmeye değermiydi çünki herkesi her şeyi kaybetmişti.
Kadın iki kişilik aşk olmayacağını anladı sadece iki kişinin aşkı yetmiyordu.Bunu öğrenmek ona çok pahalıya mal olmuştu.Sevdiği aşık olduğu her şeyi uğruna terk ettiği gemileri yaktığı adamla işler iyi gitmiyordu.Kadın çok mutsuzdu çocuklarını çok özlüyor sürekli ağlıyordu.Adam sonunda dayanamadı ve ya ağlamayı kesersin yada defolup gidersin dedi.Bu kadardı işte büyük aşk bu kadardı ve bitmişti daha birkaç ay geçmişti.Adam bunları söyleyip kapıyı vurup çıkmıştı.
Kadın kendini çok sefil görüyordu geri dönemezdi.Olmazdı hangi yüzle utanmadan nasıl geri dönerdi.Zaten gitse bile onu kabul etmezlerdi istemezlerdi.Daha dün kızınla oğluna gitmiş kovmuşlardı beni affetmicekler diye düşündü.Onlara bu kara lekeyi süren kendisiydi ve kendi temizlemeliydi kararını o zaman vermişti.Kararından dönmeyecekti her şey hazırdı çocuklarına yazdığı mektuba bir daha baktı okudu ‘beni affedin’yazılıydı sadece iki kelime
Başka yazacak bir şey bulamamıştı çünki suçluydu.
Dışarıdan ezan sesi geliyordu cami yakındı.Kadın dışarıda kar yağmasına hava çok soğuk olmasına rağmen pencereyi açtı ezanı dinledi.Bu günlerde Allahtan hep af diliyor saatlerce ağlıyor tövbe ediyordu kendini ibadete vermişti.Absestini aldı seccadesini serdi namazını kıldı.Namaz bitince uzun süre kalkmadı ağladı af diledi tövbe etti ağladı çok ağladı.
Her şeyi kontrol etti her şey hazırdı cesaretini topladı.Başını kaldırıp avizeye baktı daha önce denemişti ama yinede düşündü ağırlığımı inşallah çeker yarım kalmamalı dedi.Sandalye ye çıktı boynuna kalın ipi geçirdi kelimeyi Şahaadet getirdi.Sandalyeyi tam tekme vurup devirecekti ki bir an korktu bir defada yapamıyacağım dedi.Üçe kadar sayıp sandalyeyi öyle tekmeleyip hayatıma son vericeğim dedi.
Bir dedi acaba vaz geçsem mi keşke hiç bunlar yaşanmasaydı dedi.İki dedi evlatlarım affedermi ama affetmezler dedi.Üç dedi evin kapısı çaldı bir kız ANNE dedi VE

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA
4.1.2012