Sıcak günlerde "yakıcı"lıktan söz etmenin o kadar da sevimli olacağını sanmıyorum.Bir sade dondurmanın buz gibiliğini,damaktaki lezzeti ya da acımasız reklamlarda gözümüze dürtülen soğuk içeceklerin buzlarla birlikte bardaklara bocalanışının yanında,cehennemi andıran şu havada,sıcakları konuşmak ne kadar etkileyicidir bilmiyorum.Yorumlarınız düşüncelerinizi belirleyecektir elbette.Şiirlerde anlatılan toplumsal birikimi okuyucunun ne yapıp ne edipte zorla "tatlı bir muhabbete"devinimleştirdiğini gelen yorumlardan hissediyorum,anlamaya çalışıyorum..

Şiirlerde genellikle "ölümü"kişiselleştiririz süsleyerek.Oysa ölüm şu sıralar şiirlerde zevk olmaktan çıkıp bütün canlıların istesekte istemesekte can evine çökmüş ve aymazlığımıza en acımasız biçimde yanıt vermektedir.Nasıl?..Bizim acımazlığımıza aynı şiddette yanıt vererek!

Su;bedenimizin neredeyse tamamını oluşturuyor.Biten su demek,bedenimizin bitmesi demektir.Neden damacanaları doldurup,kendimizi bir kaç gün güvende hissederek "ne olacak görelim",ya da "birileri bir şeyler yapar canım efendim,bu böyle gider mi hiç" sığınmacı,mandacı düşüncelerle kabuğundan dışarı çıkmadan yalvaran,sığınan,bekleyen insanlar yerine;"neden?,nasıl olur?,kim?"lerin peşine düşüp,eylemsizlikten eyleme doğru yol almıyoruz.

Ne mi yapılabilir?:Elimiz,şikayetler için telefona uzanabilir.Elimiz bir kalemi tutarak çizgisiz bir kağıda dilek ve şikayetini açıklayan bilgi belge gözlemleri aktarıp Cumhuriyet Savcılıklarını harekete geçirebilir.Bu yolda daha aktif eylem ve devinimlerine inandığımız özel ve resmi kuruluşlara hedefler gösterilip,gerekirse birlikte hareketle güç gösterilerinde bulunulabilinir.Neye karşı:Bacalardan çıkan yoğun dumanlara,fabrikalardan dökülen kimyasal atıklara,egzosundan kara dumanlar çıkaran araçlara,nükleer denemeler yapan her hükumete,orman alanlarını(akciğerlerimizi)pervasızca ve de vahşice pazarlayanlara,yer altı sularımızı babalarının malları gibi pazarlayıp vergisini bedelini ödemeyenlere,kaynak sularımızı hoyratça depolayıp her insanımızın hakkını açıktan gasbederek servetine servet katanlara,tarım arazilerinin orta yerine muhteşem donatılar ve havuzlarıyla fabrikalar,büyük işletmeler yapanlara,laboratuarlarımızda kendi tohumumuzu,kendi et süt hayvanımızı üretmeyip basit çıkarlar uğruna bilerek ya da bilmeyerek ülke insanının hatta çevre ülke insanlarının iki günlük ömürlerinden çalanlara,......

Sevgili insanlar;gözünüzün gördüğü her olumsuzluğa karşı koyma;çocuklarınız ve torunlarınıza ve de gelecekte yerimizi bırakacağımız nesillere güzel bir gelecek sağlayacaktır.Silkinmek ve insan olduğumuzu anlamak,ya da teslim bayrağını çoktan çekmiş bireysel hak ve hukukunu bilmeyen "sürü"psikolojisiyle birilerinden bir şeyler beklemek...Ya yok olanlara karışıp acılarla dünyadan sıvışmak,ya da bu günden başlayarak,"duuur!"deyip onurluca alnı açık bu dünyadan mutluca göçüp gitmek...

E!..Artık bir karar verelim ve birbirimize sahip çıkalım değil mi?Zaman gider,bizi beklemez..Saygı ve sevgilerimle.