Farz edelim,abimiz,babamıza ait dükkanıın tapusunu,onu kandırıp üzerine geçirmiş.Miras zamanı,birde bakmışız ki,babamıza ait hiç bir mal yok ve bize mirastan hiç bir şey kalmamış.Abimiz bizi aldatmış.
Farz edelim,satıcı üç liralık malı bize on liraya satmış.Satıcı bizi aldatmış.
Farz edelim,emlakçı birçok problemi olan evi ,bize öve öve bitirememiş;biz de ona güvenip satın almışız.Sonradan bir sürü masraf yapmışız,bir sürü zarar etmişiz.Emlakçı bizi aldatmış.
Farz edelim,çok sevdiğimiz eşimiz,bizi aldatmaz diye gözünün içine baktığımız kişi,dürüstçe işin başında bize gerçeği söylememiş,arkamızdan iş çevirmiş.Bizi aldatmış.
Farz edelim,eşimiz bizim maaşımızı beğenmemiş;bizi yetersiz,kariyersiz bulurmuş,zaten ona göre çirkinmişizde...Bütün bunlar birleşmiş;iş yerinde arkadaşı ile kaçıp bizi terk etmiş.Yani eşimiz bizi aldatmış...
Bütün bu olup bitenler bizimgönlümüzü incitmişve güvenimiz sarsılmış....
Bu anlattıklarımı tek tek değerlindirsem
Şöyle mi desem:ALDATAN ZALİMDİR,ALDANAN MASUM.ALDATAN CİN FİKİRLİDİR,ALDANAN İYİ NİYETLİ VE SAF.ALDATAN, ASLINDA KENDİNİ ALDATIR demişler yahadise gerçekten böylemidir acaba?
Gerçekten ava giden avlanmış mıdır?Avlanmış da bütün geyikler,keklikler onun peşinden mi gülmüştür?
Bütün aldanma,aldatma hadiselerini böyle mi değerlindirsem?Yoksa içlerinden farklı muameleye tabi olması gerekenler var mıdır?Saplar ve samanlar hep karışsın mı?Duymuştum birisinden:
ALDANMAK YOKTUR,GÜVENMEK VARDIR.KİŞİYİ EN ÇOKGÜVENDİĞİ ALDATIR diye.Bu doğru mudur gerçekten?
Ben çıkamadım işin içinden siz ne diyorsunuz.........