BİR BABA HİNDİ...MİDEYE İNDİ.

• 31 Aralık 2011 Cumartesi 00:08:21

İzmit gibi bir yerde yaşıyorsanız ve yeni bir yıl yaklaşmışsa mutlaka içinizİ bir ateş basar...Çünkü Türkiye’nin en güzel, besili ve de lezzetli hindileri Kandıra’da yetişir...Bulunduğunuz köy ( Bilenler bilir Akmeşe’yi ) Kandıra’ya yakın ise de mutlaka o hindileri bir şekilde görür ve nar gibi kızarmış halleriyle sofranızın baş köşesinde tahayyül etmekten kendinizi alamazsınız.

Yok yok...Mutlaka o yıl başında bir hindi alacak ve çoluk çocuk güzel bir hindi ziyafeti çekecektik...Çekmesine çekecektik te çok önemli bir engelimiz vardı...Yok yok merak etmeyin o kadar da fakir fukara değiliz...Çok şükür yılbaşından yılbaşına bir hindi alabilecek kadar para veriyor devlet baba...Engel çok daha başka.

O engel köyün imamı Aydın Hoca...Allah selamet versin çok iyi bir insan, mükemmel bir hoca ama taviz vermeyen biri... Kesinlikle yılbaşı ve hindi kelimelerini aynı cümle içinde bile kullandırtmıyor. Şimdi Aydın Hoca’nın gözlerinin içine baka baka nasıl bir hindi alırsın da onu evine taşırsın...Ya elinde hindi ile görürse...Oyar valla adamı ki dolma için oyulan kabaklar bile ağlar senin haline...Bir taraftan fena halde hindiye aşeriyorum ( O kadınlara ait bir durum muydu yoksa ? Neyse ) Bir taraftan da Aydın Hoca’dan fırça yeme korkusu var. Fena halde daralmışım...Ama ne demişler kul daralmayınca Hızır yetişmezmiş..Ben de fena halde hindilendiğim için Allah, Hızır’ı gönderdi bana.

Yılbaşına üç gün kala halkı alevi olan ve okulumuzda oldukça fazla yatılı öğrencileri olan bir grup vatandaş müdür başyardımcısı olduğum için kapımı çaldılar... Müdür, bir seminer için Mersin’deydi ve müdürlüğe de vekalet ediyordum. Köylüler beni az çok tanıyorlar...Huyumu suyumu ve özellikle de yüzümün yumuşaklığını biliyorlar...

- Hocam...Biz yılbaşı kutlamalarına başladık...Köyümüzde şenlikler başladı...Sizden ricamız bizim köyün çocuklarına üç gün izin vermeniz...
- Beyler iyi dersiniz hoş dersiniz de dersler ne olacak?
- Hocam tamam sen de haklısın ama bizim için önemli bu...Çocukalrımızı da aramızda görmek istiyoruz...Hem çocuklar kapatırlar o üç günlük eksikliği.
Allah için çocuklar zehir gibi...Okulun en çalışkan öğrencileri pek çoğu. Hem bazı hassasiyetler de var. Asıl Müdür olsa mümkün değil böyle bir izni almaları...hatta okula bile gelmezler izin için...Ama şimdi koltukta ben varım.

- Bakın beyler...Çocuklarınız için tek tek dilekçe yazacaksınız. İzin istediğinizi, kendiniz götürüp kendiniz geri getireceğinizi, bu üç gün içinde başlarına gelebilecek her şeyden dolayı sorumluluğu üzerinize alacağınızı taahhüt edeceksiniz...O takdirde izin veririm...Aksi takdirde maalesef.
İçlerinden adı Hızır olan veli atıldı.
-Tamam hocam söz...Hatta ben kendi ellerimle götürüp yine kendi ellerimle teslim edeceğim çocukları.
- Tamam o zaman Hızır Kardeşim...Dilekçeleri yazıp imzalayın ve çocukları alın...Hepsine izin verdim...

Beş dakika sonra Belen-Ören köyü çocukları güle oynaya ve bana binlerce teşekkür ederek köylerinin yolunu tuttular.

31 Aralık tarihi geldi çattı...Artık neye baksam hindi görüyorum...O muhteşem gulu gulu sesleri kulaklarımdan hiç gitmiyor...Eşime bakıyorum hindi, çocuklara bakıyorum hindi, öğrenciler hindi sürüsü olmuş bahçede koşuşturuyor, ziller artık ’’jingle bells’’ diye değil ’’gulu gulu’’ diye çalıyor. Derslere giriyorum akıncı beylerini hindilere bindirip Mohaç ovasına salıyorum. Nerede bir kabak kafa görsem hindiye olan iştahım kabarıyor...İkindiden sonra da artık köy meydanında da kalmıyor tek hindi bile...

’Yine yeni bir yıla hindisiz gireceğiz’in’’ keder ve ümitsizliği ile eve varıyorum ...Akşam giderek yaklaşmakta...Kapım çalınıyor...Açıyorum. Karşımda Hızır.
Yok ya Hızır Peygamber değil...Öğrenci velisi Hızır...Kucağında beyaz bir torba var.

- Hıcam bunu size getirdim?
- Anlamadım o ne? Ve niçin getirdin bana?
- Hocam bize anlayış gösterip çocuklara izin verdiğiniz için ufak bir hediye...
- Ya olur mu öyle şey...O izin sizin en doğal hakkınızdı..Ben bu hediyeniz her ne ise kabul edemem.
- Hocam Ali Bey ( Asıl Müdür ) Olsaydı biz bu izini hayatta alamazdık. Lütfen kabul buyurun.

Hay Allah...Ne getirdiler ki acaba...Meraktan da geberiyorum...İlginç olan yere koyduğu çuval kıpırdayıp duruyor.

- Sağol Hızır kardeş...Eminim Ali Bey de verirdi bu izini...Şimdi senden ricam o hediyeni al oradan ve köyüne dön....Allah razı olsun.

- Hocam o senin artık ...Diyor Hızır ve koşarak uzaklaşıyor. Bu topal ayağımla ve de o koca çuvalla ona yetişmem imkansız zaten.

Neyse...Sağından solundan delinmiş torbayı yukarıdan bağlayan ipi çözüyorum .... Aman Allah’ım o da ne? Koskoca bir hindi değil mi bu? Taaa kapıma kadar gelmiş.

Bayan okuyuculara ayıp olmasın. Sonrasındaki kanlı sahnelerii anlatmıyorum.

O akşam soframızda nar gibi kızarmış bir hindi vardı. Ve Çocuklarla beraber sloganlar atıyorduk.

Bir baba hindi....Heeeey Allah.
Mideye indi....Heeeyyy Allah.

TÜM EDEBİYAT DEFTERİ SİTESİ SAKİNLERİ DEĞERLİ DOSTLARIN YENİ YILLARINI EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLUYORUM.

HERKESE SAĞLIK, BAŞARI, MUTLULUK VE HUZUR DOLU DAHA NİCE YILLARA TÜM SEVDİKLERİYE BİRLİKTE KAVUŞMA DİLİYORUM.

YENİ YIL ÜLKEMİZE VE TÜM DÜNYAYA BARIŞ VE ESENLİKLER GETİRİR İNŞALLAH.